ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΡΥΛΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΑΟ ΠΟΥ Γ....ΜΕ!!!!

ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΣΧΕΤΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ...

Τι κι αν είμαστε κουρασμένοι
Κι οι παίκτες μας τραυματισμένοι
Τι κι αν ο βάζελος σφυρίγματα παίρνει
Είμαστε άρρωστα αποφασισμένοι
Κανείς απ’ τα χέρια μας, κούπα δεν παίρνει
Φέτος οι βάζελοι, πολύ τρελαμένοι
Έχουν λαδώσει κι εκεί που δεν παίρνει

Είναι βαριά του Θρύλου η φανέλα
Δεν έχει σχέση με αυτή του βαζέλα
Έχουνε γράψει και καλά ιστορία
Με Παπαδόπουλο και δικτατορία
Δεν λέω αρλούμπες, υπάρχουν στοιχεία

Βγήκαν στη φόρα απ’ το Δεσποινάκι
Του Παπαδόπουλου το γυναικάκι
Και φέτος πάλι τα ίδια κάνουν
Με τα σφυρίγματα θα μας τρελάνουν
Εμείς οι γαύροι πουθενά δεν μασάμε
Παντού τον Θρύλο μας ακολουθάμε

Με ΙΧ, αεροπλάνα, βαπόρια
Όπου κι αν παίζεις δεν θα ‘μαστε χώρια
Εμείς οι άρρωστοι οι οπαδοί σου
Θα ‘μαστε πάντα η καρδιά κι η ψυχή σου
Αυτή την αρρώστια όλοι οι άλλοι ζηλεύουν
Και μια ζωή να μας φτάσουν παλεύουν

Μόλις μας βλέπουν να δείτε τι κάνουν
Μα τη μαγκιά κάθε γαύρου δεν φτάνουν
Όπου κι αν παίζουμε στήνουν ενέδρες
Μα εμείς δεν μασάμε καθόλου από έδρες
Για αυτό σταματήσαν οι μετακινήσεις
Όπου πηγαίναμε δεν βρίσκανε λύσεις

Τούμπα, Λεωφόρο, Χαριλάου, ΑΕΚάκι
Κάναμε τα σπίτια τους σαν το Καραϊσκάκη
Όλη η Ευρώπη με εμάς παραμιλάει
Και στο μεγαλείο μας πάντα προσκυνάει
Αυτά τα λίγα λόγια, δεν θέλω να τους βρίζω
Με τα’ άρρωστα στιχάκια μου εγώ θα τους στολίζω

Τώρα να πούμε αδέρφια μου λίγο και τα δικά μας
Φεύγουμε για Βέλγιο να δούνε τη μαγκιά μας
Δύο χιλιάδες εισιτήρια πήρανε τα γαυράκια
Μα δυόμισι θα είμαστε εκεί με τα βελγάκια
Να κάτσουν όμως ήσυχα, να μην μας προκαλέσουν
Γιατί του γαύρου τη μαγκιά θα νιώσουν, θα πονέσουν
Μάγκικα Πειραιώτικα, παντού και πάντα πάμε
Κι όταν φερθούν ανθρώπινα, όλα καλά θα πάνε

ΤΟΥ ΦΙΛΟΥ ΧΑΡΟΥ 7