ΟΟΣΑ: Σε «παρακμή» οι δείκτες υγείας και πρόνοιας στην Ελλάδα

Τη «μαύρη» πραγματικότητα που βιώνει η πλειοψηφία του ελληνικού λαού αποτυπώνουν οι τελευταίες διεθνείς συγκρίσεις του ΟΟΣΑ για την απόδοση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας και υγείας όσον αφορά στην πρόσβαση, στην ποιότητα και στις δαπάνες.

Στη μελέτη του Οργανισμού «Society at a glance 2014 – Highlights: Greece, The crisis and its aftermath» τα στοιχεία που παρουσιάζονται για τη χώρα μας προκαλούν σοκ. Το συνολικό εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 1/3 μεταξύ 2007 και 2012, με το μέσο όρο των απωλειών να υπολογίζεται σε 4400 ευρώ ανά άτομο. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη μείωση μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ, η οποία είναι ταυτόχρονα 4 φορές μεγαλύτερη από τη μέση απώλεια εισοδημάτων στις χώρες της Ευρωζώνης.
oecd-spending

Όπως τονίζεται στη μελέτη, οι απώλειες στα εισοδήματα των Ελλήνων πολιτών αντανακλούν τη χωρίς προηγούμενο χειροτέρευση στις συνθήκες της αγοράς εργασίας για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού και ειδικά τους νέους. Την ώρα που ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ για το ενεργό εργασιακά τμήμα του πληθυσμού βρίσκεται στο 65%, στην Ελλάδα βρίσκεται στο 49%. Μεταξύ 2008 και 2013, η ανεργία αυξανόταν κατά 3800 άτομα ανά εβδομάδα, ενώ το 60% του 1,4 εκατ. των ανθρώπων που αναζητούν εργασία, είναι μακροχρόνια άνεργοι.
Εντελώς απροετοίμαστο χαρακτηρίζεται το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας στην Ελλάδα για τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Πριν από την κρίση, το 30% των κρατικών δαπανών πήγαινε σε κοινωνικές παροχές. Από το 2007/8 η συνολική δαπάνη για την κοινωνική πρόνοια και υγεία μειώθηκε κατά 18%, την ώρα που σημειωνόταν αύξηση της τάξεως του 14% κατά μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ.
oecd-comparison

Παρά την τεράστια αύξηση των πολιτών που έχουν ανάγκη βοήθειας, η υποστήριξη των φτωχότερων οικογενειών παραμένει αδύναμη, σημειώνει η μελέτη του ΟΟΣΑ. Η υποστήριξη σε αυτούς που αναζητούν εργασία, αλλά και στους χαμηλόμισθους εργαζόμενους, παραμένει επίσης περιορισμένη, με τη συνολική δαπάνη να αποτελεί ένα μικρό μέρος σε σύγκριση με ένα τυπικό κράτος του ΟΟΣΑ.
oecd-flash

Ο αριθμός των «άνεργων» νοικοκυριών έχει σχεδόν διπλασιαστεί, με 1 στους 5 Έλληνες σε ενεργή εργασιακά ηλικία να ζει σε οικογένεια, όπου κανείς δεν εργάζεται. Επίσης, με βάση μια σειρά δεικτών, όλο και περισσότερα νοικοκυριά δυσκολεύονται να ικανοποιήσουν τις βασικές τους ανάγκες. Το μερίδιο των ανθρώπων που λένε ότι δεν μπορούν να αγοράσουν φαγητό έχει διπλασιαστεί (17,9%) και βρίσκεται πλέον σε επίπεδα υψηλότερα ακόμα και από κάποιες αναδυόμενες οικονομίες με πολύ μικρότερο κατά κεφαλήν εισόδημα, όπως η Κίνα και η Βραζιλία.
Και στις δαπάνες για την υγεία, όμως, η κατάσταση δεν είναι καλύτερη. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, που αφορούν την περίοδο 2009-2011, οι κατά κεφαλήν δαπάνες Υγείας της Ελλάδας εμφάνισαν μείωση 11,1% την ώρα που ο μέσος όρος του Οργανισμού είναι στο 5%.
oecd-glance3

Οι δαπάνες Υγείας στην Ελλάδα βρίσκονται κάτω και από τον μέσο όρο των χωρών του ΟΟΣΑ (2.500 ευρώ ανά πολίτη) και συγκρίνονται μόνο με εκείνες των πρώην ανατολικών κρατών (Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Πολωνία, Εσθονία). Την πιο υψηλή ετήσια κατά κεφαλήν δαπάνη εμφανίζει η Ολλανδία με 4.000 ευρώ με το 70% να προέρχεται από το κράτος και ακολουθούν η Αυστρία και η Γερμανία με 3.500 ευρώ.
oecd-glance1

Στην Ισπανία αναλογούν 2.350 ευρώ ανά πολίτη, με το 70% να είναι δημόσια δαπάνη. Στην Ιταλία, αναλογούν 2.300 ευρώ με το 80% να είναι δημόσια δαπάνη, ενώ στην Πορτογαλία αναλογούν 2.000 ευρώ ανά πολίτη, με το 60% να προέρχονται από το κράτος και τα ταμεία. Σε κάθε Έλληνα αναλογούν ως χρηματοδότηση της περίθαλψης 1.800 ευρώ κάθε χρόνο, με το 60% να προέρχεται από κρατικές δαπάνες και το 40% από ιδιωτικές.
Τέλος, η μετανάστευση προς άλλες χώρες του ΟΟΣΑ έχει επίσης διπλασιαστεί. Ειδικά οι νέοι μεταναστεύουν με αυξητική τάση, μειώνοντας έτσι το ενδεχόμενο μελλοντικής οικονομικής ανάπτυξης και επιταχύνοντας περισσότερο τις συνέπειες της γήρανσης του πληθυσμού, σημειώνει η μελέτη.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει ο ΟΟΣΑ, είναι άκρως δυσοίωνο για το μέλλον: δεν πρέπει να αναμένεται πως η όποια οικονομική ανάκαμψη, θα βάλει γρήγορα τέλος στην κοινωνική κρίση και στα προβλήματα της υγείας. Αποδεικνύεται έτσι με τον πλέον επίσημο τρόπο, ότι η πολιτική λιτότητας της τρόικας που ακολουθούν πιστά τα χρόνια των μνημονίων οι ελληνικές κυβερνήσεις, έχει υποθηκεύσει και το μέλλον των επόμενων γενιών.