Aν οι φίλοι του Ολυμπιακού πίστευαν ότι το φετινό πρωτάθλημα χάθηκε επειδή υπήρξαν κακός σχεδιασμός και μια κακή επιλογή προπονητή που πήγε την ομάδα πίσω και είχε αποτέλεσμα την πολύ κακή χρονιά, δεν θα αντιδρούσαν τόσο δυναμικά. Η αγωνία τους, όμως, δεν είναι αυτή. Η αγωνία τους είναι ότι βλέπουν όχι τώρα, αλλά εδώ και ένα χρόνο τουλάχιστον, έναν τελείως διαφορετικό Κόκκαλη από αυτόν που ήξεραν.
Και επειδή πολύ σωστά θα πει κάποιος ότι είναι μέγιστη αχαριστία από την πλευρά των οπαδών του Ολυμπιακού να αμφισβητούν με αυτόν τον τρόπο τον πρόεδρο της ομάδας που έχει πάρει 12 πρωταθλήματα τα τελευταία 13 χρόνια, ας προσπαθήσουμε να βάλουμε μια τάξη σε όσα έχουν συμβεί στην ΠΑΕ Ολυμπιακός και έχουν κάνει τους φίλους της ομάδας να αισθάνονται ότι το πρόβλημα δεν είναι το φετινό χαμένο πρωτάθλημα, αλλά η εικόνα ότι ο Ολυμπιακός είναι σε αποσύνθεση και ότι φέτος είναι η αρχή του κακού που έρχεται. Ας δούμε ποιοι είναι οι βασικοί λόγοι της ανησυχίας τους.
Υπάρχουν λεφτά και διάθεση επένδυσης;
Η ΠΑΕ Ολυμπιακός με όλες τις δυνάμεις της διέψευσε το περασμένο καλοκαίρι ότι υπάρχει άνοιγμα στα ταμεία της (ύψους 63 εκατ. ευρώ). Σήμερα δεν πείθει κανέναν ότι δεν υπάρχει οικονομικό πρόβλημα. Οταν δεν μπόρεσε να διαθέσει ούτε ένα ευρώ προκειμένου να πάρει αριστερό χαφ το περασμένο καλοκαίρι και όταν τον Γενάρη πλήρωσε ένα συμβολικό ποσό απλώς για να δανειστεί τον Ντάτολο και απέκτησε και τον ελεύθερο Λούα Λούα, ο κόσμος καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά. Διότι αν δεν υπήρχε άνοιγμα το περασμένο καλοκαίρι, τότε τον Γενάρη ο Κόκκαλης, έχοντας πάρει πάνω από 20 εκατ. ευρώ από το Τσάμπιονς Λιγκ και 11 από τον Λαυρεντιάδη, θα είχε πολύ ζεστό χρήμα για να ενισχύσει την ομάδα. Αυτά όμως -και πολύ σωστά- πήγαν για να καλύψουν το άνοιγμα και όχι να σκορπιστούν για μεταγραφές. Το ερώτημα που προκύπτει, όμως, τώρα είναι τι θα γίνει το ερχόμενο καλοκαίρι. Η ομάδα χάνοντας το πρωτάθλημα είναι πιθανό να μείνει εκτός ομίλων Τσάμπιονς Λιγκ, άρα να χάσει ένα πολύ σημαντικό έσοδο. Τι θα γίνει, λοιπόν, σε αυτή την περίπτωση; Θα μπουν λεφτά στα ταμεία για μεταγραφές; Αν ναι, από ποιον; Η πρώτη απάντηση που πρέπει να δοθεί είναι αυτή.
Μήπως όντως κουράστηκε ο Κόκκαλης;
Από το περασμένο καλοκαίρι, όταν ο Σωκράτης Κόκκαλης αναζήτησε σοβαρό συμπαίκτη για να συνδιοικήσει τον Ολυμπιακό ή εξέτασε ακόμα και το ενδεχόμενο να παραχωρήσει την ΠΑΕ, πολλοί ήταν αυτοί που αναρωτήθηκαν αν ο πρόεδρος της ΠΑΕ, που έχει περάσει πλέον το 70ό έτος της ηλικίας του, έχει κουραστεί βιολογικά. Μάλιστα, το περασμένο καλοκαίρι ακόμα και από την ίδια την ΠΑΕ υπήρχε η έμμεση ενημέρωση ότι ο Κόκκαλης ύστερα από τόσα χρόνια έχει κουραστεί. Ο οπαδός του Ολυμπιακού έχει, λοιπόν, σήμερα την αγωνία αν ο Κόκκαλης έχει τα κουράγια να ξαναβγεί μπροστά, να πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να ξαναγίνει ο Κόκκαλης των προηγούμενων ετών.
Θα υπάρξει οργάνωση στην ΠΑΕ ή θα παραμείνει οικογενειακή υπόθεση;
Ολο και περισσότερο πληθαίνουν οι φωνές των φίλων του Ολυμπιακού για τη δομή της ΠΑΕ. Η χθεσινή φωτογραφία από τη σουίτα στο Καραϊσκάκη μαρτυρά το πρόβλημα έλλειψης στελεχών. Είναι άδικο και υπερβολικό να δέχονται έντονη κριτική οι γιοι του Σωκράτη Κόκκαλη για όσα συμβαίνουν στον Ολυμπιακό. Ούτε ποδοσφαιράνθρωποι είναι ούτε έχουν παρελθόν στη διοίκηση ποδοσφαιρικών επιχειρήσεων. Βρέθηκαν εκεί τον τελευταίο χρόνο και προσπαθούν να κάνουν όσο καλύτερα μπορούν τη δουλειά τους. Το ίδιο πάνω-κάτω ισχύει και για τον Χρυσικόπουλο. Ενας ανθρωπος που πήγε στην ΠΑΕ για να ελέγχει τα οικονομικά της εταιρείας βρέθηκε ξαφνικά να κάνει τον τεχνικό διευθυντή και να εισηγείται συνεργασίες με προπονητές και απόκτηση ποδοσφαιριστών. Βεβαίως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν ευθύνες ως πρόσωπα. Ασφαλώς και έχουν. Το θέμα, όμως, είναι ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να υπάρξουν στον Ολυμπιακό επαγγελματίες στις κατάλληλες θέσεις. Να υπάρξει επαγγελματίας σκάουτερ, να υπάρξει επαγγελματίας τεχνικός διευθυντής, να υπάρξουν άνθρωποι υπεύθυνοι σε όλα τα πόστα που θα μπορούν να κριθούν για τη δουλειά τους. Δεν γίνεται σε ομάδα του επιπέδου του Ολυμπιακού να αποτελείται το Δ.Σ. σχεδόν αποκλειστικά από μέλη της οικογένειας.
Θα εκπονηθεί σοβαρό σχέδιο για το καλοκαίρι;
Ηδη από την ΠΑΕ διοχετεύονται στον Τύπο πληροφορίες για την επόμενη μέρα στον Ολυμπιακό. Για μεγάλο προπονητή που θα έρθει και μεταγραφές που θα κάνουν ξανά τον Ολυμπιακό παντοδύναμο. Οι οπαδοί του Ολυμπιακού τα άκουσαν και το περασμένο καλοκαίρι, αλλά δεν τα είδαν. Φέτος το καλοκαίρι θα περιμένουν με αγωνία να δουν την αντίδραση του Κόκκαλη. Το θέμα δεν είναι, όμως, μόνο ένας προπονητής-όνομα. Τέτοιος, άλλωστε, ήταν και ο Ζίκο. Το θέμα είναι να εκπονηθεί ένα σχέδιο, όχι μόνο από τον Σωκράτη Κόκκαλη, αλλά και από άλλους ποδοσφαιρανθρώπους που θα το ψάξουν καλά. Ας αξιοποιηθεί επιτέλους ο Τζόρτζεβιτς. Ή, τέλος πάντων, αν για κάποιο λόγο δεν θέλουν τον Τζόρτζεβιτς, ας είναι κάποιος άλλος που θα μιλήσει με προπονητές. Θα μιλήσει μαζί τους από τα πιο απλά (τι σύστημα παίζουν) μέχρι τα πιο σοβαρά. Στην τελική, ας υπάρξει κάποιος που δεν θα διαλέξει στην τύχη αυτόν που θα αναλάβει το καράβι.
Θα υπάρξει μεταγραφικός σχεδιασμός από τώρα;
Ηδη έχει αργήσει ο Ολυμπιακός να «τρέξει» τον σχεδιασμό της επόμενης σεζόν. Από σήμερα κιόλας θα πρέπει να το κάνει. Με τα ψέματα δεν γίνεται να βγει η ομάδα από την κρίση. Ούτε με δικαιολογίες. Και είναι ψέμα να φορτώνονται τα πάντα στον Ζίκο, που «διέλυσε την ομάδα». Ας βάλει το χέρι στην καρδιά η διοίκηση του Ολυμπιακού, ας βάλει κάτω την ενδεκάδα που ξεκίνησε προχθές εναντίον του ΠΑΟΚ και ας αποφανθεί. Είναι καλύτερο αριστερό χαφ ο Ζαϊρί από τον Βιεϊρίνια; Είναι καλύτερο αμυντικό χαφ ο Στολτίδης από το Βιτόλο; Είναι καλύτερο επιθετικό χαφ ο Οσκαρ από τον Ιβιτς; Πόσο καλύτερος σέντερ φορ είναι ο Ντιόγο που βλέπουμε στον Ολυμπιακό από τον Εντίνιο; Οταν ο Ολυμπιακός έχει φτάσει στο σημείο σε θέσεις-κλειδιά της ενδεκάδας να ξεκινά με λιγότερο ποιοτικούς παίκτες από τους αντίστοιχους του ΠΑΟΚ, το πρόβλημα είναι μεγάλο. Πολύ μεγαλύτερο από μια κακή προετοιμασία ή έναν κακό προπονητή. Πόσο καλύτερους παίκτες θα είχε κάνει τον 35άρη Στολτίδη ή τον Οσκαρ ή τον Ζαϊρί μια καλή προετοιμασία; Ο Ολυμπιακός χρειάζεται μεταγραφές καλές. Οχι απαραίτητα ακριβές, αλλά απαραίτητα καλές. Και δεν μιλάμε για μία-δύο, αλλά για πολύ περισσότερες. Χρειάζεται κεντρικό χαφ, χρειάζεται αριστερό χαφ (ο Ντάτολο είναι δανεικός), χρειάζεται γκολτζή, χρειάζεται αμυντικό χαφ, χρειάζεται αριστερό μπακ, χρειάζεται τερματοφύλακα. Και οι περισσότεροι από αυτούς που θα έρθουν θα πρέπει να αποκτηθούν για βασικοί!
Ούτε ένας Ολυμπιακός δεν θέλει να φύγει ο Κόκκαλης, αλλά...
Επειδή πολλοί ήταν αυτοί που ερμήνευσαν το προχθεσινό σύνθημα «όποιος δεν μπορεί να πάει να...» ως ευθεία βολή προς τον Κόκκαλη, η αλήθεια είναι μάλλον διαφορετική. Κανείς οπαδός του Ολυμπιακού δεν θέλει στο βάθος να σκέφτεται το ενδεχόμενο να σηκωθεί και να φύγει αύριο το πρωί ο Κόκκαλης. Το αντίθετο. Τρέμουν στην ιδέα της επόμενης μέρας χωρίς τον Κόκκαλη. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να παρερμηνευθεί από την ΠΑΕ ή τον ίδιο τον πρόεδρό της. Θα ήταν τεράστιο λάθος αν τη δικαιολογημένη πίκρα που νιώθει ο Κόκκαλης για την εις βάρος του αποδοκιμασία τη μετατρέψουν κάποιοι σε άλλοθι ή ακόμα και σε εκβιασμό του τύπου «κοιτάξτε να δείτε, μην τα βάζετε με τον πρόεδρο, γιατί δεν το έχει σε τίποτα να παρατήσει την ομάδα ή να τη δώσει στον πρώτο που θα βρεθεί μπροστά του και τότε να δούμε τι θα γίνει...». Η Ιστορία έχει κρίνει ήδη τον Κόκκαλη ως τον πλέον επιτυχημένο πρόεδρο του Ολυμπιακού, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα τον κρίνει για τον τρόπο που θα φύγει όταν και αν φύγει. Τέτοιου είδους εκβιαστικά διλήμματα θα ήταν λάθος να μπουν και ειδικά από τον άνθρωπο που με τον τρόπο που διοίκησε έστειλε το μήνυμα ότι κανείς δεν είναι πάνω από τον Ολυμπιακό. Το αυτό ισχύει και για τον πρόεδρό του, ακόμα κι αν είναι ο μεγαλύτερος που είχε ποτέ.
Στο διά ταύτα...
Η ομάδα του Ολυμπιακού και φυσικά και οι οπαδοί της θέλουν όραμα. Το πήραν απόφαση ότι το πρωτάθλημα χάθηκε, αλλά ουδόλως θα τους πειράξει αν διαπιστώσουν ότι αυτή η απώλεια θα σηματοδοτήσει την προσπάθεια του Κόκκαλη να ξανακάνει τον Ολυμπιακό πανίσχυρο εντός Ελλάδας, με πράξεις όμως και όχι με λόγια. Δίνω ένα εντελώς τυχαίο παράδειγμα, μη υποστηρίζοντας σε καμία περίπτωση (δεν είναι δουλειά μου να κάνω υποδείξεις) ότι είναι και το σωστό. Για χάρη της συζήτησης, λοιπόν, ας υποθέσουμε ότι ο Κόκκαλης έβγαινε αύριο σε μια συνέντευξη Τύπου και έλεγε: «Εκανα λάθη, δεν είμαι όμως διατεθειμένος να αφήσω την κατάσταση έτσι. Εγώ είμαι αυτός που έφτιαξα αυτή την αυτοκρατορία και δεν θα αφήσω μια κακή χρονιά να τα γκρεμίσει όλα. Φτάσαμε εδώ διότι έγιναν αυτά, αυτά κι αυτά. Ομως δεν επιτρέπω τέτοιου είδους αμφισβήτηση στο πρόσωπό μου και προχωρώ σε νέο πλάνο. Από την ΠΑΕ αποχωρούν αυτοί, αναλαμβάνουν πόστα ο Τζόρτζεβιτς και ο τάδε και επιστρέφει το ερχόμενο καλοκαίρι στον πάγκο της ομάδας ο Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος θα εχει τόσα εκατ. ευρώ μπάτζετ για να φτιάξει την ομάδα». Σε αυτή την περίπτωση θα υπήρχε ή δεν θα υπήρχε το επόμενο κιόλας λεπτό ντελίριο ενθουσιασμού για τον πρόεδρο που γύρισε και ξαναπαίρνει την κατάσταση στα χέρια του; Αυτός ο ενθουσιασμός θα μπορούσε να αναπτερώσει το ηθικό και της υπάρχουσας ομάδας, ώστε να σωθεί ό,τι έχει απομείνει στη φετινή σεζόν; Πιθανότατα ναι. Διότι η φετινή χρονιά και η συνέχειά της είναι ένα απολύτως σοβαρό θέμα για τον σύλλογο. Οσο χάλια κι αν είναι ο Ολυμπιακός, η λευκή πετσέτα μέχρι το τέλος της σεζόν μπορεί να αποδειχτεί καταστροφική, όχι μόνο για φέτος, αλλά και για τα επόμενα χρόνια. Στο διά ταύτα, λοιπόν, αυτό που χρειάζεται ο οπαδός του Ολυμπιακού είναι όραμα. Προσεξτε, όμως: όραμα με χειροπιαστά πράγματα, όχι ψεύτικες υποσχέσεις και μεγάλα λόγια.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου