Η χρησιμότητα των αριθμών προηγείται χρονολογικά των γραμμάτων και η φιλοσοφία της Αριθμολογίας είναι πολύ παλιά. Οι αριθμοί κι οι αριθμητικές αξίες των γραμμάτων αναλύθηκαν για τα συμβολικά τους νοήματα και τους μεταφυσικούς κραδασμούς τους. Ιδιαίτερης σπουδαιότητας είναι η ανάλυση του ονόματος του ατόμου, καθώς το όνομα περικλείει τα πλέον σημαντικά κλειδιά για τα γνωρίσματα του χαρακτήρα και τις προδιαθέσεις των ψυχολογικών δομήσεων.
Ο βασικός τύπος της αριθμολογίας περικλείει το άθροισμα των αριθμών της ημερομηνίας της γέννησης μαζί με το έτος γέννησης, για να δώσει έναν απλό αριθμό, το "μονοπάτι της ζωής". Συνεπώς το άθροισμα των ισοδύναμων γραμματοαριθμητικών αποδόσεων του αλφαβήτου για να επιτευχθεί ένας απλός αριθμός της "έκφρασης" του προσώπου.
Πυθαγόρας, ο Δάσκαλος των μαθηματικών της Αρχαίας Ελλάδας, του οποίου τα θεωρήματα της γεωμετρίας είναι ακόμα χρήσιμα στους τωρινούς μελετητές, ήταν επίσης ένας μεγάλος διδάσκαλος της Αριθμολογίας. Το Πυθαγόρειο σύστημα της Αριθμολογίας χρησιμοποιούσε τον ακόλουθο χάρτη για να βρεθούν οι αριθμολογικές αξίες κάθε γράμματος.
| Το Πυθαγόρειο Σύστημα |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| Α | Β | Γ | Δ | Ε | ς | Z | H | Θ |
| Ι | Κ | Λ | Μ | Ν | Ξ | Ο | Π | . |
| Π | Σ | Τ | Υ | Φ | Χ | Ψ | Ω | . |
| Οι έννοιες των αριθμών |
| Ο Αριθμός 1 |
| Ο Αριθμός 2 |
| Ο Αριθμός 3 |
| Ο Αριθμός 4 |
| Ο Αριθμός 5 |
| Ο Αριθμός 6 |
| Ο Αριθμός 7 |
| Ο Αριθμός 8 |
| Ο Αριθμός 9 |
| Ο Αριθμός 11 |
| Ο Αριθμός 13 |
| Ο Αριθμός 22 |
| Ο Αριθμός 33 |
Τα σύμβολα των αριθμών επινοήθηκαν από αρχαιοτάτων χρόνων για να μπορέσουν οι άνθρωποι να λειτουργήσουν μεταξύ τους. Κοιτώντας το λεξικό για ένα γενικό ορισμό που να ερμηνεύει την έννοια τους, αναφέρεται σαν κάτι δύσκολο, αν μη και αδύνατο. Κι ακόμη πως η έννοια τους πρέπει να θεωρείται ως "πρώτη", δηλαδή ως μία έννοια που δεν ανάγεται σε άλλες απλούστερες. Όμως πρόθεση μας δεν είναι ούτε η αριθμητική, ούτε η άλγεβρα αλλά να προσπαθήσουμε να καταγράψουμε την πνευματική τους σημασία κάτι ανάλογο δηλαδή με τα γράμματα και τις λέξεις που εκφράζουν με την σημειολογία τους σκέψεις και προεκτάσεις.
Όλες αυτές τις προοπτικές θα τις προβάλουμε με το μοναδικό φως του λόγου του Θεού, που είναι η Αγία Γραφή.
Αν σταθούμε στο Ο (μηδέν) θα δούμε ότι είναι ένας κλειστός αριθμός που δεν αναπνέει, που δεν ζει. Δεν υπάρχει πρόοδος, δεν εξελίσσεται, υποδηλώνει την κενότητα, την μη αξία, τον θάνατο, τον ύπνο. Δεν μπορεί να λειτουργήσει από μόνο του, χρειάζεται την δυναμική επίδραση ενός άλλου αριθμού για να πάρει αξία, ουσία και οντότητα, π.χ. 0 = 0 αλλά όταν 1 —>0 = 10. Στην Αγία Γραφή η δυναμική αυτή παρέμβαση ονομάζεται Ανάσταση από τους νεκρούς και την χάρισε ο Χριστός στη περίπτωση του Λαζάρου, της Ταβιθά, του υιού της χήρας της Ναΐν που είχαν "κοιμηθεί", πάντοτε με την βοήθεια του Θεού πατέρα. Στη ανάσταση του Χριστού έχουμε την δύναμη του Θεού πατέρα που τον ανασταίνει από τους νεκρούς την τρίτη μέρα. Το ίδιο θα συμβεί και με τους πιστούς του Χριστού που εκοιμήθησαν, δηλαδή θα αναστηθούν από τον Θεό εν τη εσχάτη ημέρα. Σχετικό εδάφιο "Ο δε Θεός και τον Κύριο ανέστησε, και ημάς θα αναστήσει δια της δυνάμεως Αυτού." Α Κορ. ς'14. Αυτό είναι το ευαγγέλιο του Θεού, η δύναμη Του να ανασταίνει τους νεκρούς. Φανταστείτε να μην υπήρχε η ανάσταση, θα ήταν μάταια όλα, και η πίστη, αφού θα βασίλευε ο θάνατος και η απώλεια και για κείνους που πίστεψαν στον Χριστό! Ο απ. Παύλος διακήρυξε το απαραίτητο της ανάστασης με αυτή ακριβώς την υπόθεση "Διότι εάν δεν ανασταίνωνται νεκροί, ουδ' ο Χριστός ανέστη άρα και οι κοιμηθέντες ενΧριστώ απωλέσθησαν." Α Κορ. ιέ, 16-17. τι λέτε εσείς, σας φαίνετε δύσκολο ο Θεός να ανασταίνει τους νεκρούς;
Κοιτάζοντας το 1 (Ένα) θα δούμε ότι υποδηλώνει την απαρχή των πάντων, την προϋπόθεση της ύπαρξης των άλλων αριθμών, την μοναδικότητα, την αξία, την υπεροχή, το ισχυρό θεμέλιο, την ύπαρξη, την αυτόνομη ύπαρξη, την ίδια τη ζωή. Χρησιμοποιείται από τον Λόγο του Θεού για να δείξει σαν απόλυτο αριθμητικό την ύπαρξη του ενός και μοναδικού Θεού. Το θεμελιώδες χαρακτηριστικό ενός λαού που τον έκαμε να διαφέρει από όλους τους άλλους που είχαν πληθώρα ειδώλων και ψεύτικων θεών. Ο μονοθεϊσμός του λαού Ισραήλ εκφράζεται ως η πρώτη όλων των εντολών όπως σαφέστατα ο Κύριος λέγει στο κατά Μάρκο Ευαγγέλιο σεφ. ιβ, 29. "ηρώτησεν Αυτόν, Ποία εντολή είναι πρώτη από όλες; Ο δε Ιησούς απεκρίθη προς αυτόν. Ότι πρώτη όλων των εντολών είναι" Άκουε Ισραήλ Κύριος ο Θεός μας είναι ΕΝΑΣ ΚΥΡΙΟΣ" (εβραϊκό απόλυτο αριθμητικό εχάδ=ένας). Στην Παλ. Διαθήκη ο λαός Ισραήλ ακολουθούσε τον Μωυσή στην πίστη του Ενός, Αιώνιου και Αληθινού Θεού, σήμερα κατά αντιστοιχία ο κατά πνεύμα Ισραήλ, δηλ. όλοι οι πιστοί από τα έθνη, που πιστεύουν και ακολουθούν τον Ιησού Χριστό, τον Υιό του Θεού, έχουν τον ίδιο Ένα Θεό, τον Πατέρα Θεό, τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ, και του Ιακώβ.
Πηγαίνοντας στο 2 (δύο), έρχεται στο μυαλό μας η αντίληψη,ότι αναφερόμαστε σε δύο ξεχωριστές παρουσίες, δύο διαφορετικές υπάρξεις. Ξεκινώντας από αυτό το δεδομένο υπεισέρχεται
αυτόματα η έννοια της ενότητας εάν θέλουμε το καλό και αγαθό, η της αντίθεσης, εάν θέλουμε το κακό και άσχημο. Στην Αγία Γραφή στο Ιωάν. ι, 30 βλέπουμε "Εγώ και ο Πατήρ ένα είμαστε" δηλαδή δύο ξεχωριστά πρόσωπα που συμφωνούν σε όλα και έχουν το ίδιο πνεύμα. Την ίδια ενότητα πνεύματος ζητά ο Κύριος και από εμάς του δικούς Του "...να είναι πάντες εν, καθώς Πατέρα είσαι εν Εμοί και Εγώ εν Σοι..." Σε άλλη περίπτωση για τον γάμο αναφέρεται "...και θέλουσιν είσθαι οι δύο εις σάρκα μίαν" Ματθ. ιθ, 5. Δύο άνθρωποι, άνδρας και γυναίκα που όμως καλούνται να γίνουν ένα στο γάμο. Από την άλλη πλευρά έχουμε την πλήρη αντίθεση του διαβόλου με τον Θεό, την διάθεση αρπαγμού, την υπερηφάνεια που τον οδήγησε στην αποστασία, αποτέλεσμα της οποίας είναι η αμαρτία και ο θάνατος στον κόσμο. Όμως τι θαυμαστό το έργο της σωτηρίας δια του αίματος του Χριστού "...τώρα όμως δια του Ιησού Χριστού, σεις οι ποτέ όντες μακράν, εγείνατε πλησίον δια του αίματος του Χριστού. Διότι Αυτός είναι η ειρήνη μας, ο οποίος έκαμε τα δύο ένα, και έλυσε το μεσότοιχον του φραγμού, την έχθραν,..." Εφεσ. β, 13, 14.
Το 6 (έξι) εκφράζει την έννοια της ανθρώπινης έλλειψης, του ανθρώπινου κατασκευάσματος που υπολείπεται του Θεϊκού. Τα έργα των ανθρώπων που θέλουν να υποκαταστήσουν, να περιφρονήσουν και να πολεμήσουν το έργο του Θεού. Φωτογραφίζει τον ασεβή άνθρωπο που φθείρει και φθείρεται και αυταπατάται στην πλάνη του. Παρατηρώντας την εξέλιξη του 6 φθάνουμε στο περίφημο (χξς ) η άλλως 666 που τόσο θόρυβο και ανησυχία έχει προκαλέσει στον κόσμο."Εδώ είναι η σοφία· όστις έχει τον νούν, ας λογαριάση τον αριθμόν του θηρίου, διότι είναι αριθμός ανθρώπου· και ο αριθμός αυτού είναι χξς' " Αποκάλυψη κεφ.13:18
Εδώ είναι η σοφία να καταλάβουμε τη σημασία του όπως λέγει η Αγία Γραφή. Είναι αριθμός ανθρώπου, του αντίχριστου, εκείνου δηλαδή που εναντιούται στον Θεό και υπεραίρεται και υποκρίνεται ότι είναι του Θεού ενώ δεν είναι. Σαφής η έννοια της υποκρισίας, της καπηλείας, της αντίθετης, ψεύτικης, κίβδηλης διδασκαλίας και θρησκείας.
