H λιτότητα σκοτώνει...

Η πολιτική περικοπών στο δημόσιο τομέα επαναφέρει στην Ευρώπη ασθένειες που είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και αιώνες

«Η ευρωζώνη σκοτώνει την Ευρώπη» έλεγε προ ημερών ο διάσημος Γερμανός οικονομολόγος Γιοακιμ Σταρμπάτι, από το βήμα του εναρκτήριου συνεδρίου της πρωτοβουλίας Alternative für Deutschland (Εναλλακτικές για τη Γερμανία) – μια πλατφόρμα που συγκεντρώνει τους βασικότερους εκπροσώπους του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα της Μέρκελ. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα όμως μια άλλη ομάδα επιστημόνων εξέδιδε μια ακόμη πιο σοβαρή προειδοποίηση: Η λιτότητα που επιβάλλουν οι χώρες της ευρωζώνης, προκειμένου όπως υποστηρίζουν να διασώσουν το ενιαίο νόμισμα, σκοτώνει κυριολεκτικά τους Ευρωπαίους πολίτες.
Η έκθεση, η οποία δημοσιεύτηκε στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση Lancet, κάνει ειδική αναφορά στην αύξηση των αυτοκτονιών, που είναι η εμφανέστερη μορφή θανάτου λόγω της κρίσης αλλά και στην εξάπλωση επιδημιών, και μάλιστα από ασθένειες που είχαν να κάνουν την εμφάνισή του για δεκαετίες εάν όχι για αιώνες στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η τελευταία περίπτωση συνδέεται άμεσα με την αύξηση των ανασφάλιστων εργαζομένων αλλά και στη γενικότερη αδυναμία του πληθυσμού να επισκέπτεται αρκετά συχνά γιατρούς και νοσοκομεία.

«Τα μέτρα λιτότητας όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν την οικονομική κρίση αλλά προκάλεσαn πολλά προβλήματα υγείας» δήλωνε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Μακί, καθηγητής Ευρωπαϊκής Δημόσιας Υγείας στο Λονδίνο και επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε την έκθεση του Lancet. Μαζί του η ερευνήτρια Μαρίνα Καρανικολός από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Συστημάτων και Πολιτικών Υγείας και ο Γιόχαν Μακένμπαχ από το πανεπιστήμιο του Ρότερνταμ σκιαγραφούν μια τρομακτική εικόνα για τις επιπτώσεις από την πολιτική που επιβάλλει το Βερολίνο.
Ακόμη πιο ανησυχητικά και από αυτά που γνωρίζουν οι ερευνητές της ομάδας του Μάρτιν Μακί, όμως είναι αυτά που δεν γνωρίζουν. Όπως εξηγούν στην εργασία τους θα χρειαστούν χρόνια έως ότου γίνουν κατανοητές οι πραγματικές επιπτώσεις της λιτότητας στα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας. Όπως προκύπτει και από σχετική έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η ανθρωπότητα και κυρίως η Ευρώπη βιώνει ακόμη την άνοδο του προσδόκιμου ζωής που είναι αποτέλεσμα της οικονομικής ευημερίας προηγούμενων δεκαετιών. Ο ΠΟΥ προειδοποιεί ότι οι περικοπές στα συστήματα δημόσιας υγείας θα αντιστρέψουν σύντομα αυτή την αύξηση.
Ελλάδα: Το πειραματόζωο της Ευρώπης
Η κατάσταση παίρνει φυσικά την πιο τραγική της μορφή στην Ελλάδα όπου όπως υποστήριζε πρόσφατα ο Γιάννης Υφαντόπουλος, καθηγητής Πολιτικής και Οικονομικών της Υγείας, το προσδόκιμο ζωής μειώνεται ήδη κατά τρία με τέσσερα χρόνια. Παρόμοια φαινόμενα είχαν παρατηρηθεί στη Ρωσία μετά το κύμα μαζικών ιδιωτικοποιήσεων του Γιέλτσιν όπου η ολοκληρωτική κατάρρευση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας μείωσε το προσδόκιμο ζωής έως και κατά δέκα χρόνια ενώ προκάλεσε τρομακτική αύξηση ψυχικών νοσημάτων, αυτοκτονιών, αλκοολισμού και έξαρσης επιδημιών. Πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κατέγραψε τρομακτική αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας η οποία μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κατάσταση που επικρατούσε κατά τη διάρκεια του Α’ και του Β’ παγκοσμίου πολέμου.




Στην έκθεση που δημοσιεύεται στο Lancet γίνεται ειδική αναφορά στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά την μετάδοση της ελονοσίας αλλά και του ιού HIV που προκαλεί το AIDS – δυο ασθένειες η εξάπλωση των οποίων συνδέεται άμεσα με τη μείωση των δαπανών για αεροψεκασμούς αλλά και σε καθαρές σύριγγες. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) κρούει εδώ και αρκετές εβδομάδες των κώδωνα του κινδύνου για κρούσματα λύσσας στη Βόρεια Ελλάδα – ασθένεια η οποία τις τελευταίες δεκαετίες είχε περιοριστεί στις πιο υπανάπτυκτες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας.
Σε αρκετές ακόμη χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατηρούνται κρούσματα του ιού του Δυτικού Νείλου αλλά και δάγγειου πυρετού που βρίσκονταν υπό έλεγχο για χρόνια. Η έκθεση στο lancet επιβεβαιώνει ότι αν και η Ελλάδα αποτελεί το πρώτο θύμα, αφού εδώ δοκιμάστηκαν αρχικά οι καταστροφικές πολιτικές της τρόικας, η υγειονομική κρίση εξαπλώνεται και στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Συγκεκριμένα στην Ισπανία παρατηρείται πρωτοφανής αύξηση ψυχικών νοσημάτων η οποία σχετίζεται και με την αδυναμία αποπληρωμής στεγαστικών δανείων. Την ίδια ώρα στην Πορτογαλία ο θάνατος ηλικιωμένων ατόμων αυξήθηκε κατά 10% τα τελευταία χρόνια καθώς πάνω από το 40% των συνταξιούχων που ζει χωρίς οικογενειακή φροντίδα δεν είναι πλέον σε θέση να αντεπεξέλθει στις περικοπές.
Παράλληλα για την Ελλάδα σημειώνεται με ιδιαίτερη ανησυχία η έλλειψη σε αποθέματα φαρμάκων και οι δραστικές περικοπές προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία.
Το λόμπι της λιτότητας
Οι ερευνητές στην έκθεσή τους δεν αρκούνται στην καταγραφή της νέας κατάστασης αλλά αναζητούν τους υπευθύνους ανάμεσα σε Ευρωπαίους αξιωματούχους, που όπως υποστηρίζουν γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση αλλά προτιμούν να σιωπούν. Ο επικεφαλής της εργασίας συγκρίνει μάλιστα την κομισιόν με το λόμπι της βιομηχανίας τσιγάρων το οποίο αν και γνωρίζει τις καταστροφικές συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία επιχειρεί πάντα να τις συσκοτίσει. «Η ευρωπαϊκή επιτροπή» έλεγε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Μακί «είναι υποχρεωμένη βάσει των συνθηκών να ελέγχει τις επιπτώσεις που έχει η πολιτική της στην υγεία του πληθυσμού της Ευρώπης αλλά δεν έχει συντάξει ούτε μια αναφορά για τα αποτελέσματα των μέτρων που επιβάλλει η τρόικα».
Ειδική αναφορά γίνεται στην απαίτηση της Τρόικας να περιοριστούν οι δαπάνες υγείας στην Ελλάδα στο 6% του ΑΕΠ αλλά και στη μείωση των δαπανών υγείας στην Πορτογαλία κατά 670 εκατομμύρια ευρώ. Αντίστοιχα στην Ισπανία η κυβέρνηση παρέκαμψε το κοινοβούλιο με βασιλικό διάταγμα τερματίζοντας ουσιαστικά την καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Αφού όμως η ΕΕ δεν ελέγχει τις επιπτώσεις των πολιτικών της στην υγεία αποφάσισαν οι επιστήμονες του κλάδου υγείας να ελέγξουν την οικονομική πολιτική της Ένωσης. Στην έκθεση που δημοσιεύεται στο Lancet γίνεται ειδική αναφορά στην Ισλανδία, η οποία αμφισβήτηση την οικονομική ορθοδοξία των Βρυξελλών και προχώρησε σε τάση πληρωμών, εθνικοποίηση τραπεζών, υποτίμηση του νομίσματος (αφού δεν μετέχει στην ευρωζώνη) και επιβολή περιορισμών στην ροή κεφαλαίων. Σήμερα δεν είναι απλώς η μοναδική χώρα που παρουσιάζει αισθητή ανάπτυξη εν μέσω γενικευμένης κρίσης αλλά και μια από τις λίγες στις οποίες η υγεία του πληθυσμού δεν απειλείται από τη λιτότητα.
Η έκθεση της ομάδας του Μακί αποτελεί υπόδειγμα επιστημονικής εργασίας για τον τρόπο με τον οποίο ένας ερευνητής οφείλει να έχει σφαιρική γνώση των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων προκειμένου να προσφέρει τα μέγιστα στο κοινωνικό σύνολο. Η συγκεκριμένη εργασία όμως θα μπορούσε να αποτελέσει και το πρώτο κατηγορητήριο για το πως η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική μετατρέπεται σε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Άρης Χατζηστεφάνου
Επίκαιρα Απρίλιος 2013

- See more at: http://info-war.gr/2013/04/h-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bb%ce%b9%cf%84%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%8e%ce%bd%ce%b5%ce%b9/#sthash.anSYamgG.dpuf 

Η πολιτική περικοπών στο δημόσιο τομέα επαναφέρει στην Ευρώπη ασθένειες που είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και αιώνες...

 του Άρη Χατζηστεφάνου

«Η ευρωζώνη σκοτώνει την Ευρώπη» έλεγε προ ημερών ο διάσημος Γερμανός οικονομολόγος Γιοακιμ Σταρμπάτι, από το βήμα του εναρκτήριου συνεδρίου της πρωτοβουλίας Alternative für Deutschland (Εναλλακτικές για τη Γερμανία) – μια πλατφόρμα που συγκεντρώνει τους βασικότερους εκπροσώπους του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα της Μέρκελ. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα όμως μια άλλη ομάδα επιστημόνων εξέδιδε μια ακόμη πιο σοβαρή προειδοποίηση: Η λιτότητα που επιβάλλουν οι χώρες της ευρωζώνης, προκειμένου όπως υποστηρίζουν να διασώσουν το ενιαίο νόμισμα, σκοτώνει κυριολεκτικά τους Ευρωπαίους πολίτες.

Η έκθεση, η οποία δημοσιεύτηκε στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση Lancet, κάνει ειδική αναφορά στην αύξηση των αυτοκτονιών, που είναι η εμφανέστερη μορφή θανάτου λόγω της κρίσης αλλά και στην εξάπλωση επιδημιών, και μάλιστα από ασθένειες που είχαν να κάνουν την εμφάνισή του για δεκαετίες εάν όχι για αιώνες στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η τελευταία περίπτωση συνδέεται άμεσα με την αύξηση των ανασφάλιστων εργαζομένων αλλά και στη γενικότερη αδυναμία του πληθυσμού να επισκέπτεται αρκετά συχνά γιατρούς και νοσοκομεία.

«Τα μέτρα λιτότητας όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν την οικονομική κρίση αλλά προκάλεσαn πολλά προβλήματα υγείας» δήλωνε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Μακί, καθηγητής Ευρωπαϊκής Δημόσιας Υγείας στο Λονδίνο και επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε την έκθεση του Lancet. Μαζί του η ερευνήτρια Μαρίνα Καρανικολός από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Συστημάτων και Πολιτικών Υγείας και ο Γιόχαν Μακένμπαχ από το πανεπιστήμιο του Ρότερνταμ σκιαγραφούν μια τρομακτική εικόνα για τις επιπτώσεις από την πολιτική που επιβάλλει το Βερολίνο.

Ακόμη πιο ανησυχητικά και από αυτά που γνωρίζουν οι ερευνητές της ομάδας του Μάρτιν Μακί, όμως είναι αυτά που δεν γνωρίζουν. Όπως εξηγούν στην εργασία τους θα χρειαστούν χρόνια έως ότου γίνουν κατανοητές οι πραγματικές επιπτώσεις της λιτότητας στα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας. Όπως προκύπτει και από σχετική έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η ανθρωπότητα και κυρίως η Ευρώπη βιώνει ακόμη την άνοδο του προσδόκιμου ζωής που είναι αποτέλεσμα της οικονομικής ευημερίας προηγούμενων δεκαετιών. Ο ΠΟΥ προειδοποιεί ότι οι περικοπές στα συστήματα δημόσιας υγείας θα αντιστρέψουν σύντομα αυτή την αύξηση.

Ελλάδα: Το πειραματόζωο της Ευρώπης

Η κατάσταση παίρνει φυσικά την πιο τραγική της μορφή στην Ελλάδα όπου όπως υποστήριζε πρόσφατα ο Γιάννης Υφαντόπουλος, καθηγητής Πολιτικής και Οικονομικών της Υγείας, το προσδόκιμο ζωής μειώνεται ήδη κατά τρία με τέσσερα χρόνια. Παρόμοια φαινόμενα είχαν παρατηρηθεί στη Ρωσία μετά το κύμα μαζικών ιδιωτικοποιήσεων του Γιέλτσιν όπου η ολοκληρωτική κατάρρευση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας μείωσε το προσδόκιμο ζωής έως και κατά δέκα χρόνια ενώ προκάλεσε τρομακτική αύξηση ψυχικών νοσημάτων, αυτοκτονιών, αλκοολισμού και έξαρσης επιδημιών. Πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κατέγραψε τρομακτική αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας η οποία μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κατάσταση που επικρατούσε κατά τη διάρκεια του Α’ και του Β’ παγκοσμίου πολέμου.

Στην έκθεση που δημοσιεύεται στο Lancet γίνεται ειδική αναφορά στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά την μετάδοση της ελονοσίας αλλά και του ιού HIV που προκαλεί το AIDS – δυο ασθένειες η εξάπλωση των οποίων συνδέεται άμεσα με τη μείωση των δαπανών για αεροψεκασμούς αλλά και σε καθαρές σύριγγες. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) κρούει εδώ και αρκετές εβδομάδες των κώδωνα του κινδύνου για κρούσματα λύσσας στη Βόρεια Ελλάδα – ασθένεια η οποία τις τελευταίες δεκαετίες είχε περιοριστεί στις πιο υπανάπτυκτες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας.

Σε αρκετές ακόμη χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατηρούνται κρούσματα του ιού του Δυτικού Νείλου αλλά και δάγγειου πυρετού που βρίσκονταν υπό έλεγχο για χρόνια. Η έκθεση στο lancet επιβεβαιώνει ότι αν και η Ελλάδα αποτελεί το πρώτο θύμα, αφού εδώ δοκιμάστηκαν αρχικά οι καταστροφικές πολιτικές της τρόικας, η υγειονομική κρίση εξαπλώνεται και στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Συγκεκριμένα στην Ισπανία παρατηρείται πρωτοφανής αύξηση ψυχικών νοσημάτων η οποία σχετίζεται και με την αδυναμία αποπληρωμής στεγαστικών δανείων. Την ίδια ώρα στην Πορτογαλία ο θάνατος ηλικιωμένων ατόμων αυξήθηκε κατά 10% τα τελευταία χρόνια καθώς πάνω από το 40% των συνταξιούχων που ζει χωρίς οικογενειακή φροντίδα δεν είναι πλέον σε θέση να αντεπεξέλθει στις περικοπές.
Παράλληλα για την Ελλάδα σημειώνεται με ιδιαίτερη ανησυχία η έλλειψη σε αποθέματα φαρμάκων και οι δραστικές περικοπές προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία.

Το λόμπι της λιτότητας

Οι ερευνητές στην έκθεσή τους δεν αρκούνται στην καταγραφή της νέας κατάστασης αλλά αναζητούν τους υπευθύνους ανάμεσα σε Ευρωπαίους αξιωματούχους, που όπως υποστηρίζουν γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση αλλά προτιμούν να σιωπούν. Ο επικεφαλής της εργασίας συγκρίνει μάλιστα την κομισιόν με το λόμπι της βιομηχανίας τσιγάρων το οποίο αν και γνωρίζει τις καταστροφικές συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία επιχειρεί πάντα να τις συσκοτίσει. «Η ευρωπαϊκή επιτροπή» έλεγε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Μακί «είναι υποχρεωμένη βάσει των συνθηκών να ελέγχει τις επιπτώσεις που έχει η πολιτική της στην υγεία του πληθυσμού της Ευρώπης αλλά δεν έχει συντάξει ούτε μια αναφορά για τα αποτελέσματα των μέτρων που επιβάλλει η τρόικα».

Ειδική αναφορά γίνεται στην απαίτηση της Τρόικας να περιοριστούν οι δαπάνες υγείας στην Ελλάδα στο 6% του ΑΕΠ αλλά και στη μείωση των δαπανών υγείας στην Πορτογαλία κατά 670 εκατομμύρια ευρώ. Αντίστοιχα στην Ισπανία η κυβέρνηση παρέκαμψε το κοινοβούλιο με βασιλικό διάταγμα τερματίζοντας ουσιαστικά την καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Αφού όμως η ΕΕ δεν ελέγχει τις επιπτώσεις των πολιτικών της στην υγεία αποφάσισαν οι επιστήμονες του κλάδου υγείας να ελέγξουν την οικονομική πολιτική της Ένωσης. Στην έκθεση που δημοσιεύεται στο Lancet γίνεται ειδική αναφορά στην Ισλανδία, η οποία αμφισβήτηση την οικονομική ορθοδοξία των Βρυξελλών και προχώρησε σε τάση πληρωμών, εθνικοποίηση τραπεζών, υποτίμηση του νομίσματος (αφού δεν μετέχει στην ευρωζώνη) και επιβολή περιορισμών στην ροή κεφαλαίων. Σήμερα δεν είναι απλώς η μοναδική χώρα που παρουσιάζει αισθητή ανάπτυξη εν μέσω γενικευμένης κρίσης αλλά και μια από τις λίγες στις οποίες η υγεία του πληθυσμού δεν απειλείται από τη λιτότητα.

Η έκθεση της ομάδας του Μακί αποτελεί υπόδειγμα επιστημονικής εργασίας για τον τρόπο με τον οποίο ένας ερευνητής οφείλει να έχει σφαιρική γνώση των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων προκειμένου να προσφέρει τα μέγιστα στο κοινωνικό σύνολο. Η συγκεκριμένη εργασία όμως θα μπορούσε να αποτελέσει και το πρώτο κατηγορητήριο για το πως η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική μετατρέπεται σε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Άρης Χατζηστεφάνου

Επίκαιρα Απρίλιος 2013

Οι πρωθυπουργοί και υπουργοί Υγείας ήταν εδώ και χρόνια ενήμεροι για τους χιλιάδες νεκρούς που θα φέρει η πολιτική λιτότητας

O ασθενής μπήκε σε κακή κατάσταση στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Πριν από λίγες ήμερες είχε νοσηλευθεί στο Ασκληπιείο Βούλας με έμφραγμα του μυοκαρδίου και στα χέρια του κρατούσε ένα χαρτί από το νοσοκομείο. Δεν ήταν τα αποτελέσματα εξετάσεων αλλά ένας λογαριασμός των 500 ευρώ. «Από το λογιστήριο του νοσοκομείου μου είπαν ότι αν δεν πληρώσω αμέσως θα με στείλουν φυλακή» εξήγησε στον καρδιολόγο Γιώργο Βήχα του κοινωνικού ιατρείου στο οποίο κατέφυγε. Και αν αυτός δεν είχε αντιδράσει άμεσα, χορηγώντας του ειδική αγωγή, πιθανότατα αυτός ο λογαριασμός θα τον είχε στείλει στο θάνατο.
Το περιστατικό είναι παλιό αλλά στην πραγματικότητα είναι η απόλυτη εικόνα του μέλλοντος. Αν και όλοι κατανοούμε ότι η «λιτότητα σκοτώνει», η αυξημένη θνησιμότητα δεν θα προέλθει όπως νομίζουμε μόνο από τη ραγδαία επιδείνωση του συστήματος υγείας, το οποίο δεν θα προσφέρει επαρκείς υπηρεσίες, αλλά κυρίως από την αύξηση των ανισοτήτων και του στρες που προκαλεί η οικονομική κρίση. Σε συνδυασμό με την νεοφιλελεύθερη συνταγή του ΔΝΤ και της ΕΕ η κατάσταση αυτή, μας εξηγεί ο Γιώργος Νικολαϊδης, διευθυντής Ψυχικής Υγείας και κοινωνικής Πρόνοιας στον Ινστιτούτο Υγείας του παιδιού θα οδηγήσει σε μαζικά κρούσματα καρδιοαγγειακών παθήσεων αλλά και κρουσμάτων καρκίνου. «Η πολιτική του 2012 θα καταγραφεί σαν μείωση του προσδόκιμου ζωής το 2020 – ξέρετε όταν λένε ότι θα βγούμε στις αγορές» μας λέει με ένα πικρό χαμόγελο.

Το υπουργείο υγείας αλλά και ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο, που στηρίζει την πολιτική λιτότητας, γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια όχι μόνο ποιες παθήσεις θα εκδηλωθούν μαζικά σε λίγα χρόνια αλλά ακόμη και με μια ποιο χρονική σειρά θα πλήξουν τον πληθυσμό. Οι επιστήμονες είναι σήμερα σε θέση να κάνουν εξαιρετικά λεπτομερείς προβλέψεις καθώς η ίδια πολιτική επιβλήθηκε χωρίς καμία απολύτως διαφοροποίηση από τη Λατινική Αμερική και τη Ρωσία μέχρι τις Τίγρεις της Ανατολικής Ασίας μέχρι την Κορέα. Η επίθεση ξεκινά πάντα εναντίον του καθολικού χαρακτήρα της δημόσιας υγείας και συνεχίζεται με την προσπάθεια ιδιωτικοποιήσεις των δομών υγείας και ασφάλισης. Το τρίτο βήμα είναι η συγκέντρωση όλων των κλάδων περίθαλψης σε ένα σύστημα σαν τον ΕΟΠΠΥ το οποίο στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων χρεοκοπούσε σε διάστημα έξι μηνών έως δύο χρόνων.
Τα αποτελέσματα αυτής της συνταγής ήταν πάντα το ίδιο μοτίβο θανάτου για δεκάδες χιλιάδες πολίτες. Ένας από τους ανθρώπους που κατέγραψαν αυτό το μοτίβο είναι και ο καθηγητής Ντέιβιντ Στάκλερ, συγγραφέας του βιβλίου Body Economic που συνοδεύεται από τον χαρακτηριστικό υπότιτλο «Γιατί η λιτότητα σκοτώνει». Ταξιδεύοντας σε δεκάδες χώρες από όπου πέρασε το ΔΝΤ, η παγκόσμια τράπεζα και πιο πρόσφατα η ΕΕ ο Στάκλερ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίσεις δημοσίου χρέους είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή των κυβερνώντων, οι οποίοι προτιμούν να εξοφλούν τα χρέη τους σε ξένες τράπεζες θυσιάζοντας τον πληθυσμό. Στα δικαστήρια του μέλλοντος θα μπορεί να τεκμηριωθεί πολύ εύκολα ότι δεκάδες υπουργοί υγείας είχαν στα χέρια τους συγκεκριμένες μελέτες για τις επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας στα επίπεδα θνησιμότητας αλλά έβαλαν την υπογραφή τους για να πεθάνουν χιλιάδες συμπολίτες τους.
Μια αντίστοιχη έρευνα με του Στάκλερ έχει πραγματοποιήσει στην Ελλάδα και ο κ.Γιώργος Νικολαϊδης. Το Δεκέμβριο του 2011 παρουσίασε σε συνέδριο της εθνικής σχολής δημόσιας υγείας (παρουσία του τότε γενικού γραμματέα του υπουργείου υγείας Ν.Πολύζου) σειρά τρομακτικών προβλέψεων οι οποίες επιβεβαιώθηκαν μιας προς μια.
«Σε πρώτη φάση» εξηγεί στο Unfollow «oι επιστήμονες μπορούσαν να προβλέψουν ότι θα αυξάνονταν οι αυτοκτονίες, οι ανθρωποκτονίες και τα νοσήματα που σχετίζονται με κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών. Η αμέσως επόμενη φάση περιλαμβάνει την επανεμφάνιση λοιμωδών νοσημάτων που είχαν ξεχαστεί στην ελληνική κοινωνία όπως η φυματίωση». Η κατάσταση στο συγκεκριμένο τομέα ενδέχεται να επιδεινωθεί ραγδαία όσο περιορίζεται ο εμβολιασμός των παιδιών – που ξεκίνησε από ειδικές ομάδες του πληθυσμού αλλά επεκτείνεται απειλητικά.
Το πιο τρομακτικό, όμως, σύμφωνα με τον Νικολαϊδη είναι η παιδική θνησιμότητα η οποία, όπως είχε προβλεφθεί, άρχισε να αυξάνεται από πέρυσι – για πρώτη φορά από το 1950. Ο κύκλος λοιπόν αυτών των προβλέψεων επιβεβαιώθηκε με τρομακτική ακρίβεια μέχρι το 2013 ακόμη όμως δεν έχουμε δει τις πραγματικές επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας στη θνησιμότητα του πληθυσμού. «Σε λίγα χρόνια θα δούμε το δεύτερο κύμα που θα είναι πολύ πιο μαζικό και θα επηρεάσει άμεσα το προσδόκιμο επιβίωσης» εξηγεί ο συνομιλητής μας επισημαίνοντας ότι «σε λίγα χρόνια αναμένονται χιλιάδες νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Καθώς οι συγκεκριμένες ασθένειες αποτελούν την υπ’αριθμό ένα αιτία θανάτου στις αναπτυγμένες χώρες, ακόμη και μια «μικρή» αύξηση της τάξης του 2 έως 5% θα σημαίνει τεράστιο αριθμό θανάτων. «Στην επόμενη πενταετία θα ζήσουμε μια εκατόμβη νεκρών συνανθρώπων μας κυρίως άντρες παραγωγικής ηλικίας από 45-64». Αμέσως μετά, πιθανότατα από το 2020, θα έχει έρθει η σειρά του καρκίνου να χτυπήσει την πόρτα μας καθώς οι κακοήθεις νεοπλασίες έχουν μεγαλύτερο «χρόνο επώασης»
Το τελευταίο στάδιο μαζί με τον καρκίνο είναι το μεταβολικό σύνδρομο (παχυσαρκία, υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης) – όλα τα προβλήματα δηλαδή που τις τελευταίες δεκαετίες αποτελούν τα «νοσήματα των φτωχών».Η απάντηση των κυβερνώντων στην κατηγορία ότι γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια ότι η πολιτική τους σκοτώνει ανθρώπους θα μπορούσε να συνοψιστεί στην αγγλική έκφραση shit happens ή αυτά συμβαίνουν. Αφού η νεοφιλελεύθερη πολιτική λιτότητας παρουσιάζεται σαν μονόδρομος η ραγδαία αύξηση της θνησιμότητας είναι η απαραίτητη παράπλευρη απώλεια στην διαδικασία «εξυγίανσης» της οικονομίας Ακόμη και αυτή η κυνική διατύπωση όμως αποτελεί ένα τεράστια ψέμα καθώς όπως αποδεικνύει ο Ντέιβιτν Στάκλερ του σε αρκετές περιπτώσεις μια περίοδος ύφεσης μπορεί να συνοδευτεί ακόμη και από βελτίωση τυς υγείας του πληθυσμού.
Στο βιβλίο του ο Στάκλερ αντιπαραθέτει στην περίπτωση της Ελλάδας την ιστορία της Ισλανδίας η οποία αναλογικά με τον πληθυσμό της βρέθηκε αντιμέτωπη με την μεγαλύτερη τραπεζική κρίση στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Οι φιλοευρωπαιστές στο Ρέικιβαικ πίστευαν τότε ότι δυο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της οικονομίας και του συστήματος υγείας θα έφερναν την καταστροφή. Συγκεκριμένα, καθώς η χώρα δεν ανήκε στην ευρωζώνη το ενδεχόμενο μεγάλης υποτίμησης του εθνικύ νομίσματος, που θα έδινε μια ανάσα στην εθνική οικονομία, θα καθιστούσε απαγορευτική την εισαγωγή φαρμάκων. Με δεδομένη την αδυναμία της χώρας να παράξει ακόμη και τα στοιχειώδη σκευάσματα αρκετοί προέβλεπαν έναν αρμαγεδώνα στο χώρο της υγείας.
Παράλληλα, το γεγονός ότι το σύνολο του συστήματος υγείας βρισκόταν υπό δημόσιο έλεγχο θα οδηγούσε σε κατάρρευση καθώς ο δημόσιος τομέας δεν θα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί λόγω του τεράστιου χρέους.
Όταν η κυβέρνηση του Ρείκιαβικ προσέφυγε στο ΔΝΤ, το ταμείο ζητούσε μείωση των δαπανών υγείας κατά 30% και σταδιακή ιδιωτικοποίηση του κλάδου. Ουσιαστικά εφάρμοζε χωρίς την παραμικρή αλλαγή το σχέδιο που επιβάλλει σε όλες τις χώρες αδιαφορώντας για τις ιδιαιτερότητες κάθε οικονομίας. Μόνο που στην Ισλανδία συνέβη κάτι αναπάντεχο. Ο υπουργός υγείας, γνωρίζοντας ότι η ακολουθούμενη πολιτική θα μετριόταν σε εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπινες ζωές υπέβαλε την παραίτησή του αρνούμενος να συνυπογράψει μια ακόμη γενοκτονία. Και ο υποψήφιος διάδοχός του όμως δεν φαίνεται να είχε διαφορετική άποψη. «Ξέρετε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα βαμπίρ και στο ΔΝΤ;» συνήθιζε να ρωτά στους συναδέλφους του: «Το πρώτο, τουλάχιστον, σταματά να σου πίνει το αίμα όταν πεθάνεις».
Προκειμένου να ξεπουλήσει το σύστημα υγείας το ΔΝΤ «πείραξε» και πάλι τα στοιχεία των λεγόμενων «πολλαπλασιαστών» θέλοντας να αποκρύψει ότι οι δημόσιες επενδύσεις στην υγεία (όπως και στην παιδεία) προσφέρουν άμεσα οφέλη για την ανάκαμψη της οικονομίας: βραχυπρόθεσμα από την μείωση της ανεργίας σε δασκάλους και ιατρικό προσωπικό και μακροπρόθεσμα γιατί βελτιώνουν την ποιότητα του εργατικού δυναμικού.
Χάρη στις μαχητικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να προχωρήσει σε στάση πληρωμών, εθνικοποίηση τραπεζών και υποτίμηση του εθνικού νομίσματος προσφέροντας άμεση ανάκαμψη στην οικονομία. Το μυστικό όμως δεν βρισκόταν μόνο σε αυτά τα γενικά μέτρα. Όπως μας εξηγούσε ο Γιώργος Νικολαϊδης ο νέος υπουργός υγείας κάλεσε ερευνητές από τη Φινλανδία και τη Σουηδία, που είχαν αντιμετωπίσει παρόμοιες οικονομικές κρίσεις και εκπόνησε ένα πρόγραμμα αύξησης των δημοσίων επενδύσεων στην υγεία, κυρίως για τα παιδιά. Παράλληλα το σύνολο των δαπανών κοινωνικής πρόνοιας αυξήθηκε από τις 280 εκατομμύρια κορόνες ( 2.2 δις ευρώ) στα 379.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι στην Ισλανδία, σε αντίθεση με το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών σημειώθηκε μείωση της θνησιμότητας. Η Ισλανδία αποτελεί σήμερα ίσως τη μοναδική χώρα η οποία εν μέσω μια κολοσσιαίας τραπεζικής κρίσης δεν κατέγραψε αύξηση των αυτοκτονιών και των καρδιοαγγειακών παθήσεων. Σε αντίθεση με τη Ρωσία, όπου ο τερματισμός της καθολικής δωρεάν υγείας προκάλεσε μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 10 χρόνια κάθε Ισλανδός πολίτης είχε πρόσβαση σε δωρεάν περίθαλψη.
Προς στιγμήν ο Ντέιβιντ Στάκλερ πανικοβλήθηκε, συνειδητοποιώντας ότι υπάρχει αύξηση των αναπνευστικών προβλημάτων, τα οποία θα μπορούσαν να είναι αποτέλεσμα του καπνίσματος στο οποίο οδηγεί το Στρες. Μην φοβάσαι, του είπαν οι ισλανδοί συνάδελφοί του, χτυπώντας τον ελαφρά στην πλάτη απλώς εξερράγη το ηφαίστειο Εϊγιαφιατλαγιοκούτλ. Ένα χρόνο αργότερα οι Ισλανδοί είχαν καταλάβει και πάλι την πρώτη θέση στην παγκόσμια «κατάταξη ευτυχίας» του ΟΗΕ με το μεγαλύτερο ποσοστό «Ακαθάριστης Εθνικής Ευτυχίας».
Η Ισλανδία δεν είναι τυχαίο παράδειγμα. Καθώς έχει ομοιογενή πληθυσμό με σταθερές διατροφικές συνήθειες και κοινό σύστημα υγείας για όλους, αποτελεί το ιδανικό πειραματικό εργαστήριο για τη μελέτη των επιπτώσεων της ύφεσης στην υγεία του πληθυσμού. Οι επιστήμονες μπορούν δηλαδή να διαπιστώσουν πολύ πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη καθαρότητα ποια είναι η επίπτωση κάθε πολιτικής απόφασης στη θνησιμότητα του πληθυσμού.
Αυτό που ελάχιστοι όμως είχαν καταφέρει να προβλέψουν ήταν ότι ένας από τους παράγοντες που βελτίωσαν τις συνθήκες ζωής και το επίπεδο υγείας των πολιτών ήταν και η συμμετοχή τους στις μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της λιτότητας. Όπως μας εξηγούσε ο κ.Νικολαϊδης, στις κινητοποιήσεις συμμετείχε περίπου το 10% του πληθυσμού, σαν να πέρασαν δηλαδή από το Σύνταγμα πάνω από ένα εκατομμύριο διαδηλωτές. Όπως τεκμηρίωσε αργότερα και η έγκριτη επιθεώρηση υγείας Lancet αυτή η πανκοινωνική συμμετοχή βοήθησε ώστε να μην αφομοιώσει ο καθένας ατομικά το στρες γεγονός που προκαλεί τις περισσότερες θανατηφόρες ασθένειες που παρατηρούνται σε καιρούς κρίσης.
Οι μαζικές διαδηλώσεις στην Ισλανδία έσωσαν κυριολεκτικά ζωές τη στιγμή που στην Ελλάδα διαδοχικές κυβερνήσεις έβαλαν την υπογραφή τους για το βέβαιο θάνατο χιλιάδων συνανθρώπων μας.
Άρης Χατζηστεφάνου
Unfollow Οκτώβριος 2013

Οι πρωθυπουργοί και υπουργοί Υγείας ήταν εδώ και χρόνια ενήμεροι για τους χιλιάδες νεκρούς που θα φέρει η πολιτική λιτότητας

O ασθενής μπήκε σε κακή κατάσταση στο Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού. Πριν από λίγες ήμερες είχε νοσηλευθεί στο Ασκληπιείο Βούλας με έμφραγμα του μυοκαρδίου και στα χέρια του κρατούσε ένα χαρτί από το νοσοκομείο. Δεν ήταν τα αποτελέσματα εξετάσεων αλλά ένας λογαριασμός των 500 ευρώ. «Από το λογιστήριο του νοσοκομείου μου είπαν ότι αν δεν πληρώσω αμέσως θα με στείλουν φυλακή» εξήγησε στον καρδιολόγο Γιώργο Βήχα του κοινωνικού ιατρείου στο οποίο κατέφυγε. Και αν αυτός δεν είχε αντιδράσει άμεσα, χορηγώντας του ειδική αγωγή, πιθανότατα αυτός ο λογαριασμός θα τον είχε στείλει στο θάνατο.
Το περιστατικό είναι παλιό αλλά στην πραγματικότητα είναι η απόλυτη εικόνα του μέλλοντος. Αν και όλοι κατανοούμε ότι η «λιτότητα σκοτώνει», η αυξημένη θνησιμότητα δεν θα προέλθει όπως νομίζουμε μόνο από τη ραγδαία επιδείνωση του συστήματος υγείας, το οποίο δεν θα προσφέρει επαρκείς υπηρεσίες, αλλά κυρίως από την αύξηση των ανισοτήτων και του στρες που προκαλεί η οικονομική κρίση. Σε συνδυασμό με την νεοφιλελεύθερη συνταγή του ΔΝΤ και της ΕΕ η κατάσταση αυτή, μας εξηγεί ο Γιώργος Νικολαϊδης, διευθυντής Ψυχικής Υγείας και κοινωνικής Πρόνοιας στον Ινστιτούτο Υγείας του παιδιού θα οδηγήσει σε μαζικά κρούσματα καρδιοαγγειακών παθήσεων αλλά και κρουσμάτων καρκίνου. «Η πολιτική του 2012 θα καταγραφεί σαν μείωση του προσδόκιμου ζωής το 2020 – ξέρετε όταν λένε ότι θα βγούμε στις αγορές» μας λέει με ένα πικρό χαμόγελο.

Το υπουργείο υγείας αλλά και ολόκληρο το πολιτικό κατεστημένο, που στηρίζει την πολιτική λιτότητας, γνωρίζει με κάθε λεπτομέρεια όχι μόνο ποιες παθήσεις θα εκδηλωθούν μαζικά σε λίγα χρόνια αλλά ακόμη και με μια ποιο χρονική σειρά θα πλήξουν τον πληθυσμό. Οι επιστήμονες είναι σήμερα σε θέση να κάνουν εξαιρετικά λεπτομερείς προβλέψεις καθώς η ίδια πολιτική επιβλήθηκε χωρίς καμία απολύτως διαφοροποίηση από τη Λατινική Αμερική και τη Ρωσία μέχρι τις Τίγρεις της Ανατολικής Ασίας μέχρι την Κορέα. Η επίθεση ξεκινά πάντα εναντίον του καθολικού χαρακτήρα της δημόσιας υγείας και συνεχίζεται με την προσπάθεια ιδιωτικοποιήσεις των δομών υγείας και ασφάλισης. Το τρίτο βήμα είναι η συγκέντρωση όλων των κλάδων περίθαλψης σε ένα σύστημα σαν τον ΕΟΠΠΥ το οποίο στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων χρεοκοπούσε σε διάστημα έξι μηνών έως δύο χρόνων.
Τα αποτελέσματα αυτής της συνταγής ήταν πάντα το ίδιο μοτίβο θανάτου για δεκάδες χιλιάδες πολίτες. Ένας από τους ανθρώπους που κατέγραψαν αυτό το μοτίβο είναι και ο καθηγητής Ντέιβιντ Στάκλερ, συγγραφέας του βιβλίου Body Economic που συνοδεύεται από τον χαρακτηριστικό υπότιτλο «Γιατί η λιτότητα σκοτώνει». Ταξιδεύοντας σε δεκάδες χώρες από όπου πέρασε το ΔΝΤ, η παγκόσμια τράπεζα και πιο πρόσφατα η ΕΕ ο Στάκλερ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στις χώρες που αντιμετωπίζουν κρίσεις δημοσίου χρέους είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή των κυβερνώντων, οι οποίοι προτιμούν να εξοφλούν τα χρέη τους σε ξένες τράπεζες θυσιάζοντας τον πληθυσμό. Στα δικαστήρια του μέλλοντος θα μπορεί να τεκμηριωθεί πολύ εύκολα ότι δεκάδες υπουργοί υγείας είχαν στα χέρια τους συγκεκριμένες μελέτες για τις επιπτώσεις της πολιτικής λιτότητας στα επίπεδα θνησιμότητας αλλά έβαλαν την υπογραφή τους για να πεθάνουν χιλιάδες συμπολίτες τους.
Μια αντίστοιχη έρευνα με του Στάκλερ έχει πραγματοποιήσει στην Ελλάδα και ο κ.Γιώργος Νικολαϊδης. Το Δεκέμβριο του 2011 παρουσίασε σε συνέδριο της εθνικής σχολής δημόσιας υγείας (παρουσία του τότε γενικού γραμματέα του υπουργείου υγείας Ν.Πολύζου) σειρά τρομακτικών προβλέψεων οι οποίες επιβεβαιώθηκαν μιας προς μια.
«Σε πρώτη φάση» εξηγεί στο Unfollow «oι επιστήμονες μπορούσαν να προβλέψουν ότι θα αυξάνονταν οι αυτοκτονίες, οι ανθρωποκτονίες και τα νοσήματα που σχετίζονται με κατάχρηση αλκοόλ και ουσιών. Η αμέσως επόμενη φάση περιλαμβάνει την επανεμφάνιση λοιμωδών νοσημάτων που είχαν ξεχαστεί στην ελληνική κοινωνία όπως η φυματίωση». Η κατάσταση στο συγκεκριμένο τομέα ενδέχεται να επιδεινωθεί ραγδαία όσο περιορίζεται ο εμβολιασμός των παιδιών – που ξεκίνησε από ειδικές ομάδες του πληθυσμού αλλά επεκτείνεται απειλητικά.
Το πιο τρομακτικό, όμως, σύμφωνα με τον Νικολαϊδη είναι η παιδική θνησιμότητα η οποία, όπως είχε προβλεφθεί, άρχισε να αυξάνεται από πέρυσι – για πρώτη φορά από το 1950. Ο κύκλος λοιπόν αυτών των προβλέψεων επιβεβαιώθηκε με τρομακτική ακρίβεια μέχρι το 2013 ακόμη όμως δεν έχουμε δει τις πραγματικές επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας στη θνησιμότητα του πληθυσμού. «Σε λίγα χρόνια θα δούμε το δεύτερο κύμα που θα είναι πολύ πιο μαζικό και θα επηρεάσει άμεσα το προσδόκιμο επιβίωσης» εξηγεί ο συνομιλητής μας επισημαίνοντας ότι «σε λίγα χρόνια αναμένονται χιλιάδες νέα περιστατικά στεφανιαίας νόσου και αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων. Καθώς οι συγκεκριμένες ασθένειες αποτελούν την υπ’αριθμό ένα αιτία θανάτου στις αναπτυγμένες χώρες, ακόμη και μια «μικρή» αύξηση της τάξης του 2 έως 5% θα σημαίνει τεράστιο αριθμό θανάτων. «Στην επόμενη πενταετία θα ζήσουμε μια εκατόμβη νεκρών συνανθρώπων μας κυρίως άντρες παραγωγικής ηλικίας από 45-64». Αμέσως μετά, πιθανότατα από το 2020, θα έχει έρθει η σειρά του καρκίνου να χτυπήσει την πόρτα μας καθώς οι κακοήθεις νεοπλασίες έχουν μεγαλύτερο «χρόνο επώασης»
Το τελευταίο στάδιο μαζί με τον καρκίνο είναι το μεταβολικό σύνδρομο (παχυσαρκία, υπέρταση, σακχαρώδης διαβήτης) – όλα τα προβλήματα δηλαδή που τις τελευταίες δεκαετίες αποτελούν τα «νοσήματα των φτωχών».Η απάντηση των κυβερνώντων στην κατηγορία ότι γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια ότι η πολιτική τους σκοτώνει ανθρώπους θα μπορούσε να συνοψιστεί στην αγγλική έκφραση shit happens ή αυτά συμβαίνουν. Αφού η νεοφιλελεύθερη πολιτική λιτότητας παρουσιάζεται σαν μονόδρομος η ραγδαία αύξηση της θνησιμότητας είναι η απαραίτητη παράπλευρη απώλεια στην διαδικασία «εξυγίανσης» της οικονομίας Ακόμη και αυτή η κυνική διατύπωση όμως αποτελεί ένα τεράστια ψέμα καθώς όπως αποδεικνύει ο Ντέιβιτν Στάκλερ του σε αρκετές περιπτώσεις μια περίοδος ύφεσης μπορεί να συνοδευτεί ακόμη και από βελτίωση τυς υγείας του πληθυσμού.
Στο βιβλίο του ο Στάκλερ αντιπαραθέτει στην περίπτωση της Ελλάδας την ιστορία της Ισλανδίας η οποία αναλογικά με τον πληθυσμό της βρέθηκε αντιμέτωπη με την μεγαλύτερη τραπεζική κρίση στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Οι φιλοευρωπαιστές στο Ρέικιβαικ πίστευαν τότε ότι δυο ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της οικονομίας και του συστήματος υγείας θα έφερναν την καταστροφή. Συγκεκριμένα, καθώς η χώρα δεν ανήκε στην ευρωζώνη το ενδεχόμενο μεγάλης υποτίμησης του εθνικύ νομίσματος, που θα έδινε μια ανάσα στην εθνική οικονομία, θα καθιστούσε απαγορευτική την εισαγωγή φαρμάκων. Με δεδομένη την αδυναμία της χώρας να παράξει ακόμη και τα στοιχειώδη σκευάσματα αρκετοί προέβλεπαν έναν αρμαγεδώνα στο χώρο της υγείας.
Παράλληλα, το γεγονός ότι το σύνολο του συστήματος υγείας βρισκόταν υπό δημόσιο έλεγχο θα οδηγούσε σε κατάρρευση καθώς ο δημόσιος τομέας δεν θα ήταν σε θέση να ανταποκριθεί λόγω του τεράστιου χρέους.
Όταν η κυβέρνηση του Ρείκιαβικ προσέφυγε στο ΔΝΤ, το ταμείο ζητούσε μείωση των δαπανών υγείας κατά 30% και σταδιακή ιδιωτικοποίηση του κλάδου. Ουσιαστικά εφάρμοζε χωρίς την παραμικρή αλλαγή το σχέδιο που επιβάλλει σε όλες τις χώρες αδιαφορώντας για τις ιδιαιτερότητες κάθε οικονομίας. Μόνο που στην Ισλανδία συνέβη κάτι αναπάντεχο. Ο υπουργός υγείας, γνωρίζοντας ότι η ακολουθούμενη πολιτική θα μετριόταν σε εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπινες ζωές υπέβαλε την παραίτησή του αρνούμενος να συνυπογράψει μια ακόμη γενοκτονία. Και ο υποψήφιος διάδοχός του όμως δεν φαίνεται να είχε διαφορετική άποψη. «Ξέρετε ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα βαμπίρ και στο ΔΝΤ;» συνήθιζε να ρωτά στους συναδέλφους του: «Το πρώτο, τουλάχιστον, σταματά να σου πίνει το αίμα όταν πεθάνεις».
Προκειμένου να ξεπουλήσει το σύστημα υγείας το ΔΝΤ «πείραξε» και πάλι τα στοιχεία των λεγόμενων «πολλαπλασιαστών» θέλοντας να αποκρύψει ότι οι δημόσιες επενδύσεις στην υγεία (όπως και στην παιδεία) προσφέρουν άμεσα οφέλη για την ανάκαμψη της οικονομίας: βραχυπρόθεσμα από την μείωση της ανεργίας σε δασκάλους και ιατρικό προσωπικό και μακροπρόθεσμα γιατί βελτιώνουν την ποιότητα του εργατικού δυναμικού.
Χάρη στις μαχητικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων η κυβέρνηση αναγκάστηκε τελικά να προχωρήσει σε στάση πληρωμών, εθνικοποίηση τραπεζών και υποτίμηση του εθνικού νομίσματος προσφέροντας άμεση ανάκαμψη στην οικονομία. Το μυστικό όμως δεν βρισκόταν μόνο σε αυτά τα γενικά μέτρα. Όπως μας εξηγούσε ο Γιώργος Νικολαϊδης ο νέος υπουργός υγείας κάλεσε ερευνητές από τη Φινλανδία και τη Σουηδία, που είχαν αντιμετωπίσει παρόμοιες οικονομικές κρίσεις και εκπόνησε ένα πρόγραμμα αύξησης των δημοσίων επενδύσεων στην υγεία, κυρίως για τα παιδιά. Παράλληλα το σύνολο των δαπανών κοινωνικής πρόνοιας αυξήθηκε από τις 280 εκατομμύρια κορόνες ( 2.2 δις ευρώ) στα 379.
Το αποτέλεσμα ήταν ότι στην Ισλανδία, σε αντίθεση με το σύνολο σχεδόν των ευρωπαϊκών χωρών σημειώθηκε μείωση της θνησιμότητας. Η Ισλανδία αποτελεί σήμερα ίσως τη μοναδική χώρα η οποία εν μέσω μια κολοσσιαίας τραπεζικής κρίσης δεν κατέγραψε αύξηση των αυτοκτονιών και των καρδιοαγγειακών παθήσεων. Σε αντίθεση με τη Ρωσία, όπου ο τερματισμός της καθολικής δωρεάν υγείας προκάλεσε μείωση του προσδόκιμου ζωής κατά 10 χρόνια κάθε Ισλανδός πολίτης είχε πρόσβαση σε δωρεάν περίθαλψη.
Προς στιγμήν ο Ντέιβιντ Στάκλερ πανικοβλήθηκε, συνειδητοποιώντας ότι υπάρχει αύξηση των αναπνευστικών προβλημάτων, τα οποία θα μπορούσαν να είναι αποτέλεσμα του καπνίσματος στο οποίο οδηγεί το Στρες. Μην φοβάσαι, του είπαν οι ισλανδοί συνάδελφοί του, χτυπώντας τον ελαφρά στην πλάτη απλώς εξερράγη το ηφαίστειο Εϊγιαφιατλαγιοκούτλ. Ένα χρόνο αργότερα οι Ισλανδοί είχαν καταλάβει και πάλι την πρώτη θέση στην παγκόσμια «κατάταξη ευτυχίας» του ΟΗΕ με το μεγαλύτερο ποσοστό «Ακαθάριστης Εθνικής Ευτυχίας».
Η Ισλανδία δεν είναι τυχαίο παράδειγμα. Καθώς έχει ομοιογενή πληθυσμό με σταθερές διατροφικές συνήθειες και κοινό σύστημα υγείας για όλους, αποτελεί το ιδανικό πειραματικό εργαστήριο για τη μελέτη των επιπτώσεων της ύφεσης στην υγεία του πληθυσμού. Οι επιστήμονες μπορούν δηλαδή να διαπιστώσουν πολύ πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη καθαρότητα ποια είναι η επίπτωση κάθε πολιτικής απόφασης στη θνησιμότητα του πληθυσμού.
Αυτό που ελάχιστοι όμως είχαν καταφέρει να προβλέψουν ήταν ότι ένας από τους παράγοντες που βελτίωσαν τις συνθήκες ζωής και το επίπεδο υγείας των πολιτών ήταν και η συμμετοχή τους στις μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της λιτότητας. Όπως μας εξηγούσε ο κ.Νικολαϊδης, στις κινητοποιήσεις συμμετείχε περίπου το 10% του πληθυσμού, σαν να πέρασαν δηλαδή από το Σύνταγμα πάνω από ένα εκατομμύριο διαδηλωτές. Όπως τεκμηρίωσε αργότερα και η έγκριτη επιθεώρηση υγείας Lancet αυτή η πανκοινωνική συμμετοχή βοήθησε ώστε να μην αφομοιώσει ο καθένας ατομικά το στρες γεγονός που προκαλεί τις περισσότερες θανατηφόρες ασθένειες που παρατηρούνται σε καιρούς κρίσης.
Οι μαζικές διαδηλώσεις στην Ισλανδία έσωσαν κυριολεκτικά ζωές τη στιγμή που στην Ελλάδα διαδοχικές κυβερνήσεις έβαλαν την υπογραφή τους για το βέβαιο θάνατο χιλιάδων συνανθρώπων μας.
Άρης Χατζηστεφάνου
Unfollow Οκτώβριος 2013

- See more at: http://info-war.gr/2013/10/%ce%ad%ce%ba%ce%b1%cf%84%cf%8c%ce%bc%ce%b2%ce%b5%cf%82-%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%81%cf%8e%ce%bd-%ce%b5%cf%84%ce%bf%ce%b9%ce%bc%ce%ac%ce%b6%ce%b5%ce%b9-%ce%b7-%ce%ba%cf%85%ce%b2%ce%ad%cf%81/#sthash.Jr4LGnoF.dpuf

Η πολιτική περικοπών στο δημόσιο τομέα επαναφέρει στην Ευρώπη ασθένειες που είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και αιώνες

«Η ευρωζώνη σκοτώνει την Ευρώπη» έλεγε προ ημερών ο διάσημος Γερμανός οικονομολόγος Γιοακιμ Σταρμπάτι, από το βήμα του εναρκτήριου συνεδρίου της πρωτοβουλίας Alternative für Deutschland (Εναλλακτικές για τη Γερμανία) – μια πλατφόρμα που συγκεντρώνει τους βασικότερους εκπροσώπους του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα της Μέρκελ. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα όμως μια άλλη ομάδα επιστημόνων εξέδιδε μια ακόμη πιο σοβαρή προειδοποίηση: Η λιτότητα που επιβάλλουν οι χώρες της ευρωζώνης, προκειμένου όπως υποστηρίζουν να διασώσουν το ενιαίο νόμισμα, σκοτώνει κυριολεκτικά τους Ευρωπαίους πολίτες.
Η έκθεση, η οποία δημοσιεύτηκε στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση Lancet, κάνει ειδική αναφορά στην αύξηση των αυτοκτονιών, που είναι η εμφανέστερη μορφή θανάτου λόγω της κρίσης αλλά και στην εξάπλωση επιδημιών, και μάλιστα από ασθένειες που είχαν να κάνουν την εμφάνισή του για δεκαετίες εάν όχι για αιώνες στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η τελευταία περίπτωση συνδέεται άμεσα με την αύξηση των ανασφάλιστων εργαζομένων αλλά και στη γενικότερη αδυναμία του πληθυσμού να επισκέπτεται αρκετά συχνά γιατρούς και νοσοκομεία.

«Τα μέτρα λιτότητας όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν την οικονομική κρίση αλλά προκάλεσαn πολλά προβλήματα υγείας» δήλωνε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Μακί, καθηγητής Ευρωπαϊκής Δημόσιας Υγείας στο Λονδίνο και επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε την έκθεση του Lancet. Μαζί του η ερευνήτρια Μαρίνα Καρανικολός από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Συστημάτων και Πολιτικών Υγείας και ο Γιόχαν Μακένμπαχ από το πανεπιστήμιο του Ρότερνταμ σκιαγραφούν μια τρομακτική εικόνα για τις επιπτώσεις από την πολιτική που επιβάλλει το Βερολίνο.
Ακόμη πιο ανησυχητικά και από αυτά που γνωρίζουν οι ερευνητές της ομάδας του Μάρτιν Μακί, όμως είναι αυτά που δεν γνωρίζουν. Όπως εξηγούν στην εργασία τους θα χρειαστούν χρόνια έως ότου γίνουν κατανοητές οι πραγματικές επιπτώσεις της λιτότητας στα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας. Όπως προκύπτει και από σχετική έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η ανθρωπότητα και κυρίως η Ευρώπη βιώνει ακόμη την άνοδο του προσδόκιμου ζωής που είναι αποτέλεσμα της οικονομικής ευημερίας προηγούμενων δεκαετιών. Ο ΠΟΥ προειδοποιεί ότι οι περικοπές στα συστήματα δημόσιας υγείας θα αντιστρέψουν σύντομα αυτή την αύξηση.
Ελλάδα: Το πειραματόζωο της Ευρώπης
Η κατάσταση παίρνει φυσικά την πιο τραγική της μορφή στην Ελλάδα όπου όπως υποστήριζε πρόσφατα ο Γιάννης Υφαντόπουλος, καθηγητής Πολιτικής και Οικονομικών της Υγείας, το προσδόκιμο ζωής μειώνεται ήδη κατά τρία με τέσσερα χρόνια. Παρόμοια φαινόμενα είχαν παρατηρηθεί στη Ρωσία μετά το κύμα μαζικών ιδιωτικοποιήσεων του Γιέλτσιν όπου η ολοκληρωτική κατάρρευση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας μείωσε το προσδόκιμο ζωής έως και κατά δέκα χρόνια ενώ προκάλεσε τρομακτική αύξηση ψυχικών νοσημάτων, αυτοκτονιών, αλκοολισμού και έξαρσης επιδημιών. Πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κατέγραψε τρομακτική αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας η οποία μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κατάσταση που επικρατούσε κατά τη διάρκεια του Α’ και του Β’ παγκοσμίου πολέμου.




Στην έκθεση που δημοσιεύεται στο Lancet γίνεται ειδική αναφορά στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά την μετάδοση της ελονοσίας αλλά και του ιού HIV που προκαλεί το AIDS – δυο ασθένειες η εξάπλωση των οποίων συνδέεται άμεσα με τη μείωση των δαπανών για αεροψεκασμούς αλλά και σε καθαρές σύριγγες. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) κρούει εδώ και αρκετές εβδομάδες των κώδωνα του κινδύνου για κρούσματα λύσσας στη Βόρεια Ελλάδα – ασθένεια η οποία τις τελευταίες δεκαετίες είχε περιοριστεί στις πιο υπανάπτυκτες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας.
Σε αρκετές ακόμη χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατηρούνται κρούσματα του ιού του Δυτικού Νείλου αλλά και δάγγειου πυρετού που βρίσκονταν υπό έλεγχο για χρόνια. Η έκθεση στο lancet επιβεβαιώνει ότι αν και η Ελλάδα αποτελεί το πρώτο θύμα, αφού εδώ δοκιμάστηκαν αρχικά οι καταστροφικές πολιτικές της τρόικας, η υγειονομική κρίση εξαπλώνεται και στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Συγκεκριμένα στην Ισπανία παρατηρείται πρωτοφανής αύξηση ψυχικών νοσημάτων η οποία σχετίζεται και με την αδυναμία αποπληρωμής στεγαστικών δανείων. Την ίδια ώρα στην Πορτογαλία ο θάνατος ηλικιωμένων ατόμων αυξήθηκε κατά 10% τα τελευταία χρόνια καθώς πάνω από το 40% των συνταξιούχων που ζει χωρίς οικογενειακή φροντίδα δεν είναι πλέον σε θέση να αντεπεξέλθει στις περικοπές.
Παράλληλα για την Ελλάδα σημειώνεται με ιδιαίτερη ανησυχία η έλλειψη σε αποθέματα φαρμάκων και οι δραστικές περικοπές προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία.
Το λόμπι της λιτότητας
Οι ερευνητές στην έκθεσή τους δεν αρκούνται στην καταγραφή της νέας κατάστασης αλλά αναζητούν τους υπευθύνους ανάμεσα σε Ευρωπαίους αξιωματούχους, που όπως υποστηρίζουν γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση αλλά προτιμούν να σιωπούν. Ο επικεφαλής της εργασίας συγκρίνει μάλιστα την κομισιόν με το λόμπι της βιομηχανίας τσιγάρων το οποίο αν και γνωρίζει τις καταστροφικές συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία επιχειρεί πάντα να τις συσκοτίσει. «Η ευρωπαϊκή επιτροπή» έλεγε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Μακί «είναι υποχρεωμένη βάσει των συνθηκών να ελέγχει τις επιπτώσεις που έχει η πολιτική της στην υγεία του πληθυσμού της Ευρώπης αλλά δεν έχει συντάξει ούτε μια αναφορά για τα αποτελέσματα των μέτρων που επιβάλλει η τρόικα».
Ειδική αναφορά γίνεται στην απαίτηση της Τρόικας να περιοριστούν οι δαπάνες υγείας στην Ελλάδα στο 6% του ΑΕΠ αλλά και στη μείωση των δαπανών υγείας στην Πορτογαλία κατά 670 εκατομμύρια ευρώ. Αντίστοιχα στην Ισπανία η κυβέρνηση παρέκαμψε το κοινοβούλιο με βασιλικό διάταγμα τερματίζοντας ουσιαστικά την καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Αφού όμως η ΕΕ δεν ελέγχει τις επιπτώσεις των πολιτικών της στην υγεία αποφάσισαν οι επιστήμονες του κλάδου υγείας να ελέγξουν την οικονομική πολιτική της Ένωσης. Στην έκθεση που δημοσιεύεται στο Lancet γίνεται ειδική αναφορά στην Ισλανδία, η οποία αμφισβήτηση την οικονομική ορθοδοξία των Βρυξελλών και προχώρησε σε τάση πληρωμών, εθνικοποίηση τραπεζών, υποτίμηση του νομίσματος (αφού δεν μετέχει στην ευρωζώνη) και επιβολή περιορισμών στην ροή κεφαλαίων. Σήμερα δεν είναι απλώς η μοναδική χώρα που παρουσιάζει αισθητή ανάπτυξη εν μέσω γενικευμένης κρίσης αλλά και μια από τις λίγες στις οποίες η υγεία του πληθυσμού δεν απειλείται από τη λιτότητα.
Η έκθεση της ομάδας του Μακί αποτελεί υπόδειγμα επιστημονικής εργασίας για τον τρόπο με τον οποίο ένας ερευνητής οφείλει να έχει σφαιρική γνώση των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων προκειμένου να προσφέρει τα μέγιστα στο κοινωνικό σύνολο. Η συγκεκριμένη εργασία όμως θα μπορούσε να αποτελέσει και το πρώτο κατηγορητήριο για το πως η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική μετατρέπεται σε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Άρης Χατζηστεφάνου
Επίκαιρα Απρίλιος 2013

- See more at: http://info-war.gr/2013/04/h-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bb%ce%b9%cf%84%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%8e%ce%bd%ce%b5%ce%b9/#sthash.anSYamgG.dpuf

Η πολιτική περικοπών στο δημόσιο τομέα επαναφέρει στην Ευρώπη ασθένειες που είχαν αντιμετωπιστεί εδώ και αιώνες

«Η ευρωζώνη σκοτώνει την Ευρώπη» έλεγε προ ημερών ο διάσημος Γερμανός οικονομολόγος Γιοακιμ Σταρμπάτι, από το βήμα του εναρκτήριου συνεδρίου της πρωτοβουλίας Alternative für Deutschland (Εναλλακτικές για τη Γερμανία) – μια πλατφόρμα που συγκεντρώνει τους βασικότερους εκπροσώπους του ευρωσκεπτικισμού στη χώρα της Μέρκελ. Μερικές εβδομάδες νωρίτερα όμως μια άλλη ομάδα επιστημόνων εξέδιδε μια ακόμη πιο σοβαρή προειδοποίηση: Η λιτότητα που επιβάλλουν οι χώρες της ευρωζώνης, προκειμένου όπως υποστηρίζουν να διασώσουν το ενιαίο νόμισμα, σκοτώνει κυριολεκτικά τους Ευρωπαίους πολίτες.
Η έκθεση, η οποία δημοσιεύτηκε στην έγκριτη ιατρική επιθεώρηση Lancet, κάνει ειδική αναφορά στην αύξηση των αυτοκτονιών, που είναι η εμφανέστερη μορφή θανάτου λόγω της κρίσης αλλά και στην εξάπλωση επιδημιών, και μάλιστα από ασθένειες που είχαν να κάνουν την εμφάνισή του για δεκαετίες εάν όχι για αιώνες στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Η τελευταία περίπτωση συνδέεται άμεσα με την αύξηση των ανασφάλιστων εργαζομένων αλλά και στη γενικότερη αδυναμία του πληθυσμού να επισκέπτεται αρκετά συχνά γιατρούς και νοσοκομεία.

«Τα μέτρα λιτότητας όχι μόνο δεν αντιμετώπισαν την οικονομική κρίση αλλά προκάλεσαn πολλά προβλήματα υγείας» δήλωνε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Μακί, καθηγητής Ευρωπαϊκής Δημόσιας Υγείας στο Λονδίνο και επικεφαλής της ομάδας που συνέταξε την έκθεση του Lancet. Μαζί του η ερευνήτρια Μαρίνα Καρανικολός από το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Συστημάτων και Πολιτικών Υγείας και ο Γιόχαν Μακένμπαχ από το πανεπιστήμιο του Ρότερνταμ σκιαγραφούν μια τρομακτική εικόνα για τις επιπτώσεις από την πολιτική που επιβάλλει το Βερολίνο.
Ακόμη πιο ανησυχητικά και από αυτά που γνωρίζουν οι ερευνητές της ομάδας του Μάρτιν Μακί, όμως είναι αυτά που δεν γνωρίζουν. Όπως εξηγούν στην εργασία τους θα χρειαστούν χρόνια έως ότου γίνουν κατανοητές οι πραγματικές επιπτώσεις της λιτότητας στα ευρωπαϊκά συστήματα υγείας. Όπως προκύπτει και από σχετική έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας η ανθρωπότητα και κυρίως η Ευρώπη βιώνει ακόμη την άνοδο του προσδόκιμου ζωής που είναι αποτέλεσμα της οικονομικής ευημερίας προηγούμενων δεκαετιών. Ο ΠΟΥ προειδοποιεί ότι οι περικοπές στα συστήματα δημόσιας υγείας θα αντιστρέψουν σύντομα αυτή την αύξηση.
Ελλάδα: Το πειραματόζωο της Ευρώπης
Η κατάσταση παίρνει φυσικά την πιο τραγική της μορφή στην Ελλάδα όπου όπως υποστήριζε πρόσφατα ο Γιάννης Υφαντόπουλος, καθηγητής Πολιτικής και Οικονομικών της Υγείας, το προσδόκιμο ζωής μειώνεται ήδη κατά τρία με τέσσερα χρόνια. Παρόμοια φαινόμενα είχαν παρατηρηθεί στη Ρωσία μετά το κύμα μαζικών ιδιωτικοποιήσεων του Γιέλτσιν όπου η ολοκληρωτική κατάρρευση των υπηρεσιών υγείας και πρόνοιας μείωσε το προσδόκιμο ζωής έως και κατά δέκα χρόνια ενώ προκάλεσε τρομακτική αύξηση ψυχικών νοσημάτων, αυτοκτονιών, αλκοολισμού και έξαρσης επιδημιών. Πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κατέγραψε τρομακτική αύξηση της βρεφικής θνησιμότητας η οποία μπορεί να συγκριθεί μόνο με την κατάσταση που επικρατούσε κατά τη διάρκεια του Α’ και του Β’ παγκοσμίου πολέμου.




Στην έκθεση που δημοσιεύεται στο Lancet γίνεται ειδική αναφορά στην Ελλάδα σε ό,τι αφορά την μετάδοση της ελονοσίας αλλά και του ιού HIV που προκαλεί το AIDS – δυο ασθένειες η εξάπλωση των οποίων συνδέεται άμεσα με τη μείωση των δαπανών για αεροψεκασμούς αλλά και σε καθαρές σύριγγες. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) κρούει εδώ και αρκετές εβδομάδες των κώδωνα του κινδύνου για κρούσματα λύσσας στη Βόρεια Ελλάδα – ασθένεια η οποία τις τελευταίες δεκαετίες είχε περιοριστεί στις πιο υπανάπτυκτες περιοχές της Αφρικής και της Ασίας.
Σε αρκετές ακόμη χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατηρούνται κρούσματα του ιού του Δυτικού Νείλου αλλά και δάγγειου πυρετού που βρίσκονταν υπό έλεγχο για χρόνια. Η έκθεση στο lancet επιβεβαιώνει ότι αν και η Ελλάδα αποτελεί το πρώτο θύμα, αφού εδώ δοκιμάστηκαν αρχικά οι καταστροφικές πολιτικές της τρόικας, η υγειονομική κρίση εξαπλώνεται και στην Ισπανία και την Πορτογαλία. Συγκεκριμένα στην Ισπανία παρατηρείται πρωτοφανής αύξηση ψυχικών νοσημάτων η οποία σχετίζεται και με την αδυναμία αποπληρωμής στεγαστικών δανείων. Την ίδια ώρα στην Πορτογαλία ο θάνατος ηλικιωμένων ατόμων αυξήθηκε κατά 10% τα τελευταία χρόνια καθώς πάνω από το 40% των συνταξιούχων που ζει χωρίς οικογενειακή φροντίδα δεν είναι πλέον σε θέση να αντεπεξέλθει στις περικοπές.
Παράλληλα για την Ελλάδα σημειώνεται με ιδιαίτερη ανησυχία η έλλειψη σε αποθέματα φαρμάκων και οι δραστικές περικοπές προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία.
Το λόμπι της λιτότητας
Οι ερευνητές στην έκθεσή τους δεν αρκούνται στην καταγραφή της νέας κατάστασης αλλά αναζητούν τους υπευθύνους ανάμεσα σε Ευρωπαίους αξιωματούχους, που όπως υποστηρίζουν γνωρίζουν πολύ καλά την κατάσταση αλλά προτιμούν να σιωπούν. Ο επικεφαλής της εργασίας συγκρίνει μάλιστα την κομισιόν με το λόμπι της βιομηχανίας τσιγάρων το οποίο αν και γνωρίζει τις καταστροφικές συνέπειες του καπνίσματος στην υγεία επιχειρεί πάντα να τις συσκοτίσει. «Η ευρωπαϊκή επιτροπή» έλεγε χαρακτηριστικά ο Μάρτιν Μακί «είναι υποχρεωμένη βάσει των συνθηκών να ελέγχει τις επιπτώσεις που έχει η πολιτική της στην υγεία του πληθυσμού της Ευρώπης αλλά δεν έχει συντάξει ούτε μια αναφορά για τα αποτελέσματα των μέτρων που επιβάλλει η τρόικα».
Ειδική αναφορά γίνεται στην απαίτηση της Τρόικας να περιοριστούν οι δαπάνες υγείας στην Ελλάδα στο 6% του ΑΕΠ αλλά και στη μείωση των δαπανών υγείας στην Πορτογαλία κατά 670 εκατομμύρια ευρώ. Αντίστοιχα στην Ισπανία η κυβέρνηση παρέκαμψε το κοινοβούλιο με βασιλικό διάταγμα τερματίζοντας ουσιαστικά την καθολική ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Αφού όμως η ΕΕ δεν ελέγχει τις επιπτώσεις των πολιτικών της στην υγεία αποφάσισαν οι επιστήμονες του κλάδου υγείας να ελέγξουν την οικονομική πολιτική της Ένωσης. Στην έκθεση που δημοσιεύεται στο Lancet γίνεται ειδική αναφορά στην Ισλανδία, η οποία αμφισβήτηση την οικονομική ορθοδοξία των Βρυξελλών και προχώρησε σε τάση πληρωμών, εθνικοποίηση τραπεζών, υποτίμηση του νομίσματος (αφού δεν μετέχει στην ευρωζώνη) και επιβολή περιορισμών στην ροή κεφαλαίων. Σήμερα δεν είναι απλώς η μοναδική χώρα που παρουσιάζει αισθητή ανάπτυξη εν μέσω γενικευμένης κρίσης αλλά και μια από τις λίγες στις οποίες η υγεία του πληθυσμού δεν απειλείται από τη λιτότητα.
Η έκθεση της ομάδας του Μακί αποτελεί υπόδειγμα επιστημονικής εργασίας για τον τρόπο με τον οποίο ένας ερευνητής οφείλει να έχει σφαιρική γνώση των πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων προκειμένου να προσφέρει τα μέγιστα στο κοινωνικό σύνολο. Η συγκεκριμένη εργασία όμως θα μπορούσε να αποτελέσει και το πρώτο κατηγορητήριο για το πως η ακολουθούμενη οικονομική πολιτική μετατρέπεται σε έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Άρης Χατζηστεφάνου
Επίκαιρα Απρίλιος 2013

- See more at: http://info-war.gr/2013/04/h-%ce%b3%ce%b5%cf%81%ce%bc%ce%b1%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%ae-%ce%bb%ce%b9%cf%84%cf%8c%cf%84%ce%b7%cf%84%ce%b1-%cf%83%ce%ba%ce%bf%cf%84%cf%8e%ce%bd%ce%b5%ce%b9/#sthash.anSYamgG.dpuf