ΕΡΕΥΝΑ ΑΤΤAC ΑΥΣΤΡΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΣΩΣΗ

Από τον Μάρτιο του 2010, η Ευρωπαική Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν καταβάλει 206,90 δισ. ευρώ σε 23 δόσεις για την λεγόμενη «Ελληνική Διάσωση». Ωστόσο δεν έχουν παράσχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ως προς την ακριβή χρήση αυτού του τεράστιου ποσού δημοσίου χρήματος. Γι αυτόν τον λόγο η ΑΤΤAC Αυστρίας εκπόνησε μελέτη σχετικά με το θέμα αυτό: τουλάχιστον το 77% των χρημάτων διάσωσης αποδόθηκε αμέσως ή εμμέσως στον χρηματιστηριακό τομέα.

Τα αποτέλεσματα αναλυτικά:

• 28,13% (58,2 δισ. ευρώ) χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφάλαιωση των ελληνικών τραπεζών  αντί για την αναδιάρθρωση και εξορθολογισμό του ήδη πολύ μεγάλου και ετοιμοθάνατου τομέα  και αντί να αφεθούν οι τράπεζες να πληρώσουν τις ζημίες τους.

• 48,98% ( 101,331 δισ. ευρώ ) πήγαν στους δανειστές του Ελληνικού Κράτους:

-περίπου τα μισά απ’αυτά (55,44 δισ. ευρώ) χρησιμοποιήθηκαν για την πληρωμή των ώριμων ομολόγων δημοσίου αντί να αφήσουν τους δανειστές να υποστούν το ρίσκο της επένδυσής τους, για την οποία είχαν ήδη εισπράξει τόκο στο παρελθόν.

-34,60 δισ. ευρώ χρησίμευσε ως κίνητρο, ώστε οι δανειστές να δεχθούν το λεγόμενο «κούρεμα» τον Μάρτιο του 2012.

-11,30 δισ. ευρώ χρησιμποποίηθηκε για την επαναγορά χρέους τον Δεκέμβριο του 2012, όταν δηλ το Ελληνικό Κράτος επαναγόρασε άχρηστα σχεδόν ομόλογα από τους δανειστές του.

§  22,46% ( 43,70 δισ. ευρώ) πήγε στον εθνικό προυπολογισμό ή δεν βρέθηκαν στοιχεία

§  0,43% (0,9 δισ. ευρώ ) χρησιμοποίηθηκε ως εισφορά της Ελλάδας στο νέο ταμείο διάσωσης ESM

Πηγή των στοιχείων : www.attac.at/uploads/media/backgroundmaterial_bailout_english.pdf

Το συμπέρασμα της Lisa Mittendrein της ΑΤΤAC είναι ότι «ο σκοπός των πολιτικών ελίτ δεν είναι η διάσωση του πληθυσμού της Ελλάδας αλλά η διάσωση του χρηματηστηριακού τομέα. Χρησιμοποίησαν εκατοντάδες δισεκατομμυρίων δημοσίου χρήματος για να σώσουν τράπεζες και άλλους οικονομικούς παίκτες –και ιδίως τους ιδιοκτήτες τους – από την κρίση που οι ίδιοι προκάλεσαν».

Οι πολιτικές ελίτ διαστρεβλώνουν την κοινή γνώμη σχετικά με τα «πακέτα διάσωσης»

Αυτά τα ευρήματα αντικρούουν την θέση που έλαβαν δημοσίως Ευρωπαίοι πολιτικοί ότι δήθεν αυτός που ωφελήθηκε από τα λεγόμενα «πακέτα διάσωσης» είναι ο Ελληνικός λαός. Μάλλον αυτός πληρώνει για την διάσωση των τραπεζών και δανειστών υφιστάμενος άγρια λιτότητα και τις  συνεπακόλουθες καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες.

Ωφελούνται οι δισεκατομμυριούχοι και τα επενδυτικά κεφάλαια υψηλού ρίσκου (hedge funds)

Μεταξύ αυτών που πραγματικά διεσώθησαν είναι η ‘συμμορία’  του πολυδισεκατομμυριούχου Λάτση, μία από τις πλουσιότερες οικογένειες της Ελλάδας, κάτοχοι μεγάλου αριθμού μετοχών της τράπεζας «Eurobank Ergasias», η οποία διασώθηκε από το κράτος.

Οι κερδοσκόποι επωφελήθηκαν επίσης: κατά την επαναγορά του χρέους τον Δεκέμβριο του 2012 , το ‘hedge fund’Third Point έβαλε στην τσέπη 500 € εκατομμύρια ευρωπαικού δημοσίου χρήματος.

«Όταν ο πρόεδρος της Ευρωπαικής Επιτροπής Μπαρόζο, αποκαλεί την λεγόμενη ελληνική διάσωση πράξη αλληλεγγύης, πρέπει κάποιος να ρωτήσει: “Αλληλεγγύη με ποίον;”», σχολιάζει η Mittendrein.

Επιπλέον 34,60 δισ. ευρώ σε πληρωμές τόκων

Το πολύ το 22,46% ( 43,7 δισ. ευρώ) του συνολικού ποσού πήγε, όπως είδαμε, στον εθνικό προυπολογισμό. Ωστόσο, το ποσόν αυτό πρέπει να εξεταστεί μαζί με άλλες δημόσιες δαπάνες κατά την ίδια περίοδο, οι οποίες δεν ήταν προς όφελος του γενικού πληθυσμού. Περισσότερο από 34,6 δισ. ευρώ πληρώθηκαν πάλι σε δανειστές ως τόκοι πληρωμών για ληξιπρόθεσμα ομόλογα του δημοσίου (2⁰ τετράμηνο 2010 -4⁰ τετράμηνο 2012). Επιπλέον, το Ελληνικό Κράτος δαπάνησε ακόμα 10,20 δισ. ευρώ σε στρατιωτικούς εξοπλισμούς ( 2010 & 2011). Σύμφωνα με  πηγές,  το Βερολίνο και το Παρίσι πίεζαν την Αθήνα να μην διακόψει τις δαπάνες για στρατιωτικό εξοπλισμό γιατί αυτό θα είχε επίπτωση στις Γερμανικές και Γαλλικές εταιρείες όπλων.

 

Δεν είναι η πρώτη διάσωση τραπεζών

Σύμφωνα με την Mittendrein «η λεγόμενη ελληνική διάσωση κατέληξε να είναι ακόμα μία διάσωση των τραπεζών και των πλούσιων ιδιωτών». Οι Τράπεζες της Ευρώπης έλαβαν 670 δισ. ευρώ απευθείας κρατική υποστήριξη (μη συμπεριλαμβανομένων των εγγυήσεων) από το 2008. Παρ’όλ’αυτά, ο χρηματο- πιστωτικός τομέας στην Ελλάδα και σε ολόκληρη την Ευρώπη παραμένει ασταθής. Αυτό αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά με την πρόσφατη αποδέσμευση 2 επιπλέον δόσεων μεγέθους 23,20 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών από το 2012.

Οι πολιτικές ηγεσίες  αποτυγχάνουν να εφαρμόσουν τους αναγκαίους κανόνες

Το «κούρεμα» του Ελληνικού Κράτος χτύπησε τις ντόπιες τράπεζες τόσο σκληρά που το κράτος αναγκάστηκε να ξαναδανειστεί ώστε να τις διασώσει με 1,00 δισ. ευρώ  «Στα 5 χρόνια που πέρασαν από το ξέσπασμα της κρίσης, οι ευρωπαίοι πολιτικοί απέτυχαν να ρυθμίσουν τις αγορές και να υιοθετήσουν ένα καθεστώς χρεωκοπίας των τραπεζών. Έτσι οι φορολογούμενοι αναγκάζονται ακόμη να να βοηθούν σε περίπτωση ζημιών, ενώ οι τραπεζίτες δεν χάνουν τίποτα. Οι κυβερνήσεις πρέπει να σταματήσουν να παρέχουν αυτήν την δυνατότητα εκβιασμού στον χρηματο-οικονομικό τομέα», σχολιάζει η Mittendrein.

…..και διασώζουν τον διεφθαρμένο  Ελληνικό τραπεζικό τομέα

Το εξοργιστικό είναι ότι δισεκατομμύρια από τα χρήματα της διάσωσης πηγαίνουν σε Ελληνικές τράπεζες , αν και μερικές μόνον απ΄αυτές πληρούν τις προυποθέσεις καταφεύγοντας σε ύποπτες μεθόδους. Το 2012 ένα ρεπορτάζ του Reuters απεκάλυψε τις σκαναδαλώδεις πρακτικές των τραπεζών μέσω μέσω μια ‘πυραμίδας’ offshore εταιρειών πετώντας επισφαλή δάνεια η μία στην άλλη. Αυτό το έκαναν ώστε να εμφανιστούν ακόμα ελκυστικές για το ιδιωτικό κεφάλαιο και συγχρόνως ότι πληρούν τα κριτήρια για κρατική αναχρηματοδότηση. «Ενώ οι Ευρωπαικές και Ελληνικές πολιτικές ελίτ απαιτούν αίμα και δάκρυα από τον μέσο Έλληνα πολίτη, κάνουν τα στραβά μάτια στις μυστικές συμφωνίες μεταξύ οικονομικών ολιγαρχών, οι οποίοι είναι πρακτικά οι κυρίως οφελημένοι των χρημάτων διάσωσης που δόθηκαν στην Ελλάδα» , επιβεβαιώνει η οικονομολόγος Μαρίκα Φραγκάκη, μέλος του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς και ιδρυτικό μέλος της ATTAC Ελλάδας.

Αδιαφανής διαχείριση των δημοσίων πόρων

«Τα αποτέλεσματά μας  αποκαλύπτουν ότι ο κύριος σκοπός των κυβερνήσεων σε σχέση με την διαχείριση χρέους μετά το 2008 υπήρξε η διάσωση των περιουσιών των πλουσίων. Οι πολιτικές ηγεσίες αποδέχονται ανεργία , φτώχεια και μιζέρια – για να σώσουν έναν ετοιμοθάνατο χρηματοπιστωτικό τομέα. Η Αυστριακή κυβέρνηση συμμετείχε σ’αυτήν την απάνθρωπη τακτική επί χρόνια επίσης» , προσθέτει η  Mittendrein. «Επιπλέον, είναι ανησυχητικό ότι οι επικεφαλής της Τρόικα και του EFSF δεν δίνουν κανέναν λογαριασμό για το πού πάνε τα χρήματα. Είναι σκανδαλώδες το γεγονός ότι η ΕΕ δημοσιεύει εκατοντάδες σελίδες αναφορών αλλά δεν διευκρινίζει το πού ακριβώς πήγαν τα χρήματα» , εξηγεί η EFSF. «Κάνουμε έκκληση στους υπευθύνους να επιβάλουν αληθινή διαφάνεια και να αποδείξουν ποίος ακριβώς ωφελείται απ’αυτά τα χρήματα».

Χρειάζεται ριζοσπαστική αλλαγή πολιτικής

Χρειάζεται μια ριζοσπαστική αλλαγή του τρόπου διαχείρισης της Ευρωπαικής κρίσης χρέους. «Οι κυβερνήσεις μας σώζουν τις τράπεζες και τους πλούσιους με δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων ενώ υποκρίνονται στους ψηφοφόρους τους ότι τα χρήματα προορίζονται για τον Ελληνικό λαό. Αυτό πρέπει να σταματήσει», απαιτούν οι Mittendrein και Πουλαντζάς. « Οι ‘πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν’ τράπεζες πρέπει να κοπούν στα δύο και να επιστρέψουν στην υπηρεσία του κοινού καλού αντί να επιδίδονται σε ιδιωτικά κέρδη», είναι το συμπέρασμα της Mittendrein.

Ακόμα πιο περίεργες λεπτομέρειες:

Η μελέτη της ATTAC έφερε στο φως διάφορες παράξενες λεπτομέρειες της λεγόμενης «ελληνικής διάσωσης»

• Αρκετές φορές η ΕΕ και το ΔΝΤ καθυστέρησαν δόσεις  του δανείου που είχαν υποσχεθεί για εβδομάδες ή για μήνες με σκοπό την άσκηση πίεσης στην Ελληνική Δημοκρατία : 1. το φθινόπωρο του 2011 για να αποτραπεί δημοψήφισμα με θέμα την λιτότητα, 2.τον Μάιο/Ιούνιο του 2012 για να αυξήσουν τις πιθανότητες των «μνημονιακών» κομμάτων στις εθνικές εκλογές. Καθυστερώντας τις δόσεις, η Τρόικα εξανάγκασε την Ελληνική κυβέρνηση να εκδώσει βραχυπρόθεσμα ομόλογα, ώστε να αποφύγει την άμεση χρεωκοπία. Καθώς τα ομόλογα ωριμάζουν μέσα σε μερικές εβδομάδες ή μήνες , αυξάνεται ο τόκος, ο οποίος με την σειρά του αυξάνει το σύνολο του Ελληνικού δημοσίου χρέους. Αυτό είναι μία ακόμη απόδειξη ότι η μείωση του χρέους δεν είναι το κύριο μέλημα της Τρόικας αλλά μάλλον μία πρόφαση για περαιτέρω καταστροφή του κράτους προνοίας και των εργασιακών δικαιωμάτων.

• Η δόση ύψους 1 δισ. ευρώ  που εκταμιεύθηκε τον Ιούνιο του 2012 χρησιμοποίηθηκε πρωτίστως για την υποχρεωτική εισφορά της Ελλάδας στον ESM σε αντικατάσταση του EFSF.  Έτσι, ο EFSF χρηματόδοτησε τον διάδοχό του όχι απευθείας αλλά μέσω αύξησης του Ελληνικού δημοσίου χρέους.

• OKlausRegling, διευθύνων σύμβουλος του EFSF και του ESM, άλλαξε μεταξύ πολιτικής και χρηματοπιστωτικού τομέα αρκετές φορές κατά την διάρκεια της καριέρας του. Πριν να τεθεί επικεφαλής του EFSF, εργάστηκε με τη σειρά για την Γερμανική κυβέρνηση, για το ‘hedge fund’ MooreCapitalStrategyGroup, για την Διεύθυνση Οικονομικών και Χρηματοδοτικών Υποθέσεων της Ευρωπαικής Επιτροπής, και για το ‘hedge fund’ WintonFuturesFundLtd.  Έτσι ο Regling αποτελεί ένα συμβολικό παράδειγμα της ανάμειξης πολιτικής και αγορών, γεγονός που εξηγεί εν μέρει τον λόγο για τον οποίο η πολιτική διαχείρισης του χρέους εκ μέρους της ΕΕ στοχεύει πρωτίστως στην διάσωση του χρηματοπιστωτικού τομέα.

• Σύμφωνα με τον Ετήσιο Ισολογισμό οι δαπάνες για το προσωπικό του EFSF ανήλθαν το 2011 σε 3,1 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τύπου για τον EFSF εργάστηκαν 12 άνθρωποι , άρα δαπανήθηκαν περίπου 258 χιλιάδες ευρώ κατ΄άτομο. Ο δε KlausRegling υποτίθεται ότι κερδίζει 324 χιλιάδες ευρώ συν τα μπόνους κάθε χρόνο. Άνθρωποι που βγάζουν τόσα χρήματα επιτηρούν την μείωση του ελάχιστου μεικτού μισθού των Ελλήνων από 580 ευρώ σε 510 ευρώ…

Πρωτότυπο: http://www.attac.at/news/detailansicht/datum/2013/06/17/greek-bail-out-77-went-into-the-financial-sector.html

ΑΤΤAC=Οργάνωση υπέρ της φορολόγησης των χρηματιστηριακών συναλλαγών προς όφελος των πολιτών.

Περισσότερα για το Ελληνικό τμήμα της Attac εδώ.

http://www.attac-hellas.org/cms/index.php?option=com_content&task=view&id=74&Itemid=1&PHPSESSID=f763ea6d2d877acbf5d9dee5d2c652a1

Πηγή