Δεν είναι ο αριθμός κακός μην τον φοβόμαστε, αυτό που πρέπει να φοβόμαστε είναι η αστοχία και ο αποπροσανατολισμός από την υγιαίνουσα διδασκαλία του Χριστού και των Αποστόλων Του σε μύθους, παραδόσεις και εντάλματα ανθρώπων. Αυτό που πρέπει να κάνουμε, είναι, να ζητήσουμε να μάθουμε την αλήθεια του Θεού, που είναι ο Χριστός και να τον ακολουθήσουμε, , πιστεύοντας και πράττοντας τον λόγο Του που είναι η Αγία Γραφή. Οποιαδήποτε παρέμβαση, πρόσθεση η αφαίρεση, θελήσουμε να κάνουμε με τα πράγματα του Θεού, θα την πληρώσουμε με αποτυχία, αφού με τον τρόπο αυτό συστήνουμε την δική μας εθελοθρησκεία, που μας οδηγεί όχι στον Θεό αλλά στους εαυτούς μας.
Αντίθετα με το 6 παρουσιάζεται το 7 (επτά), ένας αριθμός που εμφανίζεται συνέχεια στον Λόγο του Θεού και θέλει να εκφράσει την έννοια της τελειότητας, την έννοια του απείρου, την έννοια των Θεϊκών ιδιοτήτων. Η έννοια της συγχώρησης που οριοθετείται με το εβδομηκοντάκις επτά! και μας δείχνει το μέτρο της αγάπης του Θεού, που είναι πολύ μεγάλη, αφού ο Χριστός συγχωρεί το πλήθος των αμαρτιών μας, πόσο εμείς πρέπει να συγχωρούμε και να αγαπούμε τους άλλους. Και βέβαια η έβδομη ημέρα της Δημιουργίας, το Σάββατο Κυρίου του Θεού μας, η ημέρα της κατάπαυσης που είναι σκιά του μέλλοντος, της αιώνιας ημέρας της ερχόμενης βασιλείας των Ουρανών!
Η χρήση των αριθμών και η σημασία τους τόσο μεγάλη σε έκταση/όσες και οι έννοιες που υπάρχουν. Αν σας ρωτούσα,τι σημαίνει ένας πενταψήφιος αριθμός σε μαυρόασπρο ριγέ φόντο, τι θα απαντούσατε; Σιγουρα θα πήγαινε η σκέψη μας σε μία ατέλειωτη σειρά από φυλακισμένους χωρίς όνομα, χωρίς ταυτότητα, χωρίς υπόληψη., με ένα νούμερο μητρώο στο στήθος. Ένα απρόσωπο πλήθος, ένας όχλος, μία αμέτρητη ανθρωποσειρά που άγεται και φέρεται όχι μόνο στα προαύλια των φυλακών αλλά αλίμονο και γύρω και δίπλα και μέσα μας. Και πώς να μην είναι έτσι, όταν γινόμαστε, και καθυποτασσόμαστε σ' αυτό που θέλουν να μας επιβάλλουν οι άλλοι.
Όμως στην Αγία Γραφή το μήνυμα της σωτηρίας, της ελευθερίας και της αγάπης του Θεού, δίνεται προσωπικά σε κάθε άνθρωπο, γιατί για τον Θεό ο κάθε άνθρωπος είναι μία ξεχωριστή προσωπικότητα, ότι κι αν έχει κάνει στη ζωή του. Μη ξεχνάμε τον καθαγιασμό του ληστή πάνω στο σταυρό, όταν ζήτησε την ενθύμηση του Χριστού. 'Ηταν ένας ληστής, ένας κακούργος, μα για τον Θεό ήταν ένα άσωτο παιδί που ζήτησε και πήρε την πολυπόθητη συγχώρηση! 'Εναν αριθμό είχε κι αυτός σαν και τους άλλους, τώρα πια όμως όχι, δεν είναι φυλακισμένος, είναι παιδί του θεού, αληθινά ελεύθερος και έχει πια ένα όνομα, που είναι γραμμένο στο βιβλίο της ζωής για όλη την αιωνιότητα.
Λέγει ο Χριστός "Σε γνωρίζω και σε φωνάζω με το όνομα σου" και είναι φυσικό αφού αυτός είναι ο καλός ποιμένας που αφήνει τα 99 και ψάχνει για το ένα, το χαμένο και πληγωμένο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου