Ο Λίνας Κλέιζα έδωσε συνέντευξη στην Εuroleague και αναφέρθηκε στη νέα του ευρωπαϊκή εμπειρία με τον Ολυμπιακό. Oι Λιθουανός σταρ μίλησε για την απόφαση που πήρε να αφήσει το ΝΒΑ και σχολίασε πως στα μάτια των οπαδών μπορείς να δεις το μίσος στα μάτια τους επειδή παίζεις στην αντίπαλη ομάδα. Οι "ερυθρόλευκος" φόργουορντ τόνισε πως θέλει να κατακτήσει τα πάντα με τους Πειραιώτες.
Aναλυτικά η συνέντευξη του Λίνας Κλέιζα στο σάιτ της Ευρωλίγκα:
Απέναντι στην Λιέτουβος Ρίτας στο Βίλνιους αυτή την εβδομάδα, θα παίξεις για πρώτη φορά ως φιλοξενούμενος στην πατρίδα σου. Θα νιώθεις παράξενα;
"Είναι αλήθεια ότι ποτέ δε μου έχει ξανασυμβεί να βρεθώ με τη φιλοξενούμενη ομάδα, οπότε θα είναι κάτι συναρπαστικό. Πάντα είχα τους φιλάθλους με το μέρος μου εκεί, με την Εθνική ομάδα, αλλά αντιμετωπίζοντας, πλέον, την Λιέτουβος Ρίτας με αυτό τον τρόπο θα έχει πλάκα. Δε νομίζω ότι θα είναι παράξενα. Απλά θα μου δώσει μεγαλύτερο κίνητρο για να νικήσουμε".
Είναι το Βίλνιους η ιδιαίτερη πατρίδα σου και έπαιξες ποτέ στην ομάδα Νέων της Λιέτουβος Ρίτας;
"Εζησα στο Βίλνιους από την εποχή που ήμουν 3 ετών μέχρι τα 9 μου, αλλά η πόλη μου είναι το Κάουνας".
Κατέληξες στην Αμερική στα 16 σου, αλλά όχι απαραίτητα για να παίξεις μπάσκετ. Μπορείς να μας εξηγήσεις τι έγινε;
"Οι γονείς μου έφυγαν όταν ήμουν 10 ετών. Το γεγονός ότι έμεινα σπίτι ήταν καλό για μένα, από μπασκετικής άποψης. Είχα έναν καλό προπονητή, τότε και έτσι έμεινα με τον παππού και τη γιαγιά μου. Όταν έγινα 16 ετών, οι γονείς μου ένιωσαν ότι ήρθε η ώρα να πάω στις ΗΠΑ, να σπουδάσω εκεί και να συνεχίσω εκεί το μπάσκετ. Είχα μια πρόταση να γίνω επαγγελματίας σε ομάδα της Λιθουανίας όταν ήμουν 16, αλλά ανησύχησαν και με έστειλαν στις ΗΠΑ".
Εκείνη την εποχή υπήρχε μεγάλη συζήτηση στη Λιθουανία για το αν ήταν καλή επιλογή για ένα νέο παίκτη να πάει να παίξει μπάσκετ στις ΗΠΑ. Προφανώς αυτό λειτούργησε καλά για σένα - και είχες και οικογενειακούς λόγους για να το κάνεις - αλλά εκείνη την περίοδο ήταν μια δύσκολη απόφαση;
"Για να είμαι ειλικρινής, ήταν δύσκολο να φύγω, αλλά η απόφαση είχε ήδη παρθεί για λογαριασμό μου. Οι γονείς μου το ήθελαν και το αποφάσισαν. Αλλά ήταν δύσκολο να αφήσω τους φίλους μου, τους προπονητές και τους συμπαίκτες μου και να πάω σε έναν καινούριο κόσμο, χωρίς να ξέρω τη γλώσσα. Αλλά όπως είπατε, τελικά αυτό λειτούργησε πολύ καλά για μένα. Ο καθένας πρέπει να βλέπει τη δική του περίπτωση, τι μπορεί να γίνει, τι ευκαιρίες θα του δοθούν σε κάθε περίσταση".
Όλα αυτά έγιναν το καλοκαίρι του 2001. Είναι αλήθεια ότι επισκέφτηκες το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου λίγες μέρες πριν από τις 9 Σεπτεμβρίου;
"Πράγματι, πήγα στις ΗΠΑ στο τέλος Αυγούστου και έτσι ήμουν εκεί στις 1 ή 2 Σεπτεμβρίου, οπότε ήταν πολύ κοντινή η ημερομηνία. Πήγα, βρεθήκαμε στο χώρο, επισκεφτήκαμε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου και πήρα μια φωτογραφία, αλλά μέσα στην εβδομάδα πήγα σχολείο στο Μέριλαντ. Ημασταν στην αίθουσα όταν ακούσαμε ότι ένα αεροπλάνο έπεσε. Κανείς δεν ήξερε τι γίνεται. Μετά είπαν και για δεύτερο αεροπλάνο. Κάποιος τηλεφώνησε για βόμβα και εκκένωσαν το σχολείο. Υπήρχε μεγάλη νευρικότητα γιατί ήταν πολύ κοντά στην Ουάσινγκτον. Ακόμα δεν έχω καταλάβει και πολλά πράγματα".
Πάμε τώρα στο περασμένο καλοκαίρι και την απόφασή σου να επιστρέψεις στην Ευρώπη, μια δική σου απόφαση αυτή τη φορά. Ηταν επίσης δύσκολη;
"Ασφαλώς δεν ήταν εύκολη απόφαση μετά από 4 χρόνια στο Ντένβερ, αλλά ήταν μια σπουδαία ευκαιρία. Ο Ολυμπιακός είναι μια κορυφαία ομάδα, έτσι ήταν δύσκολο να αρνηθώ. Είδα μια μεγάλη ευκαιρία να μεγαλώσω την καριέρα μου, να πάρω έναν μεγάλο ρόλο σε μια καλή ομάδα και αποφάσισα να έρθω. Τώρα απλά προσπαθώ να ανατπύξω το παιχνίδι μου και να γίνομαι καλύτερος".
Ο Ολυμπιακός μπορεί να εξασφαλίσει την πρόκριση στο Top-16 ακόμα και αυτή την εβδομάδα. Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου, αν τις συγκρίνεις με όσα περίμενες όταν υπέγραφες;
"Ο συναγωνισμός είναι σπουδαίος στην Euroleague. Σίγουρα είναι διαφορετικό το μπάσκετ σε σχέση με το ΝΒΑ. Όταν αγωνίζεσαι εκτός έδρας, είναι δύσκολο να νικήσεις. Κάθε ομάδα μπορεί να σε νικήσει. Μέχρι στιγμής δεν είμαστε καλοί εκτός έδρας. Είχαμε κάποιες ήττες μέχρι εδώ και με μεγάλη δυσκολία φύγαμε νικητές από την Γαλλία. Αυτό δείχνει ότι η διοργάνωση είναι πραγματικά καλή".
Πράγματι, σε αυτό το παιχνίδι στη Γαλλία, έπρεπε να πετύχεις 19 πόντους στην τελευταία περίοδο για να νικήσετε την Ορλεάν, η οποία ακόμα δεν έχει νίκη. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν υπάρχει εύκολο παιχνίδι στην Euroleague;
"Πήγαμε εκεί μετά τη μεγάλη νίκη μας επί του Παναθηναϊκού στο πρωτάθλημα και αντιμετωπίσαμε κάπως χαλαρά την Ορλεάν. Και παραλίγο να μας πληγώσει. Το ματς κρίθηκε στο τέλος. Η Ορλεάν έπαιξε καλά, αλλά τα καταφέραμε. Ημουν κακός σε όλο το παιχνίδι και έτσι έπρεπε σίγουρα κάτι να κάνω για να μας βοηθήσω. Δεν περίμενα να πετύχω 19 πόντους σε 6 λεπτά, αλλά το παιχνίδι έγινε ανοικτό για μένα ξαφνικά. Οι συμπαίκτες μου με τροφοδοτούσαν αποτελεσματικά και είχα ελεύθερα σουτ. Σε όλη την προηγούμενη διάρκεια του αγώνα η άμυνά τους δε με άφηνε καθόλου, αλλά στην τέταρτη περίοδο με ξέχασαν. Αυτό συμβαίνει όταν έχεις εξαιρετικούς συμπαίκτες και περιφερειακούς όπως ο Τεό Παπαλουκάς, ο Μίλος Τεόντοσιτς και ο Γιοτάμ Χαλπερίν. Αυτό βοηθά πολύ, γιατί με αυτούς ήταν εύκολο να έρθει η μπάλα σε μένα, όπως και έγινε".
Αλλοι βετεράνοι Ευρωπαίοι, όταν επέστρεψαν στην Euroleague, είπαν ότι η προσαρμογή ήταν δύσκολη. Όμως εσύ είσαι ένας από τους πιο επιτυχημένους στη διοργάνωση. Πώς γίνεται αυτό;
"Νομίζω ότι ακόμα προσαρμόζομαι, αλλά για μένα ήταν πιο εύκολο γιατί από τα 14-15 μου χρόνια, σχεδόν κάθε καλοκαίρι έπαιζα αρκετά με τις Εθνικές ομάδες της χώρας μου και τώρα αυτό συμβαίνει με την Εθνική ανδρών. Ετσι, εξοικειώθηκα με το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Σίγουρα είναι διαφορετικό με το ΝΒΑ, αλλά αυτή η εμπειρία μου από τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα, τους Ολυμπιακούς Αγώνες και τα Παγκόσμια Πρωταθλήματα έκαναν εύκολη την προσαρμογή μου".
Από την αρχή της σεζόν ποιες στιγμές σε έκαναν να πεις «είμαι πραγματικά πίσω στην Ευρώπη, πλέον»;
"Ασφαλώς υπήρξαν κάποια παιχνίδια που το ένιωσα αυτό. Η μεγάλη διαφορά είναι οι φίλαθλοι. Αυτή ξεχωρίζω. Όταν παίζεις με τον Παναθηναϊκό, όταν παίζεις στο Βελιγράδι, εκτελείς βολές και σε σημαδεύουν στο πρόσωπο με κάτι. Αυτά τα πράγματα δεν συμβαίνουν στο ΝΒΑ. Εδώ, οι οπαδοί δε σε ξέρουν, δεν σε έχουν συναντήσει ποτέ, αλλά μπορείς να δεις το μίσος στα μάτια τους επειδή παίζεις στην αντίπαλη ομάδα. Αυτό ήταν περίεργο στην αρχή. Σίγουρα δεν έχω συνηθίσει έτσι, αλλά αρχίζω να το συνηθίζω πλέον".
Με ποιον τρόπο θα είναι πετυχημένη αυτή η σεζόν για σένα;
"Νικώντας. Δεν υπάρχει αμφιβολία, όταν έχεις μια τόσο ταλαντούχα ομάδα όπως η δική μας, με τον πρόεδρο να έχει επενδύσει τόσα πολλά, το παν είναι οι νίκες. Δεν μιλάμε για τίποτε άλλο, για στόχους ή ο,τιδήποτε, γιατί ξέρουμε όλοι πως οι στόχοι μας είναι οι υψηλότεροι, να κατακτήσουμε τα πάντα".
Αυτό σημαίνει να βρεθείτε στο φάιναλ φορ. Το Παρίσι, την άνοιξη, είναι ο τέλειος προορισμός για μια οικογένεια από αρτίστες;
"Αν βρεθούμε στο Παρίσι, ολόκληρη η οικογένειά μου θα είναι εκεί. Ειδικά η μητέρα μου, που το λατρεύει, θα το απολαύσει".
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου