ANONYMOUS-ΤΙ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΟΥΝ...

Του Γιώργου Σακαλή
Extrahype.com

“Κανείς από Εμάς Δεν Είναι Τόσο Σκληρός, Όσο Είμαστε Όλοι Μαζί. Δεν Συγχωρούμε, Δεν Ξεχνάμε.  Είμαστε Πολλοί, Είμαστε Λεγεώνα, Είμαστε Ανώνυμοι. Να μας Περιμένετε”.
Αυτές οι φράσεις είναι η υπογραφή των Ανώνυμων (Anonymous). Ποιοι είναι οι Ανώνυμοι? Κανείς δεν ξέρει. Όπως επίσης είναι και αρκετά αυτά που δεν γνωρίζουμε γενικότερα για τους Anonymous. Όμως σίγουρα δεν περνάνε απαρατήρητοι  και στον χώρο του Διαδικτύου (και όχι μόνο) η παρουσία τους είναι πλέον αισθητή και προκαλεί διάφορες αντιδράσεις…
Τι είναι όμως οι Ανώνυμοι? Οι γνώμες και οι απόψεις διίστανται… Μερικοί τους θεωρούν ένα γκρουπ από χάκερς που προκαλούν χάος στο Διαδίκτυο, άλλοι τους θεωρούν οργισμένους χρήστες που παίρνουν τον “ψηφιακό” νόμο στα χέρια τους και εφαρμόζουν την δική τους δικαιοσύνη σε περιπτώσεις που θεωρούν πως κάποιος πρέπει, και οφείλει να τιμωρηθεί.
Αρκετοί τους θεωρούν ένα μάτσο από αργόσχολους πιτσιρικάδες που κάνουν την πλάκα τους, μέσω της τεχνογνωσίας που διαθέτουν και τέλος υπάρχουν αυτοί που τους θεωρούν ένα νέο κίνημα σκέψης, δράσης και φιλοσοφίας που ξεκινάει από τον ψηφιακό χώρο και εξαπλώνεται σιγά-σιγά στον πραγματικό κόσμο. Ίσως να είναι λίγο απ’ όλα.
Ας δούμε λοιπόν, περί τίνος πρόκειται τελικά?
Από την αφάνεια, στην… Ανωνυμία!
Σύμφωνα με τους ίδιους τους Ανώνυμους, η όλη ιστορία ξεκινάει το 1998, στην Ιαπωνία, όπου κάποιος δημιουργεί μία σελίδα στο Ίντερνετ, το Yotsuba Channel, το οποίο είναι ένα Imageboard, δηλ. πρόκειται για μία σελίδα όπου ο καθένας μπορεί να δημοσιεύσει μία εικόνα της επιλογής του και να την σχολιάσει, καθώς και τις εικόνες άλλων χρηστών. Η σελίδα είχε μεγάλη επιτυχία στην Ιαπωνία, αλλά στον υπόλοιπο κόσμο ήταν άγνωστη.
Λίγα χρόνια αργότερα όμως, ένας 15χρονος με το ψευδώνυμο Moot, δημιούργησε την σελίδα 4chan, εμπνευσμένος από το Yotsuba Channel. Το 4chan είναι επίσης ένα imageboard στο οποίο υπάρχουν διάφορες κατηγορίες (καρτούν, κόμικ, videogames, πορνό, κ.α) εικόνων, τις οποίες μοιράζονται και σχολιάζουν οι χρήστες.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της σελίδας αυτής, είναι η ανωνυμία, μιας και δεν χρειάζεται κανείς ούτε να εγγραφεί, ούτε να δώσει κάποιο προσωπικό του στοιχείο για να συμμετάσχει, οπότε αντί να εμφανίζεται το όνομα του χρήστη, εμφανίζεται η λέξη “Anonymous” (Ανώνυμος). Η κατηγορία λοιπόν στο 4chan με την μεγαλύτερη συμμετοχή είναι η κατηγορία “/b/” που είναι η κατηγορία τυχαίας θεματολογίας.
Λόγω της συμμετοχής τόσων πολλών ατόμων, εκεί δημιουργήθηκαν (και συνεχίζουν να δημιουργούνται) πολλά από τα memes (έξυπνα η μη) που βλέπουμε στο Ίντερνετ. Σιγά-σιγά λοιπόν, ξεκινώντας από απλό χιούμορ μεταξύ των χρηστών (αστειευόμενοι μεταξύ τους, αναφερόταν στον “Ανώνυμο” σαν να ήταν υπαρκτό πρόσωπο) άρχισε να υλοποιείται η ιδέα του “Ανώνυμου” και να αποκτά τα πρώτα επιμέρους στοιχεία που αποτελούν την εικόνα των Anonymous σήμερα.
Σταδιακά λοιπόν, το “Anonymous”, μετατράπηκε από μία απλή λέξη σε ένα meme που αντιπροσωπεύει ένα ανώνυμο σύνολο ανθρώπων που δεν επιδέχεται χαρακτηρισμούς η συγκεκριμένες “ταμπέλες”.
 Από την Ανωνυμία… στην δράση!
Κάπου εδώ αρχίζει και περιπλέκεται η ιστορία. Κάποιοι από τους χρήστες που σύχναζαν στο 4chan ήταν χάκερς. Οι χάκερς αυτοί, ξεκίνησαν να κάνουν διάφορες “επιθέσεις” σε σελίδες στο Ίντερνετ υπογράφοντας ως Anonymous. Οι επιθέσεις αυτές κυμαινόταν από την χιουμοριστική αλλαγή των περιεχομένων των σελίδων, μέχρι και στο σαμποτάζ της λειτουργίας τους και στην κλοπή/διαρροή προσωπικών στοιχείων των χρηστών. Στους χάκερς αυτούς προστέθηκαν και άλλοι χρήστες που τους άρεσε ο χαβαλές που γινόταν με αυτήν την ιστορία και έτσι δημιουργήθηκε η πρώτη φουρνιά των Anonymous.
Οι Anonymous, λοιπόν κάνανε διάφορες χαοτικές φάρσες και “επιθέσεις” σε σελίδες του Διαδικτύου. Μία από της πρώτες τους γνωστές “εφόδους”, ήταν στην σελίδα Habbo, η οποία είναι ένα virtual ξενοδοχείο, στο οποίο μπορεί κανείς να μπει και να συνομιλήσει με άλλους χρήστες, και μέσω του εικονικού του άβαταρ, να μετακινείται μέσα στους “χώρους” του ψηφιακού ξενοδοχείου.
Οι Anonymous, μπήκαν ταυτόχρονα εκεί μέσα, έχοντας σχεδόν, όλοι τον ίδιο άβαταρ (γκρίζο κοστούμι και άφρο μαλλί, εμπνευσμένο από τον Jules Windfield, τον χαρακτήρα που έπαιζε ο Samuel Jackson στην ταινία Pulp Fiction του Quentin Tarantino), και έφραξαν την είσοδο προς την ψηφιακή πισίνα, δηλώνοντας στους υπόλοιπους, απορημένους χρήστες, πως η πισίνα έχει κλείσει “λόγω AIDS¨. Επίσης υπερφόρτωσαν τους επεξεργαστές κειμένου της σελίδας, γράφοντας συνεχώς διάφορες εκφράσεις του Ίντερνετ και βάζανε τους άβαταρ τους σε σχηματισμό σβάστικας. Όταν τελικά οι υπεύθυνοι του Habbo, τους απέκλεισαν την είσοδο στην σελίδα, οι Anonymous παραπονέθηκαν για ρατσιστική διάκριση!
Φυσικά ακολούθησαν αρκετές ακόμα έφοδοι στην εν λόγω σελίδα, και μάλιστα ακόμα και σήμερα, αν κάποιος χρήστης κάνει το λάθος και δημιουργήσει έναν παρόμοιο άβαταρ με αυτόν των Ανώνυμων, είναι πολύ πιθανό να αποκλειστεί.
Μετά από αρκετές και διάφορες τέτοιες επιθέσεις σε διάφορες σελίδες, οι Ανώνυμοι, άρχισαν να γίνονται διαβόητοι (και εννοίοτε επίφοβοι) στους κύκλους του Διαδικτύου.
Anonymous: Τα εγκλήματα και οι… τιμωροί!
Κάπου εδώ όμως, άρχισε και μία αλλαγή στον τρόπο και την νοοτροπία δράσης τους. Υπήρξαν διάφορες περιπτώσεις, όπου λειτούργησαν ως “τιμωροί” και πήραν τον “νόμο” στα χέρια τους.
Πχ: Η επέμβαση τους, οδήγησε στην σύλληψη ενός 53χρονου παιδεραστή, ο οποίος αναζητούσε ανήλικους ερωτικούς συντρόφους μέσω του Διαδικτύου. Κάποια μέλη τους “πόζαραν” ως ανήλικοι σε online συνομιλίες μαζί του και εν συνεχεία, ειδοποίησαν την αστυνομία, οδηγώντας έτσι στην σύλληψη του. Η είδηση αυτή, αναφέρθηκε σε κανάλια και σε εφημερίδες.
Άλλη μία περίπτωση ήταν η κλοπή μίας  videogame κονσόλας, ενός νεαρού. Η κονσόλα αυτή κλάπηκε από το σπίτι του και λίγο αργότερα, ο κλέφτης μπήκε στο Internet μέσω αυτής. Μάλιστα επικοινώνησε με το θύμα του, και του ζήτησε λεφτά για να του την επιστρέψει. Ο νεαρός έγραψε την ιστορία αυτή σε διάφορα forum, προσπαθώντας να βρει κάποια λύση. Σε κάποια από αυτά τα forum σύχναζαν μέλη των Anonymous, οι όποιοι επικοινώνησαν με τον νεαρό αυτόν. Αφού έμαθαν τι ακριβώς συμβαίνει, οργάνωσαν ένα ψηφιακό ανθρωποκυνηγητό για να βρουν τον κλέφτη.
Και όντως αυτό κάνανε, με την βοήθεια πολλών χρηστών. Βλέπετε, όταν ο κλέφτης χρησιμοποίησε την κονσόλα για να μπει στο Ίντερνετ, ξέχασε να καλύψει τα “ψηφιακά ίχνη” του. Οπότε μερικές μέρες αργότερα, οι Ανώνυμοι, αφού βρήκαν τα προσωπικά του στοιχεία (ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο κ.τ.λ), όπως και αυτά της οικογένειας του, τα δημοσίευσαν σε διάφορες σελίδες στο Ίντερνετ, μαζί με την όλη ιστορία.
Φυσικά το επακόλουθο ήταν να συλληφθεί ο δράστης, να γελοιοποιηθεί από το περιβάλλον του και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης (και ως ένα βαθμό, να καταστραφεί η ζωή του), η κονσόλα του νεαρού να επιστραφεί και οι Anonymous να αρχίσουν να γίνονται ο φόβος και ο τρόμος αρκετών χρηστών.
Η πιο πρόσφατη τους κίνηση, συνέβη στις 17 Φεβρουαρίου 2009, όταν ένας 14χρονος μαζί με τον αδερφό του δημοσίευσαν ένα βίντεο στο Ίντερνετ, στο οποίο κακοποίησαν βάναυσα μία απροστάτευτη γάτα (αυτή η ιστορία συνέβη μερικές μέρες πριν το… Caturday.
To Caturday, είναι το… Γατό-Σάββατο, δηλαδή ένα Σάββατο αφιερωμένο στις γάτες, το οποίο είναι “εφεύρεση” των Anonymous και οι οποίοι το “γιορτάζουν”, ανεβάζοντας διάφορες αστείες εικόνες από γάτες στο Ίντερνετ).
Μέσα σε μία μέρα, οι Ανώνυμοι βρήκαν και δημοσίευσαν τα προσωπικά στοιχεία του 14χρονου ανθρωπόμορφου κτήνους (ας μου επιτραπεί η έκφραση, μιας και έχω μία ιδιαίτερη ευαισθησία στην κακοποίηση των ζώων), καθώς και αυτά της οικογένειας του, με αποτέλεσμα να συλληφθεί μαζί με τον αδερφό του (προσωπικά, τους συγχαίρω για αυτές τους τις πράξεις), και πλέον αντιμετωπίζει τις πρέπουσες κατηγορίες.
Φυσικά δεν σταματήσανε τις φάρσες τους: Την παραμονή της κυκλοφορίας του νεότερου βιβλίου του Χάρυ Πότερ, ξεκινήσανε μία εκστρατεία (διαδικτυακή και πραγματική) αποκαλύπτοντας το τέλος του βιβλίου (το οποίο το είχανε στην διάθεση τους σε ηλεκτρονική μορφή, αρκετές ημέρες πρίν την επίσημη μέρα κυκλοφορίας του).
Έτσι κάποιοι χακάρανε λογαριασμούς χρηστών σε σελίδες μεγάλης επισκεψιμότητας, και αναρτούσαν το τέλος του βιβλίου, ενώ άλλοι περνούσαν έξω από τα βιβλιοπωλεία όπου περίμενε ο κόσμος για να αγοράσει το βιβλίο και φωνάζανε σε όλους την κατάληξη του βιβλίου!
Πόλεμος ενάντια στην Σαιεντολογία
“Δεν είναι οι πεποιθήσεις τους το πρόβλημα, είναι οι πράξεις τους. Οι πράξεις τους πηγαίνουν κόντρα στην ελευθερία του λόγου στο Ίντερνετ”. Αυτό δηλώσαν οι Ανώνυμοι, εξηγώντας την κόντρα τους με την Σαιεντολογία.
Στις 14 Ιανουαρίου του 2008, μία συνέντευξη γυρισμένη από την Εκκλησία της Σαιεντολογίας, με τον ηθοποιό Τομ Κρούζ (ο οποίος είναι Σαιεντολόγος), διέρρευσε στην γνωστή σελίδα για βίντεο, Youtube. Η Εκκλησία της Σαιεντολογίας, έστειλε εξώδικο στους υπεύθυνους της σελίδας, απαιτώντας την διακοπή της μετάδοσης του επίμαχης συνέντευξης.
Όμως οι Ανώνυμοι αντέδρασαν, ξεκινώντας μία συντονισμένη εκστρατεία με κωδικό όνομα “Project Chanology”. Απάντησαν στην κίνηση αυτή της Σαιεντολογίας, με ένα δικό τους βίντεο με όνομα “Message to Scientology” (Μήνυμα προς την Σαιεντολογία) και μία δήλωση τύπου, όπου κήρυτταν τον “πόλεμο ενάντια στην  Εκκλησία της Σαιεντολογίας και το Θρησκευτικό Κέντρο Τεχνολογίας”, καθώς και επίσης την αντίθεση τους στην “προσπάθεια λογοκρισίας του ελεύθερου λόγου και την οικονομική εκμετάλλευση των μελών της Σαιεντολογίας”.
Οι κινήσεις τους αυτές συνοδεύτηκαν  από επιθέσεις σε σελίδες της Εκκλησίας, τηλεφωνικές φάρσες σε Σαιεντολογικά κέντρα, μέχρι και μπλοκάρισμα των μηχανών φαξ τους. Με ένα νέο βίντεό τους, οι Anonymous, καλέσανε τον κόσμο να διαμαρτυρηθεί.
Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουνε διάφορες πορείες έξω από κέντρα Σαιεντολογίας σε όλον τον κόσμο (στις οποίες συμμετείχαν πολλοί από τους Ανώνυμους). Οι συγκεντρώσεις αυτές μαζέψανε γύρω στα 7000-8000 άτομα. Οι περισσότεροι από αυτούς φορούσαν την μάσκα του Guy Fawkes (η μάσκα που φοράει ο V στο V for Vendetta). Οι πιο πρόσφατες διαδηλώσεις έγινα κατά την διάρκεια της πρεμιέρας της νέας ταινίας του Τομ Κρούζ, “Valkyrie” (Επιχείρηση: Βαλκυρία).
Στις 28 Μαρτίου 2008 οι σελίδες των εθνικών ιδρυμάτων για την επιληψία σε Αμερική και Αγγλία, δεχθήκανε επίθεση από χάκερς, οι οποίοι, τοποθέτησαν στις σελίδες γραφικά, τα οποία εξέπεμπαν έντονες λάμψεις, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν ημικρανία ή και επιληπτική κρίση σε κάποιον επιληπτικό. Διαφορά μέσα μαζικής ενημέρωσης ρίξανε τις ευθύνες στους Ανώνυμους, οι οποιοί με μία ανοιχτή επιστολή τους, δηλώσαν πως οι επιθέσεις αυτές έγιναν από την εκκλησία της Σαιεντολογίας, με στόχο να γυρίσει την κοινή γνώμη εναντίον τους.
Σε συνέντευξη με εκπρόσωπο της Σαιεντολογίας, δημοσιογράφος του CNN, δήλωσε πως το FBI δεν βρήκε κάποιο στοιχείο, κατά τις έρευνές του, που να καταδεικνύει τους Ανώνυμους, ως πιθανούς δράστες.
Στις 26 Ιουλίου 2008 το μεγάλο αμερικάνικο κανάλι Fox, έκανε μία εκπομπή με θέμα τους Anonymous. Η εικόνα που δόθηκε από την εκπομπή για τους Ανώνυμους ήταν αυτή των “Κυβερνό-Τρομοκρατών, Σούπερ Χακερ, και μία συλλογική Μηχανή Μίσους από το Ίντερνετ”.
Τον Φεβρουάριο 2008 ένα τοκ-σόου στην Αυστραλία παρουσίασε αποσπάσματα της επίμαχής εκπομπής, σχολιάζοντας: “Η Εκκλησία της Σαιεντολογίας, γίνεται πλέον πιο επιθετική απέναντι στους Ανώνυμους, κατηγορώντας τους ως θρησκόληπτους ζηλωτές και ισχυρίζεται πως πρόκειται περί άρρωστων, διεφθαρμένων ψυχώ픨.
Μια Διαδικτυακή Υπέρ-Συνείδηση
Οι ίδιοι οι Ανώνυμοι, χαρακτηρίζουν τους εαυτούς τους ως Νευ-ρομαντικούς, και την φιλοσοφία τους ως αυτή του “Νευρομάντη” του cyberpunk fiction συγγραφέα William Gibson. Όταν ρωτήθηκαν από δημοσιογράφο ποιους αντιπροσωπεύουν, απάντησαν “τους εαυτούς μας”.
Επίσης αρνούνται την ύπαρξη μίας κεντρικής αρχής, η ακόμα και τον χαρακτηρισμό “οργάνωση”. Θεωρούν πως απλά είναι μία συλλογική ομάδα ανθρώπων με κοινούς στόχους και κοινές ιδέες.
Πάραυτα όμως, δεν φαίνονται να είναι χωρίς τις διαφορές μεταξύ τους. Υποτίθεται πως υπάρχει ένα  “σχίσμα”, ανάμεσα σε αυτούς που ονομάζονται Παλιοί Ανώνυμοι και στους Νέους Ανώνυμους.
Παλιοί Ανώνυμοι θεωρούνται οι πρώτες φουρνιές των Ανώνυμων, και είναι αυτοί οι οποίοι λειτουργούν ως πράκτορες του χάους στο Ίντερνετ, κάνοντας εφόδους σε σελίδες, χακάρουν λογαριασμούς χρηστών και γενικότερα επιδεικνύουν μία συμπεριφορά “ταραχοποιών πνευμάτων”. Οι ίδιοι λένε πως θα πολεμήσουν τους πάντες, για τον εξής απλό λόγο: “Για να κάνουν την πλάκα τους (doing it for the lulz)”.
Νέοι Ανώνυμοι, θεωρούνται αυτοί που λειτουργούν ως ακτιβιστές, και ενεργοποιούνται ενάντια σε οτιδήποτε θεωρούν πως πάει κόντρα στην ελευθερία του λόγου και την ελεύθερη διακίνηση γνώσεων. Θα μπορούσε να πει κανείς πως λειτουργούν ως ένα είδος επαναστατών-τιμωρών του Ίντερνετ.  Όμως και οι δύο αυτές “παρατάξεις” εξακολουθούν να παραμένουν συλλογικά Ανώνυμοι.
Θεωρούν πως η επιτυχία δεν είναι επίτευγμα της ατομικότητας, αλλά του σύνολου. O Chris Landers, δημοσιογράφος της εφημερίδας Baltimore City Paper γράφει: “Οι Anonymous, είναι η πρώτη υπέρ-συνείδηση που βασίζεται στο Ίντερνετ. Οι Anonymous είναι μία ομάδα, με την ίδια έννοια που ένα σμήνος πουλιών είναι ομάδα. Πώς ξέρει κανείς ότι είναι ομάδα? Ταξιδεύουν όλα μαζί προς την ίδια κατεύθυνση. Οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή, περισσότερα πουλιά μπορούν να προστεθούν η να εγκαταλείψουν το σμήνος η και να κινηθούν σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση”. Και όντως, οι πράξεις τους δείχνουν -φαινομενικά τουλάχιστον- τυχαίες και απρόβλεπτες, χωρίς κάποιον συγκεκριμένο απώτερο στόχο.
Ίσως όχι τυχαία, μία από τις φράσεις που χρησιμοποιούν, είναι το “ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ” (WE ARE THE INTERNET).
Τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά τον θόρυβο που προκάλεσε η ιστορία με την Σαινετολογία, οι τάξεις τους αυξάνονται. Όμως από την άλλη, υπάρχουν πολλοί που οικειοποιούνται το όνομα Anonymous, χωρίς να σχετίζονται απαραίτητα με τους Ανώνυμους. Ίσως όμως, τέτοια να είναι και η φύση της επέκτασης αυτής της “υπέρ-συνείδησης”, μία εξάπλωση που θυμίζει “ιό”.
Περαστική μόδα ή η πρώτη πραγματική Cyberpunk γενιά?
Οι ίδιοι οι Ανώνυμοι, δηλώνουν πως δεν είναι ούτε “καλοί,ούτε κακοί, παρά μόνο η έκφραση της ανθρωπότητας”. Έχουν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας, τις δικές τους συνήθειες και τα δικά τους σύμβολα. Μερικά από τα ψηφιακά τους στέκια είναι οι εξής σελίδες: 4chan, 711chan, 420chan, Something Awful, Fark, Encyclopedia Dramatica,Slashdot, κανάλια του IRC, και το YouTube.
Σε τελική ανάλυση, κανείς δεν ξέρει τι είναι πραγματικά οι Ανώνυμοι, η αν ακόμα στέκουν όλες οι ιστορίες και οι φήμες που ακούγονται για αυτούς. Αυτό που σίγουρα δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς όμως, είναι η παρουσία και η ύπαρξη τους. Και δεν μπορώ παρά να αναρωτηθώ: Τι θα μπορεί να είναι οι Ανώνυμοι, και κυρίως σε τι έχουν την δυνατότητα να εξελιχθούν?
Κλείνοντας, θα σας αφήσω μερικά λόγια από τους ίδιους για τους εαυτούς τους.
“Είναι οι Ανώνυμοι κυβερνό-τρομοκράτες ή ακτιβιστές που πολεμάνε για την αλήθεια? Όχι. Ναί. [.....] Οι Ανώνυμοι είναι απλά ιδέες χωρίς προέλευση. Είναι το σύνολο των μελών του, διαιρεμένο με το Άπειρο.[.....] Όταν ξεκίνησε, υπήρχε ανωριμότητα και παιδικότητα, και ο στόχος ήταν η δημιουργικότητα και η διασκέδαση, καθώς και άλλα πιο σκοτεινά στοιχεία που παραμονεύαν στις σκιές.
Και σύντομα οι Ανώνυμοι έπρεπε να επιλέξουν στο αν θα επέτρεπαν σε αυτό το χάος να συνεχιστεί. Εν τέλει, αποφασίστηκε να αποκοπούν αυτά τα στοιχεία και οι άνθρωποι που φερόταν ρατσιστικά, επειδή ήταν προκλητικό. Ήταν σκληροί επειδή μπορούσανε. Πάραυτα δεν μπορούμε να τους αποκηρύξουμε, όπως δεν μπορούμε να αποκηρύξουμε  την ανθρώπινη φυλή. [.....]
Γιατί παρόλα τα “εγκλήματα” τους, είναι αυτοί που ξεκίνησαν όλη αυτή την ιστορία. Οι Ανώνυμοι ξεφύγανε από τα imagebooards και τις σελίδες στο Ίντερνετ, και δίνουν πλέον το παρόν, στον πραγματικό κόσμο, στον κόσμο που ζούμε. Πληθύναμε και συνεχίζουμε να πληθαίνουμε.
Με κάθε λάθος μας, μαθαίνουμε. Μετά από κάθε αποτυχία μας, επανερχόμαστε. Χτίζουμε επάνω στην κάθε επιτυχία μας. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος και κανένας αρχηγός. Μόνο μία επιρροή υπάρχει, η επιρροή της Σκέψης”.

Σημείωση συγγραφέα: Το παρόν άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση. Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο περιοδικό Strange (τεύχος 119, Μάρτιος 2009).