Στο Εργαστήριο Ηλεκτρομαγνητισμού και Διαστημικής στην Ξάνθη, όπου
προΐσταται ένας ιερέας - διαστημικός φυσικός, ανακάλυψαν πως όταν
μειώνεται σταδιακά η ηλεκτρονική καταιγίδα που «χτυπάει» τον
«παρατηρητή» δορυφόρο τους, ακολουθούν σεισμικές δονήσεις
Για
πρώτη φορά διεθνώς, Eλληνες επιστήμονες ανακάλυψαν χαρακτηριστικές
μεταβολές που προηγούνται για διάστημα αρκετών ημερών πριν από μεγάλους
σεισμούς. Μέσα στο εργαστήριο Ηλεκτρομαγνητισμού και Διαστημικής στην
Ξάνθη, μια ομάδα Ελλήνων επιστημόνων μελετούσαν προσεκτικά τη «βροχή των
ηλεκτρονίων», στο ύψος του γαλλικού δορυφόρου DEMETER, με τον οποίο
συνεργάζονται. Οταν η ηλεκτρονική καταιγίδα σταδιακά έχανε την έντασή
της, η επιστημονική ομάδα στην Ξάνθη έβλεπε επανειλημμένα ότι ήταν θέμα
χρόνου να εκδηλωθεί σεισμός.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις είναι οι
πρόσφατοι καταστροφικοί σεισμοί στην Αϊτή, τη Χιλή, την Κίνα το 2009,
αλλά και στην Ελλάδα, όπως στα Κύθηρα το 2006 (M=6,8 Ρίχτερ) και στην
Ανδραβίδα το 2008 (Μ = 6,5 Ρίχτερ). Μια ερευνητική προσπάθεια ετών
επιτυγχάνει να ανοίξει ένα νέο παράθυρο στην έρευνα της πρόβλεψης
σεισμών.
Ο πατήρ Γεώργιος παρουσιάζει τα αποτελέσματα των Ερευνών του σε αίθουσα του Τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Το
πιο σημαντικό αποτέλεσμα από την έρευνα είναι μια χαρακτηριστική
χρονική μεταβολή στην ένταση πρόσπτωσης ηλεκτρονίων από πολύ μεγάλα ύψη
από τις ζώνες Βαν Αλεν προς την ανώτερη Ιονόσφαιρα.
«Το φαινόμενο
που παρατηρείται μοιάζει σαν μια ‘βροχή’ ηλεκτρονίων, που αρχίζει με
αυξανόμενη ένταση αρκετές ημέρες πριν από τον σεισμό και στη συνέχεια
γίνεται ηπιότερη, μέχρι που σταματάει απότομα: μετά ακολουθεί ο σεισμός.
Προηγούνται αρκετά χαρακτηριστικά σήματα, αλλά το απολύτως κρίσιμο
χρονικό διάστημα είναι όταν στην ανώτερη Ιονόσφαιρα και στις ζώνες
ακτινοβολίας θα επικρατούσε ξαφνικά νηνεμία...» εξηγεί ο π. Γεώργιος
Αναγνωστόπουλος.
Ο
ιερέας-διαστημικός φυσικός, ως αν. καθηγητής στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων
Μηχανικών και Μηχ. Υπολογιστών του Δημοκρίτειου Πανεπιστήμιου, είναι ο
υπεύθυνος του προγράμματος. Ο ιερέας υπηρετεί παράλληλα την επιστημονική
γνώση μέσα από τη διαστημική φυσική, η οποία αποτελεί το κύριο
ερευνητικό του πεδίο.
Πρόκειται για την πρώτη φορά που η
επιστημονική προσέγγιση για την πρόγνωση των σεισμών προέρχεται από
μετρήσεις στο διάστημα και όχι από τη Γη ή την ατμόσφαιρα και το
ιδιαίτερο πλεονέκτημα είναι ότι λαμβάνεται πληροφορία για την εξέλιξη
ενός σεισμού σε οποιοδήποτε μέρος της Γης, που ενδεχομένως μπορεί να
είναι απομακρυσμένο από επίγειους σταθμούς.
Παράδοση στην έρευνα Ενα
μεγάλο βήμα για την πρόγνωση των σεισμών έγινε από Ελληνες επιστήμονες,
στο Πανεπιστήμιο Θράκης, που έχει μεγάλη παράδοση στη διαστημική
έρευνα. Διευθυντής του Εργαστηρίου Ηλεκτρομαγνητισμού και Διαστημικής,
με σημαντική επιστημονική παρουσία, είναι ο καθηγητής και ακαδημαϊκός κ.
Ε. Σαρρής.
Η επεξεργασία, ανάλυση και ερμηνεία των μετρήσεων του
DEMETER γίνονται από το 2004. Κατάλληλο λογισμικό δόθηκε εν μέρει από
τη γαλλική πλευρά, ενώ σε μεγάλο βαθμό κατασκευάστηκε στο Εργαστήριο από
μεταπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και
Μηχανικών Υπολογιστών (Β. Ρήγα, Ε. Βασιλειάδη και Ν. Σιδηρόπουλο).
Το
τελευταίο εξάμηνο οι επιστήμονες του Εργαστηρίου Ηλεκτρομαγνητισμού και
Διαστημικής άρχισαν να δοκιμάζουν τη μέθοδό τους με άμεση ανάλυση των
μετρήσεων που διετίθεντο από τον DEMETER. Οι σεισμικές δονήσεις που
ακολούθησαν ήταν για άλλη μια φορά η επαλήθευση των επί χρόνια ερευνών
τους, καθώς από το 2004 επεξεργάζονται τα στοιχεία από τη βροχή των
ηλεκτρονίων, που πάντα προηγείται μεγάλων σεισμών.
Τα στοιχεία
και τα σήματα του δορυφόρου DEMETER που αναλύονται έχουν δείξει κατ’
επανάληψη ότι η φύση προειδοποιεί κάποιες ήμερες πριν εκδηλωθεί ο
σεισμός, σύμφωνα και με άλλου είδους παρατηρήσεις που έχουν ανακοινωθεί
από το νέο επιστημονικό κλάδο του «σεισμοηλεκτρομαγνητισμού».
Το διαστημικό... βαν Ανιχνεύει σήματα 710 km από την επιφάνεια της Γης
Η
αποστολή DEMETER (Detection of Electro-Magnetic Emissions Transmitted
from Earthquake Regions) προτάθηκε από το Εργαστήριο Φυσικής και Χημείας
του Περιβάλλοντος στην Ορλεάνη της Γαλλίας, που έχει και την κύρια
ευθύνη της αποστολής. Tο Εθνικό Κέντρο Διαστημικών Σπουδών (CNES) της
Γαλλίας είναι υπεύθυνο για τη συνολική λειτουργία της αποστολής DEMETER,
μαζί με το Τεχνολογικό Κέντρο Διαστημικών Αποστολών.
Ο γαλλικός
δορυφόρος εκτοξεύθηκε από το κοσμοδρόμιο Μπαϊκονούρ στο Καζακστάν στις
29 Ιουνίου 2004, εκτελεί καθημερινά 14 τροχιές και καταγράφει, μεταξύ
άλλων φυσικών φαινομένων, και τη βροχή ηλεκτρονίων σε όλο σχεδόν τον
πλανήτη, και φυσικά και στην περιοχή της Ελλάδας.
O κύριος στόχος
της αποστολής είναι η ανίχνευση ηλεκτρομαγνητικών σημάτων στον εγγύς
διαστημικό χώρο στα 710 χλμ από την επιφάνεια της γης, που σχετίζονται
με σεισμούς και άλλα φυσικά και ανθρωπογενή φαινόμενα, όπως είναι οι
ηφαιστειακές εκρήξεις, οι κεραυνοί, τα «τσουνάμι» και η ανθρώπινη
δραστηριότητα (πομποί ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, κυρίως
στρατιωτικοί, για την πλοήγηση υποβρυχίων).
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ Τελευταία «προειδοποίηση» έως 2 ώρες πριν από τον σεισμό
Στα
μέσα Απριλίου σε μια μικρή αίθουσα συνεδρίων του Τμήματος Φυσικής του
Πανεπιστημίου Αθηνών, είχαν συγκεντρωθεί κορυφαίοι Ελληνες επιστήμονες,
ειδικοί στη μελέτη σεισμικών φαινομένων, για να παρακολουθήσουν μια
ομιλία με εξαιρετικό ενδιαφέρον. Θέμα: «Δορυφορικές παρατηρήσεις
ηλεκτρονίων των ζωνών Βαν Αλεν στην ανώτερη Ιονόσφαιρα και η έρευνα για
την πρόβλεψη σεισμών».
Στη θέση του ομιλητή ήταν ένας ιερωμένος
ως συντονιστής του προγράμματος, ο π. Γεώργιος Αναγνωστόπουλος, που
παρουσίασε τα πρόσφατα αποτελέσματα της έρευνας. Εκεί βρέθηκε και το
«Εθνος της Κυριακής».
Ο π. Γεώργιος Αναγνωστόπουλος παρουσίασε
μετρήσεις ηλεκτρονίων από τον DEMETER, που δείχνουν α) σε πρώτη φάση μια
αύξηση στην ένταση ροής των ηλεκτρονίων μερικές ημέρες πριν τον σεισμό,
(β) μια μείωση σε δεύτερη φάση και (γ) τελικά, ένα τοπικό ελάχιστο
(μερικές ώρες) γύρω από τον χρόνο του σεισμού.
Παρουσιάζεται
δηλαδή ένα σταθερό μοντέλο συμπεριφοράς στη χρονική εξέλιξη της έντασης
των ηλεκτρονίων που προσπίπτουν πάνω στον δορυφόρο από μεγαλύτερα ύψη,
που θα μπορεί να εξελιχθεί -ύστερα από συμπληρωματικές έρευνες- σε
πρόβλεψη.
Η μελέτη των σημάτων μέχρι στιγμής έχει δείξει ότι η
βροχή ηλεκτρονίων εμφανίζεται αυξανόμενη, κορυφώνεται και πέφτει
σταδιακά σε χρονικό διάστημα από περίπου πέντε έως δεκαπέντε ημέρες.
Αντίστοιχα την ημέρα που γίνεται ο σεισμός η παύση της ηλεκτρονικής
«βροχής» σημειώνεται λίγες ώρες πριν το γεγονός. Ο κρίσιμος χρόνος της
παύσης, που θα μπορούσε να είναι μια «τελευταία προειδοποίηση»,
κυμαίνεται από περίπου 2 έως αρκετές ώρες πριν από τον σεισμό.
Αν
και το κύριο εύρημά μας είναι μια σταθερή συμπεριφορά των ηλεκτρονίων
και μια συγκεκριμένη χρονική εξέλιξη της ηλεκτρονικής ‘βροχής’, η έρευνά
μας για τον κατά το δυνατόν ακριβέστερο υπολογισμό του επικέντρου και
το μέγεθος του σεισμού είναι σε εξέλιξη» λέει ο ιερέας-καθηγητής. Πρώτη φάση«Καθώς
είμαστε ακόμη σε πρώιμο στάδιο σ’ αυτή την ερευνητική κατεύθυνση, μια
δήλωση για την ακρίβεια/αβεβαιότητα υπολογισμού αυτών των κρίσιμων
στοιχείων δεν ενδείκνυται να γίνει αυτή τη χρονική στιγμή, διότι θα
μπορούσε είτε να υπερεκτιμήσει είτε να αδικήσει τις δυνατότητες της
αναπτυσσόμενης μεθοδολογίας.
Είμαστε ακόμα στην πρώτη φάση της
έρευνάς μας, όπου επιχειρούμε να επισημάνουμε όλα τα χαρακτηριστικά
σήματα που μοιάζουν με προσεισμικά, αλλά που προέρχονται από άλλες
αιτίες (π.χ. επίγειοι πομποί, κεραυνοί).
Το επόμενο στάδιο της
έρευνας θα στηριχθεί στα εν εξελίξει συμπεράσματα από την α’ φάση του
ερευνητικού προγράμματος και αφορά το σημαντικότατο πρόβλημα της
εκτίμησης της πιθανότητας πρόβλεψης του σεισμού και των κύριων
χαρακτηριστικών του».
Ο δορυφόρος καταγράφει και στέλνει δεδομένα
συνεχώς, με εξαίρεση τις περιόδους που είναι «κλειστός», όταν περνά από
τους πόλους. Η «βροχή ηλεκτρονίων» είναι συνεχής για αρκετές ημέρες.
«Οι
καταγραφές όμως από τον δορυφόρο έχουν διάρκεια έως 3 λεπτά, όσο ο
δορυφόρος βρίσκεται πάνω από το επίκεντρο και σε άλλες συγκεκριμένες
περιοχές όπου τα σωματίδια μεταφέρονται για φυσικούς λόγους.
Για
παράδειγμα, μπορεί σταδιακά να καταγράφονται από ημέρα σε ημέρα 10, 15,
30, 20, 10 επεισόδια, και την ημέρα του σεισμού καταγράφονται 1-2, και,
τοπικά, στην περιοχή πάνω από το επίκεντρο μηδενίζονται», μας εξηγεί ο
κ. Ε. Βασιλειάδης, μεταπτυχιακός φοιτητής-συνεργάτης της ομάδας.
Η
μεγάλη ερευνητική πρόοδος έγινε όταν στο Εργαστήριο έλαβαν σε ειδική
μορφή το σύνολο των μετρήσεων ηλεκτρονίων που είχαν καταγραφεί έως το
2008. H στατιστική ανάλυση έδωσε τελικά τη βεβαιότητα στους ερευνητές
ότι βρίσκονται σε καλό δρόμο.
Σε αρκετές περιπτώσεις προβλέπουν
τη χρονική έλευση του σεισμικού φαινομένου πριν εκδηλωθεί, αλλά προς το
παρόν χρησιμοποιούν τα συμπεράσματά τους για βελτίωση της μεθόδου τους.
«Χρειάζονται
πολλά ακόμη θεωρητικά θέματα να μελετηθούν και, επιπλέον, η ύπαρξη όχι
ενός μοναδικού, αλλά ενός σμήνους μικροδορυφόρων, και μάλιστα με
δυνατότητα real-time ανάλυσης των μετρήσεων, για να ελπίσουμε σε μια
πολύ υψηλής βεβαιότητας πρόβλεψη» σημειώνει ο π. Γεώργιος
Αναγνωστόπουλος και εκτιμά ότι, εάν υπάρξει ενίσχυση της διεθνούς
συνεργασίας ερευνητικών ομάδων, ειδικών σε διαφορετικές μεθόδους
ανάλυσης ηλεκτρομαγνητικών προσεισμικών σημάτων και πολιτική βούληση,
μπορεί να επιτευχθεί μια ικανοποιητική πρόβλεψη (χρόνος, επίκεντρο,
μέγεθος σεισμού) τουλάχιστον μερικών ειδικών κατηγοριών μεγάλων σεισμών
μέσα στα επόμενα χρόνια.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ gapostolidis@pegasus.gr
Όταν σχηματίστηκε η Γη ήταν σε διάπυρη κατάσταση. Με την πάροδο του
χρόνου η θερμοκρασία στην επιφάνειά της μειωνόταν λόγω ακτινοβολίας και
μεταφοράς θερμότητας και στους πόλους άρχιζαν να στερεοποιούνται διάφορα
συστατικά (Κρούστες). Η κρουστοποίηση γινόταν στους πόλους, γιατί εκεί
οι αναδεύσεις της διάπυρης και ρευστής επιφάνειας της Γης, ήταν
μικρότερες απ' ότι στον Ισημερινό. Λόγω φυγοκέντρου και CORIOLIS, τα
στερεά κομμάτια κατευθύνονταν στόν Ισημερινό, με νοτιοδυτική πορεία αυτά
που προέρχονταν από το Βόρειο πόλο και βορειοδυτική από το Νότιο, εκεί
περιστρέφονταν από Δυσμάς προς Ανατολάς με μικρότερη ταχύτητα από την
υποκείμενη διάπυρη και ρευστή Γη λόγω:
Επειδή
η αδράνεια είναι ανάλογη της μάζας, το αρχικά μεγαλύτερο στερεό
κομμάτι, σάρωνε και ενσωμάτωνε στη Δυτική πλευρά του τα νέα στερεά
κομμάτια. Η πυκνότητα των νεότερων στερεών μαζών ήταν μεγαλύτερη, διότι
αρχικά ψύχονταν και στερεοποιούνταν τα επιφανειακά συστατικά και
ακολούθως τα πυκνότερα υποκείμενα. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η Δυτική πλευρά
της αρχικής νησίδας στερεών πετρωμάτων να βυθίζεται και η Ανατολική να
ανυψώνεται.
Εξαιτίας των παραπάνω άρχισε η αντίστροφη κύλιση αυτής
της αρχικής νησίδας η οποία στη συνέχεια πήρε μορφή σφαίρας, η σφαίρα
αυτή αποτέλεσε «την καρδιά» της Σελήνης.Κυλιόμενη η Σφαίρα-Σελήνη στον
Ισημερινό, παρέσυρε και βύθιζε κάτω από αυτή, τα στερεά πετρώματα που
συνέχιζαν να κατεβαίνουν από τους πόλους της Γης. Τα βυθιζόμενα
πετρώματα έλειωναν μερικώς λόγω των υψηλότερων θερμοκρασιών στο
βαθύτερο χώρο που έφτανε η Σελήνη, ένα τμήμα από την μάζα αυτών
συγκολούνταν πάνω της, επίσης λειτουργούσαν θερμομονωτικά προστατεύοντας
την καταδυόμενη πλευρά από τήξη,και σε συνδυασμό με την επάλειψη
ρευστής μάζας της Γης στην αναδυόμενη ανατολική επιφάνειά της,
δημιουργούνταν νέα σφαιρικά κελύφη αυξανόμενης πυκνότητας, με πολύ
ισχυρή συνοχή στη δομή της (Σχήμα 1).
Με
την διαρκή ανάπτυξη αυτής της σφαίρας (Σελήνη),το σύστημα Γη - Σελήνη
παρουσίαζε εικόνα διπλού πλανήτη. Η ταχύτητα της αντίστροφης κύλισης της
Σελήνης αυξάνονταν αναλογικά με την αύξηση της μάζας και του όγκου της.
Με τη συνεχή μείωση της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της Γης,
περισσότερες σε αριθμό και μεγαλύτερου μεγέθους στερεές μάζες κατέβαιναν
από τους πόλους προς τον Ισημερινό και η Σελήνη πλέον δεν είχε την
δυνατότητα να τις συσσωματώση.H συγκέντρωση και παρεμβολή μεγάλης μάζας
στερεών πετρωμάτων λειτούργησαν ως εφαλτήριο πάνω στο οποίο αναπήδησε η
Σελήνη και τέθηκε σε τροχιά γύρω από τη Γη. Η Σελήνη κατά την απόσπασή
της διατήρησε την δομή της διότι τα διαδοχικά κελύφη της απέκτησαν
μεγάλη συνοχή μεταξύ τους, αφού δομήθηκαν σε συνθήκες μεγάλης
θερμοκρασίας και πίεσης. (Σχήμα 1)
Κατά την απόσπαση της Σελήνης,
δημιουργήθηκε μεταξύ αυτής και της Γης λώρος ρευστής ύλης,με πυκνότητα
μεγαλύτερη από αυτήν της επιφάνειας της Γης αλλά και της Σελήνης, λόγω
του ότι προέρχονταν κυρίως από το χώρο που ήταν βυθισμένη η πλευρά της
Σελήνης.(Σχήμα 1)
Κατά την απομάκρυνση της Σελήνης ο λώρος κόπηκε
και το τμήμα που πήρε μαζί της η Σελήνη απλώθηκε στην ορατή πλευρά της,
ομαλοποίησε αυτή,δημιούργησε τις «Θάλασσες», άλλαξε το σφαιρικό σχήμα
της, καθώς η ακτίνα της αυξήθηκε και το κέντρο βάρους της μετεκινήθηκε
κατά 2.5 χιλιόμετρα προς την ορατή πλευρά. Κατά την διαδικασία αυτή από
το λώρο ρευστή ύλης στο μεταξύ Σελήνησς και Γης χώρο δημιουργήθηκαν
μικροί δορυφόροι μερικοί από τους οποίους αργότερα έπεσαν πάνω στη Γη
και άλλοι στην Σελήνη,στην οποία δημιούργησαν τους τεράστιας έκτασης
κρατήρες οι οποίοι έχουν πολύ μικρό βάθος λόγω της πολύ ισχυρής δομής
της. Τα πετρώματα της Σελήνης είναι κατανεμημένα ανάλογα με τη πυκνότητά
τους, σε διαδοχικά σφαιρικά κελύφη, με μικρότερη πυκνότητα στο κέντρο
της και τη μεγαλύτερη στην επιφάνειά της.
Ακόμα μεγαλύτερη πυκνότητα
έχει η ορατή πλευρά«Θάλασσες» λόγω της προέλευσης του υλικού (από τον
μανδύα της Γης) που την επικάλυψε. Λόγω των παραπάνω έγινε βαρυτική
σύνδεση της ορατής πλευράς της Σελήνης με τη Γη, δεν έχει αξονική
ιδιοπεριστροφή και ανεξάρτητα από το χρόνο περιστροφής της γύρω από τη
Γη θα "δείχνει" πάντα μία πλευρά.
Μετά την απόσπαση της Σελήνης, στη
Γη συνεχίζεται με αυξανόμενο ρυθμό η διαδικασία της στερεοποίησης
πετρωμάτων στους πόλους, καθώς και η κάθοδός τους προς τον Ισημερινό. Σε
αυτή τη φάση δεν δημιουργήθηκε μια νέα σφαίρα διότι η ποσότητα και η
έκταση των στερεών μαζών ήταν μεγάλη, δεν γινόταν κύλιση και
δημιουργήθηκε η αρχική Ήπειρος, η οποία αύξανε συνεχώς σε μάζα και
έκταση. Εξαιτίας αυτών το σχήμα της Γης άλλαζε και από σφαιρικό γινόταν
ωοειδές με κορυφή την αρχική Ήπειρο πάνω στην οποία η βαρύτητα ήταν
σημαντικά μικρότερη από την υπόλοιπη επιφάνεια της Γης. Η αύξηση του
ρυθμού πήξεως δημιούργησε σταδιακά Δυτικά – Βόρεια και Νότια της αρχικής
Ηπείρου στερεό φλοιό (ωκεάνιος) ο οποίος προοδευτικά κάλυψε όλη την
επιφάνεια της Γης. Ο ωκεάνιος φλοιός λόγω του ότι είναι νεότερος της
αρχικής Ηπείρου έχει μεγαλύτερη πυκνότητα από αυτή.
Όταν το πάχος του
ωκεάνιου φλοιού αυξήθηκε σημαντικά και η θερμοκρασία στην επιφάνειά του
μειώθηκε, οι ατμοί που βρίσκονταν στην ατμόσφαιρα της Γης,
υγροποιήθηκαν και έπεσαν πάνω της. Παρέμειναν εκεί και έτσι
δημιουργήθηκε ο ωκεανός ο οποίος κάλυπτε όλο τον πλανήτη εκτός από την
αρχική ήπειρο.(Σχήμα 2)
Λόγω ευνοϊκών συνθηκών (θερμοκρασία-υγρασία και ιδιαίτερα η μικρή
βαρύτητα), πανίδα και χλωρίδα παρουσίασαν υπερανάπτυξη. Τότε ένας από
τους μικρούς δορυφόρους (από αυτούς που σχηματίστηκαν από το λώρο κατά
την απόσπαση της Σελήνης) έπεσε πάνω στην αρχική Ήπειρο, αποτέλεσμα
αυτής της πτώσης ήταν η διάσπασή της και τα νέα κομμάτια (Ήπειροι) έχουν
τώρα μικρότερο πάχος, μεγαλύτερη έκταση, το Δυτικό τμήμα (Αμερικανική
ήπειρος) ανυψώθηκε λόγω της σάρωσης του ωκεάνιου φλοιού και αναλογική
αύξηση της βαρύτητας
Την διάσπαση της αρχικής ηπείρου αλλά και του ωκεάνιου στερεού φλοιού ακολούθησαν :
1) Μεγάλα παλιρροϊκά κύματα,
2) Ατμοποίηση μεγάλων ποσοτήτων νερού, λόγω της επαφής του με την πυρόσφαιρα στις περιοχές όπου αυτή έμεινε προσωρινά ακάλυπτη,
3)
Κατακλυσμιαίες βροχοπτώσεις οι οποίες σάρωσαν από την επιφάνεια των
Ηπείρων την χλωρίδα και πανίδα θάβοντας τα στις ακτές μαζί με πλακτόν,
σε χώρους όπου συνέκλιναν οι ηπειρωτικές εκτάσεις. Έτσι δημιουργήθηκαν
τα κοιτάσματα πετρελαίου. Όσα φυτά και ζώα θάφτηκαν σε κοιλάδες και
οροπέδια μετά την αποστράγγιση του νερού έγιναν άνθρακες. Η ποσότητα των
πετρελαίων και των ανθράκων είναι ανάλογη των εκτάσεων των
γεωσύγκλινων.(Στην Ελλάδα τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου βρίσκονται
Νότια της Κρήτης, όπου συγκλίνουν τεράστιες εκτάσεις της Βορείου
Αφρικής και δευτερευόντως στο Θερμαϊκό κόλπο και λίγο πιο βόρεια
κοιτάσματα γαιανθράκων).
Η ηρεμία στην επιφάνεια της Γης
αποκαταστάθηκε και η ζωή αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε επί μακρόν. Σχετικά
πρόσφατα ένας από τους δορυφόρος (ο τελευταίος) που δημιουργήθηκαν κατά
την απόσπαση της Σελήνης, πλησίαζε, λόγω φθίνοντος μήκους τροχιάς. Οι
άνθρωποι τότε είχαν την δυνατότητα και υπολόγισαν τον χρόνο και τον χώρο
(Μεσόγειος) πρόσκρουσης και πολλοί από αυτούς πήραν μέτρα για την
αντιμετώπιση του κινδύνου. Μετακινήθηκαν στην ανατολική ακτή της Ασίας,
κατασκεύασαν κλειστού τύπου σκάφη (κιβωτούς) και απομακρύνθηκαν από την
ακτή πλέοντας ανοιχτά στον ωκεανό έτσι ώστε να αντιμετωπίσουν την ισχυρή
δόνηση από την πρόσκρουση και το μεγάλο παλιρροϊκό κύμα. Όσοι επιβίωσαν
επέστρεψαν αργότερα προς δυσμάς (Ινδοευρωπαίοι).
Το σημαντικότερο
γεωλογικό αποτέλεσμα αυτής της πρόσκρουσης ήταν η απομάκρυνση της
Αμερικανικής Ηπείρου προς δυσμάς όπου και παρέμεινε. Το σχήμα της Γης
έγινε σφαιρικό. Η ποσότητα του νερού που ατμοποιήθηκε ήταν μικρότερη
αυτή τη φορά γιατί η πυρόσφαιρα που έμεινε προσωρινά ακάλυπτη ήταν μόνο
στην περιοχή του Ατλαντικού και η οποία ψήχθηκε και σταθεροποιήθηκε
άμεσα. Αυτή είναι η αιτία που ο ωκεάνιος φλοιός του Ατλαντικού ωκεανού
έχει μικρότερη ηλικία και μεγαλύτερη πυκνότητα από αυτόν του Ειρηνικού.
Σεισμοί – Ηφαίστεια
ΑΙΤΙΑ: Οι σεισμοί και οι εκρήξεις ηφαιστείων προκαλούνται :
A)Από
τη διαφορική περιστροφή της λιθόσφαιρας από την πυρόσφαιρα της Γης. Η
λιθόσφαιρα χάνει μια πλήρη περιστροφή κάθε 100 περίπου περιστροφές της
πυρόσφαιρας, και περισσότερο ακόμα από τον πυρήνα.(Η διαφορική αξονική
περιστροφή των στρωμάτων της Γης δημιουργεί το ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό
πεδίο της και η άνιση κατανομή της στερεάς μάζας στα δύο ημισφαίρια
(φλοιός και ήπειροι) που τώρα η μεγαλύτερη είναι στο βόρειο ημισφαίριο,
προκαλείται ο κλονισμός με συνεχή αύξηση της ακτίνας του γεωγραφικού από
το μαγνητικό άξονα και εναλλαγή πολικότητας (γεωγραφικής και κατ’
επέκταση μαγνητικής).
B)Από την ύπαρξη διαφόρων συστατικών (νερό,
διοξείδιο του άνθρακα, διοξείδιο του θείου, υδρόθειο, κ.α) στο μεταξύ
λιθόσφαιρας και πυρόσφαιρας χώρο, που αναδύονται συνεχώς από την
πυρόσφαιρα. (Ασυνέχεια ΜΟΗΟ).
Γ)Την ύπαρξη προεξοχών, ρίζες οροσειρών (Σχήμα 3α) και βύθιση μετώπου λιθοσφαιρικών πλακών. (Σχήμα 4α)
Στα
δυτικά των προεξοχών, η πίεση λόγω της διαφορικής κίνησης του φλοιού
από την πυρόσφαιρα είναι μεγάλη ενώ ανατολικά των προεξοχών, επικρατεί
υποπίεση (Σχήματα 3α-4α). Όταν στο μεταξύ φλοιού και πυρόσφαιρας χώρο
συμβεί συγκέντρωση μεγάλης ποσότητας από τα προαναφερθέντα συστατικά,
αυτά κινούνται παρασυρόμενα από τη πυρόσφαιρα, κάτω από επίπεδες
επιφάνειες του στερεού φλοιού, από δυσμάς προς ανατολάς και δεν
προκαλούν σεισμούς, παρά μόνο κάποιους ιδιαίτερους ήχους, που πολλές
φορές γίνονται αντιληπτοί και στην επιφάνεια. Όταν συναντήσουν προεξοχές
συγκεντρώνονται στα δυτικά τους εκτοπίζοντας την πυρόσφαιρα. Εκεί ο
διαχωρισμός των υγρών από τη πυρόσφαιρα είναι σαφής. Λόγω της πίεσης και
της στασιμότητάς τους μικρές ποσότητες από αυτά διεισδύουν στο στερεό
φλοιό και κατά την άνοδό τους προς την επιφάνεια εξαερώνονται, λόγω
ελάττωσης της πίεσης. Η διείσδυση των συστατικών αυτών προκαλεί διάφορα
φαινόμενα, τα οποία γίνονται αντιληπτά στην επιφάνεια πάνω από το χώρο
αυτό, άλλα με ειδικά όργανα και άλλα χωρίς.
Μερικά χρήσιμα πρόδρομα φαινόμενα για την πρόβλεψη του επικέντρου των σεισμών είναι:
1) αύξηση της θερμοκρασίας του φλοιού και της ατμόσφαιρας πάνω από το χώρο αυτό,
2) μεταβολές στη στάθμη και στη θερμοκρασία των υπογείων υδάτων,
3)
θειούχες οσμές και αν πάνω από το αναμενόμενο επίκεντρο υπάρχουν
θάλασσες ή λίμνες από την διάλυση αυτών των συστατικών στο νερό
παρατηρούνται αλλαγές στην συμπεριφορά ή ακόμα και θάνατοι των υδρόβιων
οργανισμών.
4) οι ηλεκτρομαγνητικές μεταβολές, πιεζορεύματα κ.α.
5) επίδραση στον καιρό (άνοδο της θερμοκρασίας - εμφανέστερο κατά την χειμερινή περίοδο).
Αυτά τα φαινόμενα εκδηλώνονται έντονα 2-3 μέρες πριν το σεισμό.
Με
την συγκέντρωση των υγρών στα δυτικά μιας προεξοχής, εκτοπίζεται η
πυρόσφαιρα, και αυτά καταλαμβάνουν το χώρο αυτό έως ότου πληρωθεί η
χωρητικότητα και φτάσουν στο κατώτατο σημείο της προεξοχής, τότε αρχίζει
η διαφυγή τους προς ανατολάς.
Επειδή ανατολικά της προεξοχής υπάρχει
υποπίεση, η κίνηση των υγρών αυτών επιταχύνεται, εξαερώνονται,
ιονίζονται και με μορφή έκρηξης περνάει όλη η μάζα τους ανατολικά της
προεξοχής (Φαινόμενο BERNOULLI) (Σχήματα 3β-4β).
Κατά τη στιγμή της διαφυγής τους προκαλούνται διάφορα φαινόμενα:
• Ισχυρό ηχητικό κύμα (βουή πριν το σεισμό).
• Τα αέρια υπερθερμαίνονται λόγω εσωτερικών τριβών και ιονίζονται.
• Υποπίεση στο χώρο δυτικά της προεξοχής.
Τον
χώρο που πριν βρίσκονταν τα προαναφερόμενα συστατικά καταλαμβάνει
ορμητικά ρευστή μάζα πυρόσφαιρας, η οποία τείνει να ακολουθήσει την ροή
των υγρών-αερίων. Λόγω όμως του μεγαλύτερου ιξώδους της από αυτά,
προσκρούει πάνω στη προεξοχή και προκαλεί σεισμική δόνηση, ρωγμές στη
λιθόσφαιρα και καταστροφές στην επιφάνεια, κυρίως στο επίκεντρο και
ανατολικά αυτού.
Το μέγεθος των σεισμών εξαρτάται:
- από τη ποσότητα των συστατικών,
- τη χωρητικότητα και
- την γωνία της προεξοχής.
Όταν
ισχυρός σεισμός γίνει κάτω από ωκεάνιο φλοιό, με γωνία κρούσης της
πυρόσφαιρας κάθετη ή σχεδόν κάθετη προς αυτόν,ακολουθεί ταχύτατη
μετακίνηση μεγάλης μάζας νερού (TSUNAMI) ενώ αν η γωνία κρούσης πάνω σε
μέτωπο (Σχήματα 4α και 4β) είναι παράλληλη προς τον φλοιό, ίδιου ή και
μεγαλύτερου μεγέθους σεισμός, δεν προκαλεί TSUNAMI. Επίσης οι
υποθαλάσσιοι σεισμοί και τα φαινόμενα που τους συνοδεύουν (ισχυρά
ηλεκτρικά πεδία - εμπλουτισμός του νερού με διάφορα τοξικά αέρια -
ισχυρή δόνηση) προκαλούν προβλήματα στους υδρόβιους οργανισμούς που
βρίσκονται στη περιοχή αυτή. Σε μερικά σημεία ο ωκεάνιος φλοιός είναι
ιδιαίτερα λεπτός και έχει κοιλότητες. Αυτό συμβαίνει κυρίως, λόγω των
συνεχών ρήξεων της λιθόσφαιρας, π.χ. στην περιοχή του «τριγώνου των
Βερμούδων» και αλλού.(Σχήμα 5).
Όταν
κάτω από μία τέτοια κοιλότητα βρεθεί αρκετή ποσότητα υγρών ακολουθούν
τα φαινόμενα που περιγράφονται παραπάνω για τους σεισμούς. Εδώ όμως δεν
γίνεται σεισμός γιατί ταυτόχρονα με τη διαφυγή των συστατικών Ανατολικά
και τη δημιουργία υποπίεσης στο χώρο αυτό, σπάει εκεί ο φλοιός λόγω του
ότι είναι λεπτός και από την πίεση που ασκεί πάνω του το υπερκείμενο
νερό του ωκεανού. Το χώρο που θα καταλάμβανε η πυρόσφαιρα και θα
προκαλούσε σεισμό, καταλαμβάνει τώρα το νερό. Πάνω από το σημείο αυτό
κατά την μικρή διάρκεια που συμβαίνει αυτό το φαινόμενο, παρατηρείται
στιγμιαία πτώση της στάθμης του νερού, στην ατμόσφαιρα υποπίεση και
καθοδικά ρεύματα αέρα (αν το φαινόμενο εκδηλωθεί νύχτα τα νερά φαίνονται
για λίγο φωτεινά λόγω θερμικής ακτινοβολία και αν συμβεί ημέρα λευκά
λόγω ατμών). Τα πλοία και τα αεροπλάνα που πετούν χαμηλά καταποντίζονται
λόγω της αναρρόφησης νερού δημιουργία δίνης και καθοδικού ρεύματος
αέρα. Η χρονική διάρκεια των φαινομένων αυτών είναι μικρή, διότι με την
επαφή νερού και πυρόσφαιρας, η ρωγμή του φλοιού επανασυνδέεται γρήγορα
και αποκαθίσταται ηρεμία.
Προσεισμοί - Μετασεισμοί
Όταν
μεγάλη ποσότητα συστατικών (H20, H2S, S02, κ.α.) συγκεντρωθεί στα
Δυτικά μιας προεξοχής, μερικές φορές λόγω ταλαντώσεων λίγες ώρες πριν το
μεγάλο σεισμό διαφεύγουν μικρές ποσότητες από αυτά και τότε
προκαλούνται μικρές δονήσεις (Προσεισμοί).
Όταν στα Δυτικά αρνητικής
προεξοχής (ρίζας βουνού ή μέτωπο βύθισης λιθόσφαιρας) εκδηλωθεί ισχυρός
σεισμός η προεξοχή αυτή σπάζει κατά ένα μέρος και δημιουργούνται πολλές
άλλες μικρότερες, με γωνίες τέτοιες που ότι ποσότητες συστατικών περνούν
κάτω από αυτές προκαλούν πλήθος μικρότερων συνήθως σεισμών, λόγω
μικρότερης χωρητικότητας τους (Μετασεισμοί).
«Μετασεισμοί» με
μεγαλύτερο μέγεθος από τον πρώτο σεισμό συμβαίνουν πάνω σε μέτωπο
βύθισης (Σχήμα 4β), εκατέρωθεν του αρχικού υπόκεντρου διότι η ισχυρή
πρώτη δόνηση ανοίγει σε μεγάλο μήκος προς βορρά και νότο ρήγμα, και με
την αναρρόφηση θαλάσσιου νερού η σεισμικά δραστηριότητα παρατείνεται. Η
συχνότητα και τα μεγέθη των «μετασεισμών» μειώνεται με την πάροδο του
χρόνου διότι οι γωνίες των προεξοχών με τη συχνή πρόσκρουση της
πυρόσφαιρας αμβλύνονται. (Σχήματα 3α -4α -3β- 4β).
Ηφαίστεια
Όταν
στη λιθόσφαιρα πάνω από χώρους συγκέντρωσης σεισμοσυστατικών υπάρχουν
ρωγμές από προηγούμενους σεισμούς ή στα όρια λιθοσφαιρικών πλακών τα
προαναφερθέντα συστατικά που προκαλούν τους σεισμούς βγαίνουν σταδιακά
προς την επιφάνεια, στη διαδρομή εξαερώνονται λόγω διαφοράς πιέσεων,
επιταχύνονται, αυξάνει σημαντικά η θερμοκρασία τους, λειώνουν τα γύρω
πετρώματα, διευρύνουν τις υπάρχουσες ρωγμές και παρασύρουν μαζί τους και
ποσότητα μάγματος (Λάβα).
Σύμφωνα με τα παραπάνω οι εκρήξεις των
ηφαιστείων έπονται των σεισμών σε συγκεκριμένες περιοχές. Η έκρηξη ενός
ηφαιστείου συνοδεύεται από σεισμούς, μικρού μεγέθους, διότι η έξοδος των
αερίων γίνεται συνήθως σταδιακά και αρχίζει όταν φτάσει η αρχή τους στα
Δυτικά της προεξοχής (Σχήμα 6).
Πρόγνωση σεισμών
Α)
Τα συστατικά που προκαλούν σεισμούς και εκρήξεις ηφαιστείων κινούνται
από Δυσμάς προς Ανατολάς. Από στατιστικές μελέτες, έχοντας σαν αφετηρία
ένα σεισμό, γνωρίζουμε:
• τη διαδρομή που θα ακολουθήσουν προς Ανατολάς,
• τις προεξοχές ή τους κρατήρες ηφαιστείων που θα συναντήσουν στη πορεία τους,
• το χρόνο που απαιτείται για να φτάσουν σ’αυτές και
• το μέγεθος που θα έχει ο αναμενόμενος σεισμός.
Για
τον Ελλαδικό χώρο παίρνουμε ως αφετηρία τους σεισμούς που γίνονται στη
Δυτική Αμερική μεταξύ 0º και 40º. Οι διαδρομές που ακολουθούν τα
συστατικά περνούν κάτω από το φλοιό της Αμερικανικής ηπείρου, του
Ατλαντικού ωκεανού, συγκλίνουν στο Γιβραλτάρ, Δυτική Μεσόγειο και
φτάνουν κάτω από την Ελλάδα όπου θα προκαλέσουν νέους σεισμούς ανάλογου
μεγέθους.
Εκτός αν 4 ημέρες πριν τον αναμενόμενο χρόνο όπου
διέρχονται κάτω από την Ιταλία εξέλθουν στην ατμόσφαιρα από τα ηφαίστεια
Αίτνα, Στρόμπολι κ.ά.
Ο χρόνος που απαιτείται για αυτή τη διαδρομή
τους είναι περίπου 53 μέρες. Μετά την Ελλάδα συνεχίζουν τη πορεία τους
προς Ανατολάς.
Β) Για τον ακριβέστερο προσδιορισμό του επικέντρου
χρησιμοποιούμε το πλέον αξιόπιστο πρόδρομο φαινόμενο την αύξηση της
θερμοκρασίας του φλοιού, που εντοπίζεται σε ένα κώνο με κορυφή το
υπόκεντρο και κέντρο βάσης το επίκεντρο του αναμενόμενου σεισμού. Με ένα
δίκτυο θερμομέτρων συνδεδεμένα μέσω γεωτρήσεων με τον υπόγειο υδροφόρο
ορίζοντα ή δορυφορικά παρακολουθούμε την αύξηση της θερμοκρασίας, η
οποία συμβαίνει λίγες μέρες πριν την εκδήλωση ενός σεισμού. Έτσι
γνωρίζουμε που βρίσκεται εγκλωβισμένη συγκεκριμένη ποσότητα υγρών και με
τη διαφυγή τους Ανατολικά θα εκδηλωθεί σεισμός.
Με την πρώτη μέθοδο
γνωρίζουμε τον χρόνο, το μέγεθος και με σχετική προσέγγιση το
επίκεντρο και η δεύτερη συμβάλει στο ακριβέστερο προσδιορισμό του
επικέντρου. Με το συνδυασμό των δύο αυτών μεθόδων προβλέπονται με
ακρίβεια οι σεισμοί. Ας σημειωθεί ότι η πρόγνωση παύει να ισχύει αν
εκδηλωθεί έκρηξη ηφαιστείου, που βρίσκεται μεταξύ της περιοχής που
εκδηλώθηκε ο σεισμός που παίρνουμε ως αφετηρία και της περιοχής όπου
αναμένουμε να εκδηλωθεί ο νέος σεισμός.
Η συχνότητα και το μέγεθος
των σεισμών σε παγκόσμια κλίμακα μειώνεται όταν υπάρχει έντονη
ηφαιστειακή δραστηριότητα και αντίστροφα.
Μακροπρόθεσμη πρόγνωση σεισμών
Όταν
σε μια περιοχή εκδηλωθεί μεγάλος σεισμός,ένα τμήμα της προεξοχής σπάει
και αμβλύνεται η γωνία της οπότε σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν γίνεται
στο χώρο αυτό ίσου ή μεγαλύτερου μεγέθους σεισμός.
Ο χρόνος που
χρειάζεται να αποκατασταθεί πάλι η προεξοχή αυτή (είτε με πήξη είτε με
βύθιση μετώπου τεκτονικής πλάκας), (Σχήμα.3β-4β) υπολογίζεται
στατιστικά.
Εξουδετέρωση σεισμών
Ορισμένοι σεισμοί είναι δυνατόν να εξουδετερωθούν.
Με
τους τρόπους που αναφέρθηκαν παραπάνω παρακολουθούμε πού κινείται κάτω
από τη λιθόσφαιρα μεγάλη ποσότητα συστατικών. Αν στη διαδρομή τους
υπάρχει ενεργό ηφαίστειο μπορούμε να συμβάλουμε στη διακοπή της πορείας
τους προς ανατολικά ως εξής : πλησίον του κρατήρα έχουμε κατασκευάσει
τεχνητή λίμνη για την συλλογή μεγάλης ποσότητας νερού, επίσης
αποθηκεύουμε μεγάλη ποσότητα ειδικά συσκευασμένα και προγραμματισμένα
εκρηκτικά τα οποία διοχετεύουμε μαζί με το νερό μέσα στον κρατήρα, την
κατάλληλη στιγμή, σύμφωνα με τη μέθοδο πρόγνωσης των σεισμών.
Αυτό
το εκρηκτικό μείγμα μπορεί να συμβάλλει στο άνοιγμα του κρατήρα και στην
έξοδο των συστατικών που θα προκαλούσαν σεισμούς ανατολικότερα.
Η κρίση χρέους μεταφέρει ταχύτητα τους
προβολείς της από την Ελλάδα στην άλλη άκρη της Ευρωζώνης στην Ιβηρική.
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης φαίνεται να έπαιξε το
χαρτί του οικονομικού εκβιασμού στην ΕΚΤ και μάλλον χάνει την παρτίδα. Ο
διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας Miguel Αngel Fernandez Ordonez (photo)
παραιτήθηκε, σύμφωνα με τρέχουσες πληροφορίες, πριν λήξει η θητεία του, όταν
αντέδρασε στην απόπειρα της κυβέρνησης να “φορτωθεί” η διάσωση της Bankia -και
των άλλων τραπεζών που ακολουθούν- στους μηχανισμούς...
έκτακτης βοήθειας της ΕΚΤ.
Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας
ζήτησε να παρουσιασθεί στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, για να καταθέσει
δημόσια το τι ακριβώς γίνεται με το σχέδιο διάσωσης των τραπεζών και η
Κυβέρνηση, χρησιμοποιώντας την πλειοψηφία της στο σώμα, τον παρέπεμψε να
καταθέσει σε μία άλλη “κλειστή” επιτροπή...
Αυτός το αρνήθηκε και κατά πως φαίνεται
παραιτείται. Το σχέδιο της Κυβέρνησης ήταν να υποχρεώσει την ΕΚΤ να
χρησιμοποιήσει ένα έκτακτο εργαλείο χρηματοδότησης τρίμηνης διάρκειας με εγγύηση
αντίστοιχης διάρκειας ομόλογα του δημοσίου. Το επιχείρημα ήταν ότι η ισπανική
οικονομία και το ντόπιο τραπεζικό σύστημα είναι πολύ μεγάλα σε μέγεθος για να
αφεθούν από την ΕΚΤ στην τύχη τους. Η αντίδραση όμως δεν ήταν η προσδοκώμενη και
η συνέχεια πλέον παίρνει άλλες διαστάσεις.
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης ήθελε να αποφύγει την
προσφυγή στο EFSF -και την πολιτική κρίση που θα την ακολουθήσει- για τη διάσωση
των τραπεζών της. Η άρνηση της ΕΚΤ στο όνομα της αδυναμίας “νομισματοποίησης”
του χρέους από την ίδια, ανοίγει πλέον τον ασκό του Αιόλου για την
Ισπανία.
Τα spreads έχουν αρχίσει να ανοίγουν και πάλι
με απειλητική ταχύτητα, συμπαρασύροντας και την Ιταλία. Οι αγορές έχουν στρέψει
τους προβολείς τους στην Μαδρίτη, χωρίς να σβήσουν εκείνους που φωτίζουν τις
εξελίξεις στην Αθήνα ενόψει των εκλογών...
Για το τι θα ακολουθήσει κανείς ακόμα δεν
μπορεί να είναι βέβαιος. Αυτό που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι ότι η
βαθύτατη ανησυχία έχει επιστρέψει τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στην Φρανκφούρτη.
Και αυτό γιατί, για άλλη μια φορά, τα γεγονότα αποδεικνύονται ισχυρότερα των
καθησυχαστικών δηλώσεων των υπευθύνων της Ε.Ε.
Από τα δύο άκρα της Ευρωζώνης, Αθήνα και
Μαδρίτη, τα μηνύματα πλέον υποχρεώνουν τον γαλλογερμανικό άξονα να αναθεωρήσει
την ατζέντα του για την Σύνοδο Κορυφής της Ιουνίου.
Η κρίση χρέους μεταφέρει ταχύτητα τους προβολείς της από την Ελλάδα στην άλλη άκρη της Ευρωζώνης στην Ιβηρική.
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης φαίνεται να έπαιξε το χαρτί του οικονομικού
εκβιασμού στην ΕΚΤ και μάλλον χάνει την παρτίδα. Ο διοικητής της
Κεντρικής Τράπεζας Miguel Αngel Fernandez Ordonez (photo) παραιτήθηκε, σύμφωνα
με τρέχουσες πληροφορίες, πριν λήξει η θητεία του, όταν αντέδρασε στην
απόπειρα της κυβέρνησης να “φορτωθεί” η διάσωση της Bankia -και των
άλλων τραπεζών που ακολουθούν- στους μηχανισμούς έκτακτης βοήθειας της
ΕΚΤ.
Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ισπανίας ζήτησε να παρουσιασθεί
στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, για να καταθέσει δημόσια το τι ακριβώς
γίνεται με το σχέδιο διάσωσης των τραπεζών και η Κυβέρνηση,
χρησιμοποιώντας την πλειοψηφία της στο σώμα, τον παρέπεμψε να καταθέσει
σε μία άλλη “κλειστή” επιτροπή...
Αυτός το αρνήθηκε και κατά πως φαίνεται παραιτείται. Το σχέδιο της
Κυβέρνησης ήταν να υποχρεώσει την ΕΚΤ να χρησιμοποιήσει ένα έκτακτο
εργαλείο χρηματοδότησης τρίμηνης διάρκειας με εγγύηση αντίστοιχης
διάρκειας ομόλογα του δημοσίου. Το επιχείρημα ήταν ότι η ισπανική
οικονομία και το ντόπιο τραπεζικό σύστημα είναι πολύ μεγάλα σε μέγεθος
για να αφεθούν από την ΕΚΤ στην τύχη τους. Η αντίδραση όμως δεν ήταν η
προσδοκώμενη και η συνέχεια πλέον παίρνει άλλες διαστάσεις.
Η κυβέρνηση της Μαδρίτης ήθελε να αποφύγει την προσφυγή στο EFSF -και
την πολιτική κρίση που θα την ακολουθήσει- για τη διάσωση των τραπεζών
της. Η άρνηση της ΕΚΤ στο όνομα της αδυναμίας “νομισματοποίησης” του
χρέους από την ίδια, ανοίγει πλέον τον ασκό του Αιόλου για την Ισπανία.
Τα spreads έχουν αρχίσει να ανοίγουν και πάλι με απειλητική ταχύτητα,
συμπαρασύροντας και την Ιταλία. Οι αγορές έχουν στρέψει τους προβολείς
τους στην Μαδρίτη, χωρίς να σβήσουν εκείνους που φωτίζουν τις εξελίξεις
στην Αθήνα ενόψει των εκλογών...
Για το τι θα ακολουθήσει κανείς ακόμα δεν μπορεί να είναι βέβαιος. Αυτό
που με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε είναι ότι η βαθύτατη ανησυχία έχει
επιστρέψει τόσο στις Βρυξέλλες, όσο και στην Φρανκφούρτη. Και αυτό
γιατί, για άλλη μια φορά, τα γεγονότα αποδεικνύονται ισχυρότερα των
καθησυχαστικών δηλώσεων των υπευθύνων της Ε.Ε.
Από τα δύο άκρα της Ευρωζώνης, Αθήνα και Μαδρίτη, τα μηνύματα πλέον
υποχρεώνουν τον γαλλογερμανικό άξονα να αναθεωρήσει την ατζέντα του για
την Σύνοδο Κορυφής της Ιουνίου.
Σε χαμηλό 8 μηνών βρίσκεται το ευρώ λόγω της αυξημένης πιθανότητας να ζητήσει οικονομική βοήθεια η Ισπανία.
Όπως γράφει το reuters οι αποδόσεις των κρατικών ισπανικών ομολόγων αυξήθηκαν στο 6,7% ενώ το ευρώ υποχώρησε στα 1,2358 δολάρια. Σε αυτά τα επίπεδα ήταν στα μέσα του 2010, όταν είχε αγγίξει το κατώτερο επίπεδο στα 1,1876 δολάρια.
Όπως ανέφερε στο Reuters o Hideki Amikura διευθυντής της Nomura δεν αποκλείεται το ευρώ να πέσει κάτω από τα 1,20 δολάρια.
ΠΗΓΗ: 24h.gr
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια αξιοσημείωτη κοινότητα πανάρχαιων μικροβίων,
που ζουν θαμμένα 30 μέτρα κάτω από το βυθό του Ειρηνικού Ωκεανού, σε
πετρώματα ηλικίας 86 εκατ. ετών, δηλαδή πολύ πριν εξαφανιστούν οι
δεινόσαυροι, και τα οποία χρησιμοποιούν μηδαμινό οξυγόνο και ζουν με
τόσο αργό ρυθμό, ώστε στην περίπτωσή τους δεν είναι πλέον σαφές πού
σταματά η ζωή και πού αρχίζει ο θάνατος.
Οι οργανισμοί αυτοί έχουν αναγάγει σε τέχνη -ή σε επιστήμη- τη ζωή σε
αργή κίνηση (slow-motion), γι' αυτό άλλωστε πήραν την ονομασία μικρόβια "slo-mo" (από τα αρχικά γράμματα των δύο αγγλικών λέξεων).
Σύμφωνα με την εκτίμηση των επιστημόνων, τα εν λόγω μικρόβια
καταναλώνουν 0,001 μικρομόρια οξυγόνου ανά λίτρο ιζήματος ανά έτος.
Με αυτό το ρυθμό, τα μικρόβια που υπάρχουν σε ένα κυβικό μέτρο
ιζηματογενούς πετρώματος κάτω από το βυθό, χρειάζονται περίπου δέκα
χρόνια για να καταναλώσουν την ποσότητα οξυγόνου που ένας άνθρωπος
καταναλώνει σε μία αναπνοή του!
Και όσο πιο αργά αναπνέει και μεταβολίζει ένας οργανισμός, τόσο πιο πολύ ζει.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Χανς Ρόι του Κέντρου Γεωμικροβιολογίας
του πανεπιστημίου του Ααρχους στη Δανία, που δημοσίευσαν τη σχετική
μελέτη στο περιοδικό "Science", ανακάλυψαν ότι τα ασκητικά μικρόβια
διαθέτουν απίστευτα αργό μεταβολικό ρυθμό και οριακά μόνο θα μπορούσαν
να θεωρηθούν ως μορφή ζωής.
Η αντικατάσταση των συστατικών τους, των δομικών λίθων της ζωής, στο
εσωτερικό τους λαμβάνει χώρα κάθε μερικές εκατοντάδες ή ακόμα και
χιλιάδες χρόνια.
Τα μικρόβια χρειάζονται το οξυγόνο για να παράγουν ενέργεια, ώστε
να διατηρήσουν το ηλεκτρικό δυναμικό στη μεμβράνη τους και επίσης να
κρατήσουν σε λειτουργία τα ένζυμα και το DNA τους. Έχουν όμως καταφέρει
να επιβιώνουν κάτω από το βυθό χρησιμοποιώντας την ελάχιστη δυνατή
ποσότητα ενέργειας και, κατά συνέπεια, το ελάχιστο δυνατό οξυγόνο και
τις λιγότερες δυνατές θρεπτικές ουσίες.
Το μεγάλο ερώτημα για τους επιστήμονες είναι με ποιό τρόπο τα εν λόγω
υπερβολικά ολιγαρκή μικρόβια έχουν περιορίσει τόσο πολύ τις ενεργειακές
ανάγκες τους, σε βαθμό που θα μπορούσε να τα παρεξηγήσει κανείς για… πεθαμένα.
Η ικανότητα αυτή έχει κεντρίσει και το ενδιαφέρον των αστροβιολόγων και
των γεωχημικών της NASA που αναζητούν ιδέες για το πού θα μπορούσαν να
βρουν μορφές ζωής στο ηλιακό σύστημα, π.χ. στον αφιλόξενο Αρη, κάτω από
την επιφάνεια του οποίου ίσως επιβιώνουν τέτοιοι μικροοργανισμοί.
''Τα όρια της ζωής είναι πολύ πέρα από αυτό που είχαμε φανταστεί'', δήλωσε ο ερευνητής Μπο Γιόργκενσεν.
''Στην περίπτωση των συγκεκριμένων μικροβίων φαίνεται να βλέπουμε το
κατώτερο ενεργειακό όριο για τη ζωή, το οποίο πηγαίνει πέρα από την έως
τώρα κατανόησή μας. Όμως πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν ξέρουμε πια
πού στην πραγματικότητα βρίσκεται το κατώτερο δυνατό όριο''.
Τα μικρόβια, όπως τα βακτήρια, είναι οι πολυπληθέστεροι οργανισμοί στη
Γη και η μεγάλη πλειονότητά τους (περίπου το 90%) ζουν κάτω από το βυθό
των θαλασσών σε ιζηματογενή πετρώματα, τα οποία δημιουργούνται από
διαδοχικά στρώματα διαφόρων ανόργανων και οργανικών υλών που πέφτουν στο
βυθό και μετατρέπονται σε ιζήματα με πολύ αργό ρυθμό (λιγότερο από ένα
εκατοστό ανά 1.000 χρόνια).
Πηγή: ΑΜΠΕ
Η προσβλητική για το σύνολο του Ελληνικού Γένους απόπειρα σπίλωσης της
Επανάστασης του 1821, στην οποία ανοιχτά πια επιδίδεται ο Θάνος Βερέμης,
βασικό στέλεχος του «Ελληνικού» Ιδρύματος Αμυντικής και Εξωτερικής
Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), δεν είναι γεγονός τυχαίο. Ακριβώς το αντίθετο
μάλιστα: Αποτελεί κορύφωση προσπάθειας που έχει αρχίσει από το πρώτο
κιόλας μισό της δεκαετίας του 1980, σκοπός της οποίας είναι η ηθική και
ψυχολογική, καταρχήν, καθώς και υλική και εδαφική στη συνέχεια
συρρίκνωση του Ελληνικού Έθνους.
Ακριβώς αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί το ΕΛΙΑΜΕΠ και αυτό ακριβώς
προσπαθούνε να κάνουνε όλοι όσοι έχουνε –οποιαδήποτε- σχέση με δαύτο. Να
γιατί στα άρθρα που σε συνέχειες θα δημοσιευτούνε εδώ, στο δικό μας
μπλογκ, θα παρουσιαστεί η ιστορία του εν λόγω «Ιδρύματος» καθώς και η
πορεία στον ελληνικό χώρο όλων εκείνων που κατά καιρούς είτε το
στελεχώσανε ή «εργάστηκαν» για αυτό. Σκοπός μας;
Ένας και μοναδικός: Η πλήρης κατανόηση από όσο το δυνατόν ευρύτερο
κομμάτι του Ελληνικού Λαού όχι μόνο όσων γίνονται σε βάρος της χώρας μας
μα και της αλήθειας στο σύνολό της. Και η αλήθεια είναι απλούστατη -
και τρομακτική: Στα πλαίσια της πραγματικότητας που πάει να στήσει το
ΕΛΙΑΜΕΠ, τα μεσαία στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, δηλαδή οι σοβαροί
δημόσιοι υπάλληλοι, οι τίμιοι έμποροι, οι εύποροι αγρότες και οι
ευυπόληπτοι εργάτες, οι στρατιωτικοί που παίρνουνε στα σοβαρά το
επάγγελμά τους, οι μελετηροί επιστήμονες και, ακόμα, οι ευσυνείδητοι
φοιτητές, δεν έχουνε θέση.
Πρέπει να εξοντωθούν!
Και η επιλογή, όμως, από την άλλη πλευρά, όλων εκείνων που αποτελούνε
την κοινωνική ραχοκοκαλιά της Ελλάδας επίσης είναι τρομακτικώς απλή: Εάν
αυτό –για οποιονδήποτε λόγο- δεν το καταλάβουνε οι «ενδιαφερόμενοι», η
ημερομηνία λήξεως της ύπαρξής τους θα πλησιάζει ολοένα και περισσότερο.
Δια ταύτα... το πρώτο που πρέπει να γίνει είναι να σταματήσουνε οι
αφελείς –ή δήθεν αφελείς- ερωτήσεις του τύπου: «Μα, κύριε Βερέμη, δεν
ξέρετε...;» και «Μα, κύριε Βερέμη, δεν καταλαβαίνετε...;» Μια χαρά και
ξέρει και καταλαβαίνει ο «κύριος» Βερέμης και όλοι οι άλλοι που
συναποτελούν τη συμμορία του. Και ξέρουνε και καταλαβαίνουνε, αλλά
κάνουνε ό,τι τους λένε τα αφεντικά τους. Και προκειμένου να μην τους
πάρουνε την καραβάνα από την οποία σιτίζονται, δεν πρόκειται να πειστούν
οσαδήποτε λογικά επιχειρήματα τους αντιτάξουνε οι «οργισμένοι
τηλεθεατές».
Διαβάστε λοιπόν, αγαπητοί συνέλληνες, τα άρθρα που θα δημοσιεύσουμε σε
συνέχειες και ετοιμαστείτε για αντίδραση οργανωμένη και αποτελεσματική.
Να είστε βέβαιοι πως η τέτοιου είδους αντίδραση αποτελεί το μόνο
επιχείρημα που εν ριπή οφθαλμού θα πείσει και τον «κύριο» Βερέμη και
όλους τους άλλους του ΕΛΙΑΜΕΠ. ΕΛΙΑΜΕΠ.....ΜΕΡΟΣ 1
ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑΤΑ ΤΟΥ:
Η ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΛΙΑΜΕΠ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΑΔΑ
Η ιστορία μας αρχίζει το 1936, οπότε τοποθετήθηκε πρόξενος των Η.Π.Α. στη Θεσσαλονίκη ο JamesHughKeeley (1895-1990). Με το που πήγε εκεί ο εν λόγω «διπλωμάτης»
ξεσπάσανε στη «συμπρωτεύουσα» οι γνωστές ταραχές του Μαΐου του 1936,
που ξεκινήσανε ως εργατικές διεκδικήσεις αλλά ραγδαίως μεταβλήθηκαν σε
διατύπωση αιτήματος αυτονόμησης της πόλης αυτής, που, ως γνωστόν, είχε
τότε μεγάλο ιουδαϊκό πληθυσμό. Ο Ιωάννης Μεταξάς έπιασε στο φτερό το
βαθύτερο υπονοούμενο των γεγονότων και δραστικώς κατέστειλε τις
διαδηλώσεις, με αποτέλεσμα να εξουδετερωθεί και η στάση μονάδων του
Στρατού που τότε σταθμεύανε στη Θεσσαλονίκη και οι οποίες, επειδή δεν
καταλαβαίνανε τι πήγαινε να γίνει, είχαν «συναδελφωθεί» με τους
διαδηλωτές . Τα γεγονότα αυτά όμως υπήρξαν η βασική αιτία επιβολής του
καθεστώτος της 4ης
Αυγούστου, διότι και ο Ιωάννης Μεταξάς αλλά και ο βασιλιάς Γεώργιος Β΄
είχανε καταλάβει ότι -με αμερικανική υποστήριξη- διατυπωνόταν επιβουλή
κατά της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας μας.
Ο JamesHughKeeley,
πάντως, έμεινε στη Θεσσαλονίκη μέχρι την έκρηξη του Β΄ Παγκόσμιου
πόλεμου το 1939, οπότε γύρισε στην Αμερική. Με δυσκολία έκρυβε τη
μνησικακία του κατά του Μεταξά και, γενικώς, των Ελλήνων που δεν είχαν
αφήσει να πραγματοποιηθεί το «ωραίο» όραμά του για
αυτονόμηση/ανεξαρτοποίηση της «νύμφης του Θερμαϊκού». Ξαναγύρισε στην
Ελλάδα, στην Αθήνα τώρα, λίγο μετά την κατά το 1945 συνθηκολόγηση της
Γερμανίας και έκανε ό,τι μπορούσε ο άνθρωπος για να δώσει μορφή
αγριότητας στον μεταξύ των Ελλήνων Εμφύλιο Πόλεμο που ήδη είχε ξεσπάσει.
Το 1947, έχοντας επιτελέσει επιτυχώς αυτήν ειδικά την αποστολή του,
γύρισε στην Αμερική, υπηρέτησε ως πρεσβευτής σε άλλα, «ευαίσθητα» πόστα
και μετά επιδόθηκε στην καλλιέργεια των -μεγάλων- «πνευματικών και
πολιτιστικών» ενδιαφερόντων του. Όμως η «πικρία» του για την αποτυχία
του «μεγάλου κόλπου» το 1936 στη Θεσσαλονίκη δεν τον άφησε εφ' όρου ζωής
- και με αυτή διαπότισε τους τρεις γιους του, δύο από τους οποίους
έμελλαν να έχουν καθοριστική επίδραση στα σύγχρονα γεγονότα της Πατρίδας
μας.
Η πιο σκοτεινή μορφή από τους τρεις είναι ο EdmundKeeley, συγγραφεύς και τα σχετικά, που ζει -δήθεν- απομονωμένος σε μια ειδυλλιακή γωνιά των Ηνωμένων Πολιτειών και εφ'όρου
ζωής ασχολείται με την Ελλάδα. Ξέρει καλά τα Νέα Ελληνικά, έχει
παντρευτεί Ελληνίδα και ορθώς κατάλαβε ότι το πανεπιστήμιο στην Ελλάδα
ήτανε ό,τι είναι ο Στρατός στην Τουρκία: θεματοφύλακας της διατήρησης
της Έθνικής Ιδέας. Έτσι συνέλαβε το σχέδιο να διαλύσει το Ελληνικό
Πανεπιστημιακό σύστημα και ειδικώς το Πανεπιστήμιο Αθηνών, η Φιλοσοφική
Σχολή του οποίου, χάρη σε μορφές όπως ο Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος,
είχε, από το πρώτο μισό ήδη του 19ου αιώνα, αναδειχθεί σε πεδίο σφυρηλάτησης της εθνικής συνείδησης των Ελλήνων. Συνεργός του σε αυτό το 'σχέδιο' υπήρξε ο Θεόδωρος Κουλουμπής
(σκέτος Θοδωρής κατά τους φίλους του), που σήμερα είναι ομότιμος
καθηγητής του Πολιτικού Τμήματος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου
Αθηνών και πρόσωπο που όχι μόνο κυκλοφορεί ελεύθερο αλλά και
κατακλύζεται από εκδηλώσεις τιμής και σεβασμού προς το πρόσωπό του. (Όχι
παίζουμε!)
Ο άλλος γιος που προσπάθησε να πάρει πίσω «το αίμα του πατέρα του» για την υπόθεση της Θεσσαλονίκης το 1936, είναι ο RobertKeeley. Αυτός ακολούθησε τη σταδιοδρομία του πατέρα του και μπήκε στο Υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α., δηλαδή το StateDepartment. Αντίθετα με τον αδελφό του Edmund
κινήθηκε ανοιχτά και νωρίς έπιασε φιλίες με -ποιον άλλον;- τον Ανδρέα
Παπανδρέου, γιο της Σοφίας Μινέϊκο, που αλώνιζε στην Αμερική ως
τροτσκιστής, φιλελεύθερος και όλα τα σχετικά ήδη πριν από τον
Β΄Παγκόσμιο πόλεμο. Ο RobertKeeley
ήρθε ως Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα το 1985, όταν δηλαδή ο Ανδρέας
Παπανδρέου είχε ολοκληρώσει τη διάλυση του Κράτους του 1821 και, κατά
συνέπεια, δεν είχε φόβο να υποστεί τις συνέπειες τής κατά των ελληνικών
συμφερόντων δράσης τής οικογένειάς του γενικώς. Χαρακτηριστικό είναι ότι
η πρώτη σοβαρή εκδήλωση προς τιμήν του οργανώθηκε από τον Θ. Κουλουμπή
-πού αλλού;- στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, κατά το 1987. Πασιχαρής ο
Keeley που μπορούσε πια να πάει στη Θεσσαλονίκη χωρίς να κινδυνεύει, πασιχαρής και ο Κουλουμπής που τον είχε φέρει στη Θεσσαλονίκη εν δόξη και τιμή, πασιχαρείς και οι «Έλληνες»
πανεπιστημιακοί καθηγητές που κάθησαν τότε στο ίδιο τραπέζι με αυτά τα
δύο εκλεκτά υποκείμενα. Οι σχετικές φωτογραφίες που ακόμη κυκλοφορούν
είναι ιδιαιτέρως εύγλωττες.
Το θέμα μας πάντως από εδώ και πέρα είναι ο Θ. Κουλουμπής.
* * *
Ο Θοδωρής
Κουλουμπής είναι επίσης σκοτεινό πρόσωπο. Το μόνο που παραμένει με
βεβαιότητα γνωστό για αυτόν είναι πως το παίζει «ομογενής εξ Αμερικής»
που «συνεχώς ενδιαφέρεται για την Ελλάδα». Ποιος ήταν ο πατέρας του;
Άγνωστο. Ο ίδιος άφηνε παλιά (τώρα κανείς δεν τολμάει να τον ρωτήσει)
υπαινιγμούς πως ο ίδιος δεν τον γνώρισε, γιατί ο καημένος είχε χαθει
στη... μάχη της Κρήτης. Πώς, πού, πότε - ουδείς ξέρει. Η μητέρα του
φαίνεται πως ήτανε δασκάλα Ελληνικής Γλώσσας σε «σχολεία της Ομογένειας
στην Αμερική». Ο Θοδωρής πάντως σπούδασε Διεθνείς Σχέσεις (ιουδαϊκό εφεύρημα, που εκ προοιμίου αποκλείει
οποιαδήποτε σοβαρή, συστηματική μάθηση) σε κρατικό, άρα φτηνό και λαϊκό
πανεπιστήμιο των Η.Π.Α., αλλά ξαφνικά -και αιφνιδιαστικά- βρέθηκε
καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο AmericanUniversity, στην Ουάσιγκτον, πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών.
Δεν
είναι εύκολο να γίνει κανείς καθηγητής σε πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον.
Στις Η.Π.Α. υπάρχουνε πέντε χιλιάδες (5.000) πανεπιστήμια, η συντριπτική
πλειοψηφία των οποίων είναι επιπέδου πολύ κατώτερου από εκείνο
ελληνικού Γυμνάσιου της δεκαετίας του 1970. Μόνο 10-15 πανεπιστήμια, όλα
τους ιδιωτικά, είναι καλά - και βέβαια σημασία έχουνε και όσα
βρίσκονται στην Ουάσιγκτον, εφόσον θεωρείται πως επηρεάζουνε άμεσα τη
διαμόρφωση της αμερικανικής πολιτικής σε τομείς κρίσιμους, όπως π.χ. η
εξωτερική πολιτική. Ποιος λοιπόν έβαλε τον Θοδωρή στο American; Αποδείξεις δεν υπάρχουνε, αλλά δεδομένου ότι ο Κουλουμπής εκφράζει στην Ελλάδα την επίσημη γραμμή του StateDepartment, οπωσδήποτε πρέπει να προωθήθηκε από την οικογένεια Keeley και, πιθανόν, από τον ίδιο τον Kissinger. Εάν όμως σε αυτά επικρατεί κάποια ασάφεια, σαφέστατο είναι ποιος τον έφερε στην Ελλάδα. Τον φέρανε εδώ οι Κωνσταντίνος Σβολόπουλος, ακαδημαϊκός σήμερα, και Ευάγγελος Κωφός, εμπειρογνώμων με βαθμό πρέσβη του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, με υποκίνηση -ποιανού άλλου;- του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, ναι, ξέρετε, αυτού, του επίτιμου Προέδρου της «Νέας Δημοκρατίας».
* * *
Η κρίσιμη συνάντηση έγινε το 1982 στην
Ουάσιγκτον. Οι Σβολόπουλος και Κωφός βρισκόντουσαν στη Νέα Υόρκη, ως
εισηγητές σε πανεπιστημιακού επιπέδου επιστημονικό συνέδριο. Ξαφνικά,
μια μέρα εξαφανίστηκαν -αφήνοντας σύξυλους όλους τους άλλους- και πήγανε
στο -πολυτελέστατο- σπίτι του Κουλουμπή στην Ουάσιγκτον. Εκεί γίνανε οι
τελικές συνεννοήσεις. Ο Σβολόπουλος, ήδη καθηγητής Διπλωματικής
Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, θα έφερνε εκεί τον Κουλουμπή, ο
οποίος Κουλουμπής θα εφάρμοζε πειραματικώς το σύστημα διάλυσης της
παραδοσιακής δομής του ελληνικού πανεπιστημιακού συστήματος. Ο Κωφός,
πάλι, θα επέβλεπε την όλη προσπάθεια και θα απέκρουε τυχόν επικρίσεις άνωθεν. Αυτό
και έγινε. Αλλά τώρα πρέπει να γίνει αναφορά σε αυτά τα δύο πρόσωπα που
έτσι δραματικά μπαίνουνε στην ιστορία μας, τον Σβολόπουλο και τον Κωφό.
Ο Κ. Σβολόπουλος είναι
γιος του Δημητρίου Σβολόπουλου και της Αλεξάνδρας (Σάσας) Σκαλιέρη. Ο
Δημήτριος Σβολόπουλος ήταν δημοσιογράφος, υποστηρικτής και προσωπικός
φίλος του Ιωάννη Μεταξά. (Αναφέρεται στο Ημερολόγιό του.)
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο έγινε διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος
Ραδιοφωνίας (Ε.Ι.Ρ.) και είχε διακριθεί για το κραυγαλέο -και όχι
σπανίως προσοδοφόρο- αντικομμουνιστικό του μένος. Είχε, ακόμα, γράψει
και ένα βιβλίο για τον Παναγή Τσαλδάρη, που, μέχρι σήμερα διατηρεί
κάποια αξία. Το κυριότερο πρόβλημά του ήταν η γυναίκα του.
Η Σάσα Σκαλιέρη,
σύζυγος του Δημητρίου Σβολόπουλου και μητέρα του Κωνσταντίνου
Σβολόπουλου, είναι από οικογένεια απώτερης ιταλικής καταγωγής. Το αρχικό
τους όνομα ήταν Scaligeri
που εξελληνίστηκε σε «Σκαλιέρης». Αυτά δεν έχουνε ιδιαίτερη σημασία,
βέβαια. Αυτό που έχει όμως σημασία τεράστια είναι ότι ο Κλεάνθης
Σκαλιέρης, πατέρας της, τραπεζίτης στην Κωνσταντινούπολη, ο οποίος
παρουσίαζε τον εαυτό του ως «ελληνικής καταγωγής Οθωμανό»,
ήτανε υψηλόβαθμο στέλεχος του Γαλλικού τύπου Τεκτονισμού και κατάφερε
να μυήσει στον Γαλλικό Τεκτονισμό τον σουλτάνο Μουράτ Ε΄. Σκοπός του
ήτανε μέσω του Τεκτονισμού να διαβρώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και
να δημιουργήσει τον Νεοθωμανισμό. Ο
σουλτάνος Μουράτ Ε΄ αποδείχτηκε τελικά βλαμμένος («ανισόρροπος» κατά
την επιστημονική ορολογία) και το σχέδιο τού «ελληνικής καταγωγής
Οθωμανού» τραπεζίτη απέτυχε. Ο Μουράτ Ε΄ παραμερίστηκε, στον θρόνο
ανέβηκε ο περίφημος Αβδούλ Χαμίτ και ο Σκαλιέρης το έσκασε στην Αθήνα,
όπου του δώσανε μια θέση στους Σιδηροδρόμους
Αθηνών-Πειραιώς-Πελοποννήσου - και η ιστορία του τελειώνει εδώ.
Και
πάλι σημασία έχει όμως το γεγονός ότι η κόρη του, Σάσα Σκαλιέρη, ήρθε
πολύ γρήγορα σε σύγκρουση με τον σύζυγό της, Δημήτριο Σβολόπουλο, και
πήρε διαζύγιο. Χάρη στις τεκτονικές διασυνδέσεις της οικογένειάς της
όμως, μπόρεσε να κρατήσει τον παιδί τους, τον Κωνσταντίνο Σβολόπουλο, πάνω
στο οποίο βεβαίως επέσυρε την προστασία της Γαλλικής Στοάς. Ο
Κωνσταντίνος Σβολόπουλος σπούδασε στη Γαλλία κυρίως και μετά ήρθε και
υπέβαλε διδακτορικήδιατριβή στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου
Αθηνών, η οποία απορρίφθηκε αμέσως. Τελικά, προφανώς μετά από
γαλλοτεκτονικές πιέσεις, έγινε διδάκτορας Ιστορίας και μετά, χάρη στην
υποστήριξη των Γάλλων Τεκτόνων οι οποίοι του εξασφάλισαν την προστασία
δύο πολιτικών, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του Γεωργίου Ράλλη,
μπόρεσε, μετά από πολλές αποτυχίες, να γίνει καθηγητής Διπλωματικής
Ιστορίας στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και, το
σπουδαιότερο, Διευθυντής του Ιδρύματος Μελετών της Χερσονήσου του Αίμου
(Ι.Μ.Χ.Α). Όλοι πρέπει να γνωρίζουνε ότι το Ίδρυμα, υπό την «επίβλεψη»
του Υπουργείου Εξωτερικών, το Ίδρυμα αυτό συντονίζει την ελληνική
πολιτική στα βαλκανικά θέματα.)
Ο Ευάγγελος Κωφός, είναι
όχι σλαβομακεδονικής αλλά βουλγαρικής καταγωγής. Η οικογένειά του είχε
μεγάλη περιουσία κυρίως στην Έδεσσα και δέχτηκε να εξελληνιστεί μετά
τους Βαλκανικούς πολέμους. Ο ίδιος σπούδασε.... Δημοσιογραφία στο Langley των Η.Π.Α., το γνωστό κέντρο της C.I.A.,
και μετά, δήθεν άγνωστο πώς, βρέθηκε «εμπειρογνώμων» στο ελληνικό
Υπουργείο των Εξωτερικών. Βαλκανικά θέματα δεν ήξερε ούτε και τον
πολυενδιέφεραν. Απλώς κρατούσε τη γραμμή που τού υπαγορευόταν από τις
Η.Π.Α. (Σήμερα είναι συνταξιούχος, αλλά δίνει διαλέξεις, γράφει στην Καθημερινή κ.λπ.)
Η Δόμνα Δοντά, διευθύντρια παλιότερα του Ιστορικού Αρχείου του
Υπουργείου Εξωτερικών, είχε αρμοδίως προσκομίσει αποδείξεις για τον ρόλο
του και προσπάθησε να τον απομονώσει - αλλά ματαίως. Κατά την κρίσιμη
περίοδο των αρχών της δεκαετίας του 1980, ο Ευάγγελος Κωφός «επόπτευε»,
για λογαριασμό του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, το Ίδρυμα Μελετών
Χερσονήσου του Αίμου.
Όσον αφορά τον Κωφό, πρέπει να επισημανθεί και κάτι άλλο. Αυτά, τα ιδιαιτέρως σκοτεινά πρόσωπα, αλλάζουνε το όνομά τους και παίρνουνε ονόματα δεύτερης σειράς προσωπικοτήτων
της Νεότερης Ελληνικής Ιστορίας. Η οικογένεια του Κωφού π.χ. είχε άλλο
όνομα πριν από τους Βαλκανικούς πολέμους. Μετά το άλλαξανε, είτε ο
Ευάγγελος ή ο πατέρας του, παίρνοντας το όνομα Υδραίου πλοιάρχου (σχεδόν
ξεχασμένου σήμερα) που είχε επιτυχώς δράσει περί τα τέλη της
Επανάστασης του 1821. Μπορεί δηλαδή έτσι να παρουσιαστεί, στον Ελληνικό
Λαό, ως γόνος παλιάς οικογένειας, ενώ, αν έβαζε μεγάλο όνομα,
Κολοκοτρώνης π.χ., εύκολα θα μπορούσε να αποκαλυφθεί η απάτη. Τέτοιος
είναι και άλλο μπουμπούκι της συμμορίας του ΕΛΙΑΜΕΠ, ο Ιωάννης
Κολιόπουλος, που δρά αποκλειστικώς στη Θεσσαλονίκη και καθορίζει την
εκεί πολιτική του Ελληνικού Κράτους. Το όνομά του δεν ήταν αυτό. Το
άλλαξε σε «Κολιόπουλος» παίρνοντας όνομα πελοποννησιακής οικογένειας,
γνωστής μόνο σε όσους ασχολούνται με την Ιστορία της Επανάστασης του
1821.
Τώρα πια έχει στηθεί το σκηνικό και του δικού μας δράματος. Το τι έγινε όμως στη συνέχεια θα το πούμε στο επόμενο άρθρο μας.
Το
1947 στην αρκτική Ρώσοι επιστήμονες ανακάλυψαν μια υποθαλάσσια
οροσειρά, που έφτανε μέχρι την Γροιλανδία και την ονόμασαν Λομονόσοφ.
Αυτή η οροσειρά γεωλογικά είναι συνέχεια της Σιβηρίας.
Το 1982 υπογράφτηκε στον ΟΗΕ το διεθνές δίκαιο της θάλασσας που
καθορίζει τα θέματα της υφαλοκρηπίδας στα 12 ναυτικά μίλια από της
ακτές.
Με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας δεν έχουν συμφωνήσει και δεν το έχουν
υπογράψει δυο χώρες οι ΗΠΑ (λόγω αρκτικής) και η Τουρκία (λόγω
Αιγαίου).
Σύμφωνα με το δίκαιο του ΟΗΕ αν μια χώρα έχει υποθαλάσσια οροσειρά η
οποία είναι γεωλογική συνέχεια μιας εξωτερικής γεωλογικής διαμόρφωσης
τότε η υφαλοκρηπίδα της επεκτείνεται μέχρι 12 ναυτικά μίλια από το
τέλος της υποθαλάσσιας οροσειράς. Επομένως η υφαλοκρηπίδα της Ρωσίας με
βάση το δίκαιο φτάνει μέχρι την Γροιλανδία και έτσι όλη η αρκτική της
ανήκει.
Στον βόρειο πόλο όμως είναι το 25% των υδρογονανθράκων και άρα η Ρωσία έχει την δυνατότητα
να γίνει η μεγαλύτερη ενεργειακή δύναμη του κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν υπέγραψαν το δίκαιο οι ΗΠΑ.
Από την άλλη η Τουρκία γνωρίζοντας ότι αν εφαρμοστεί το δίκαιο δεν έχει
υφαλοκρηπίδα που να έχει κοιτάσματα δεν το υπόγραψε και έθεσε θέμα
αιτίας πολέμου την εφαρμογή του στο αιγαίο. Επομένως η Ελλάδα αν
τολμήσει να το εφαρμόσει, σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι Τούρκοι, θα
οδηγηθεί σε σύγκρουση.
Έτσι η Ελλάδα για να μην υπάρξει ποτέ η δυνατότητα να εφαρμόσει το
διεθνές δίκαιο οδηγήθηκε στο ευρώ με την προοπτική να δεσμευθεί και να
χάσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα (με ένα μνημόνιο ας πούμε) άλλα για
να γίνει αυτό έπρεπε να χρεοκοπήσει.
Ουσιαστικά όμως οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικανοί μέσω της Ελλάδας δημιουργούν
τετελεσμένο για την κατάργηση και την μη εφαρμογή του δικαίου έτσι ώστε και η Ρωσία να χάσει την αρκτική.
Αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν πρόσφερε 25 δις δάνειο τότε ώστε να
μην πάει η Ελλάδα στο ΔΝΤ και η Κίνα άλλα τόσα. για να μην χάσει την
αρκτική.
Για αυτό τον λόγο χρεοκοπήσαμε και μπήκαμε στο μηχανισμό στήριξης για
να μην υπάρξει ποτέ η πιθανότητα δημιουργίας τετελεσμένου στο Αιγαίο
για εφαρμογή του διεθνούς δικαίου που θα μπορεί η Ρωσία να το
χρησιμοποιήσει στην Χάγη (ως δεδικασμένο) και να κερδίσει την
υφαλοκρηπίδα τής αρκτικής.
Όμως ένα μικρο κράτος όπως είναι η Κύπρος στην προσπάθεια της να
επιβιώσει (να μην μπλέξει στο ΔΝΤ) τους χάλασε τα σχεδία και έκλεισε
διμερή συμφωνία με το Ισραήλ που όμως βασιζόταν στο διεθνές δίκαιο της
θάλασσας.
Αυτό όμως ήταν και η ευκαιρία της Ρωσίας για την εφαρμογή του διεθνούς
δικαίου της θάλασσας. Για τον λόγο αυτό κατεβάζει τον στόλο με το
αεροπλανοφόρο στην μεσόγειο τον Νοέμβριο.
Όμως αυτή την στιγμή το Ισραήλ έχει παγιδευτεί όπως και οι ΗΠΑ στο
διεθνές δίκαιο που με αυτό κερδίζει η Ρωσία την αρκτική και αυτό δεν το
θέλουν καθόλου. Η Τουρκία νιώθει απομόνωση και γαβγίζει. Έτσι είναι
όλοι παγιδευμένοι...μας έσκαψαν το λάκκο και έπεσαν οι ίδιοι μέσα. έτσι
τώρα η Ρωσία για να ισχυροποιήσει την θέση της και την θέση της Κύπρου
παίρνει και αυτή άδεια με την gazprom για εξορύξεις και μάλιστα εκεί
που οι Τούρκοι την θεωρούν δική τους ζώνη.Όμως αν συμβεί αυτό τέρμα η
υφαλοκρηπίδα για την Τουρκία και τέρμα η αρκτική για τούς Αμερικανούς
και Ευρωπαίους.
Για τον λόγο αυτό δεν μας δίνουν την έκτη δόση και προσπαθούν να μας
κατεβάσουν το κεφάλι κάτω και μιλούν για εκχώρηση κυριαρχίας (το
ακούσατε πιστεύω).
Με αυτό τον τρόπο θα μας αποδυναμώσουν ηθικά και στρατιωτικά για να είναι ποιο βέβαιο το αποτέλεσμα.
Δυο στοιχεία ακόμα που θα βοηθήσουν στην εξαγωγή συμπερασμάτων:
1. Το 2010 το τουρκικό ΓΕΕΘΑ μάζεψε καθηγητές πανεπιστημίων και τους
ρώτησε αν τα κοιτάσματα στην ανατολική μεσόγειο δικαιολογούν το ρίσκο
του πολέμου....
και η απάντηση τους ήταν ναι.
2. Στις 25 Ιουλίου του 2011 το ΥΠΕΞ της Ρωσίας έβγαλε επίσημη
ανακοίνωση που προειδοποιούσε την Τουρκία να μην πειράξει την Κύπρο
ειδάλλως……….(δεν το λέω).
Ερώτηση 1η: θα επιτεθούν οι Τούρκοι είτε σε εμάς είτε στους κύπριους με
την ανοχή της Αμερικής μετά από ερέθισμα των ισραηλινών;
Ερώτηση 2η: θα επιτεθούν οι Ρώσοι στην Τουρκία διότι τους “χαλάει την δουλειά;;;
Η κίνηση, η αντίδραση, η στάση ενός
ατόμου, είναι τα στοιχεία με τα οποία όπως λέμε «μιλάμε με το σώμα»,
επικοινωνούμε μεταξύ μας, και πολλές φορές αυτή η επικοινωνία είναι
πολύ πιο σαφής από τον έναρθρο λόγο. Πόσες φορές έχουμε πει την
φράση «από την στάση του κατάλαβα ότι…»;
Επιστήμονες, ψυχολόγοι, γιατροί (κυρίως νευρολόγοι), έχουν ασχοληθεί
εκτενέστατα με την επικοινωνία των ανθρώπων αλλά και των ζώων μέσω
του σώματος και αυτήν την επικοινωνία την έχουν ονομάσει «Γλώσσα του
Σώματος».
Η Γλώσσα του Σώματος φαίνεται να είναι γνωστή από τα αρχαία χρόνια.
Στην Αρχαία Ελλάδα φιλόσοφοι και σοφιστές έκρυβαν τα χέρια τους κάτω
από βαρύς τηβέννους. Πίστευαν ότι η κίνηση των χεριών σε μια
συζήτηση ή ομιλία υποδήλωνε έλλειψη ευφράδειας και επιχειρημάτων,
ενώ ο «απλός» λαός φαινόταν να χρησιμοποιεί τα χέρια του ιδιαίτερα
έντονα στις συζητήσεις, κάτι που το παρατηρούμε και σήμερα. Αυτή η
άποψη βασίζεται στο ότι όσο πιο έντονα μιλάμε με το σώμα, τόσο πιο
«φτωχό» το έναρθρο λεξιλόγιο. Ο άνθρωπος δεν γεννήθηκε γνωρίζοντας
να μιλάει, επομένως το μόνο μέσω επικοινωνίας του είναι το σώμα του.
Μεγαλώνοντας και μαθαίνοντας να μιλάει, η επικοινωνία μέσω του
σώματος υποβαθμίζεται και όσο πιο σαφέστερα μπορεί να εκφραστεί με
τον λόγο, τόσο περισσότερο περιορίζεται η ανάγκη του να
επικοινωνήσει μέσω του σώματός του. Η Γλώσσα του Σώματος όμως, η
μορφή αυτή επικοινωνίας, είναι πολύ βαθιά ριζωμένη στο υποσυνείδητο
για να μπορέσουμε να πούμε πως είναι δυνατόν κάποια στιγμή να μην
την χρησιμοποιούμε καθόλου.
Το Υποσυνείδητο Σώμα
Ο άνθρωπος υποκινούμενος από το υποσυνείδητο χρησιμοποιεί πολλές
φορές το σώμα του, κυρίως τα άκρα του, για να υποδηλώσει την
συναισθηματική του κατάσταση: Όταν νιώθει απειλούμενος συσπειρώνεται
σε εμβρυακή στάση, όταν νιώθει κούραση συνηθίζει να περπατάει
καμπουριαστός, όταν θέλει να υποδηλώσει έντονο θαυμασμό κινεί τα
χέρια του με ανοιχτές τις παλάμες και στήνει τον κορμό του, είτε
καθιστός είτε όρθιος. Αυτά είναι ελάχιστα παραδείγματα ενός πολύ
μεγάλου πεδίου μελέτης. Όμως το σώμα, πέρα από την στιγμιαία
συναισθηματική φόρτιση, μπορεί να μας δείξει και την γενικότερη
στάση κάποιου και τις ιδιαίτερες πτυχές του χαρακτήρα του, κάτι που
πολύ δύσκολα μπορεί να κρύψει από τον παρατηρητή της επικοινωνίας
του σώματος.
Πολλά μπορούμε να αποκαλύψουμε κατά την διάρκεια διάφορων
δραστηριοτήτων όπως για παράδειγμα ο χορός, μιας και ο άνθρωπος
χορεύοντας συχνά αποκαλύπτει μια τελείως διαφορετική εικόνα του από
εκείνη που συνήθως εμφανίζει, καθώς μέσω του χορού εκδηλώνεται ο
βαθύτερος συναισθηματισμός του, οι ανησυχίες και ελπίδες του, ακόμα
και ο αισθησιασμός του, ιδιαίτερα εάν ο χορός είναι ελεύθερος και
αβίαστος.
Η Γλώσσα των Ζώων
Σίγουρα η Γλώσσα του Σώματος δεν είναι προνόμιο μόνο των ανθρώπων.
Είναι γενικά αποδεκτό πως το κύριο μέσο επικοινωνίας των ζώων, με
τον άνθρωπο αλλά και μεταξύ τους, είναι το σώμα τους.
Από τα κατοικίδια μέχρι τα ατίθασα και άγρια ζώα, παρατηρούμε τα
διαφορετικά χαρακτηριστικά τους μέσω της κίνησης και συμπεριφοράς
τους. Υπάρχουν κοινά γνωρίσματα γενικών τάξεων (π.χ. αιλουροειδή,
κυνοειδή) που βασίζονται και στην σωματική διάπλασή τους (τα
μικρόσωμα ζώα τείνουν να είναι πιο ευέλικτα και νευρικά ενώ τα
μεγαλόσωμα πιο δυσκίνητα και νωχελικά, κάτι που παρατηρείται και
στους ανθρώπους). Άλλα πιο εξειδικευμένα γνωρίσματα βασίζονται στην
ράτσα, π.χ. είναι κοινά γνωστό πως τα σκυλιά ράτσας κανίς είναι πολύ
νευρικά, τα πιτμπουλ επιθετικά, οι γάτες του Σιάμ υπερκινητικές, της
Περσίας δυσκίνητες κλπ, αλλά ακόμα και με αυτήν την κατηγοριοποίηση,
ο χαρακτήρας του κάθε ζώου ξεχωριστά παραμένει πολύ σημαντικό
στοιχείο στην συμπεριφορά και κίνησή τους.
Το θέμα όμως εξακολουθεί να είναι πως παρατηρώντας τις κινήσεις των
ζώων μπορούμε να καταλάβουμε πολύ καλά τι θέλουν να μας «πούν» ανά
πάσα στιγμή και τι αισθάνονται, και επίσης όλοι γνωρίζουμε κάποιες
βασικές κινήσεις-ενδείξεις, όπως το ότι όταν ένα σκυλί κουνάει την
ουρά του, δηλώνει φιλικότητα και θέλει να παίξει ή πως όταν μια γάτα
«τραβάει» πίσω τα αυτιά της και φουντώνει το τρίχωμά της,
ετοιμάζεται να επιτεθεί.
Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό, είναι πως όσοι έχουν κάποιο
συγκεκριμένο ζώο καθημερινά στον χώρο τους (κάποιο κατοικίδιο
δηλαδή), έχουν ήδη δημιουργήσει ένα «ερμηνευτικό λεξικό κινήσεων»
που είναι αλάθητο και που μπορεί να ερμηνεύσει πολύ βαθύτερα
συναισθήματα από τα βασικά «πεινάω, νυστάζω, θέλω να παίξω, φοβάμαι»
κλπ. και όλα αυτά με μονάχα ένα απλό τίναγμα της ουράς ή ανεπαίσθητη
κίνηση του ποδιού… αυτή είναι η μαγεία της επικοινωνίας με το σώμα.
Το Πρόσωπο ως Μικροσώμα
Από τα μέλη μας ξεχωρίζουμε ως το ποιο εκφραστικό το κεφάλι, και
συγκεκριμένα το πρόσωπο. Υπό αυτήν την λογική μπορούμε να
ασχοληθούμε καθαρά και μόνο με τις διαφορετικές εκφράσεις του
προσώπου, και μπορούμε να καταλήξουμε σε παρόμοια ή/και εκτενέστερα
συμπεράσματα για το άτομο. Πραγματικά θα μπορούσαμε να
χαρακτηρίσουμε το πρόσωπο ως ένα μικροσώμα, μιας και μέσω των μυικών
συσπάσεων του προσώπου καταλαβαίνουμε την χαρά, την λύπη, την ηρεμία
κλπ. Μα με την κίνηση του προσώπου είναι που μπορούμε να κρύψουμε
πιο εύκολα τα συναισθήματά μας συγκριτικά με το υπόλοιπο σώμα, διότι
έχουμε πλέον καταλάβει πως εκεί είναι που ο συνομιλητής θα δώσει την
περισσότερη σημασία για να «αποκωδικοποιήσει» τα όσα λέμε, οπότε
προσέχουμε πολύ τις κινήσεις και εκφράσεις μας. Δεν δίνουμε όμως την
δέουσα προσοχή στο υπόλοιπο σώμα, πιστεύοντας ότι δεν μπορεί να μας
«μαρτυρήσει» και ξεχνώντας ότι… «όσα μπορεί να μάθει κάποιος από την
παρατήρηση του μερικού, άλλα τόσα θα μάθει από την παρατήρηση του
όλου»
Ενδεικτικές Ερμηνείες Κινήσεων του
Σώματος
Στάυρωμα χεριών – άμυνα ή αντεπίθεση. Μαζί με χαμήλωμα του κεφαλιού
υποδηλώνει κατηγορηματικότητα
Έντονη κίνηση χεριών κατά τον λόγο – έντονα συναισθήματα, ανάλογα
της κίνησης/συζήτησης (π.χ. θαυμασμός, απορία, φόβος, εκνευρισμός
κλπ)
Εμβριακή στάση – ανασφάλεια, αίσθηση απειλής
Περίφανο περπάτημα (στητό, καμαρωτό) – αυτοπεποίθηση, αίσθηση
υπεροχής.
Καμπούριασμα – κούραση, απογοήτευση (ακόμα πιο έντονα αυτά τα
συναισθήματα όταν το καμπούριασμα γίνεται κατά το βάδισμα και
συνοδεύεται από σούρσιμο των ποδιών)
Χαμηλωμένο βλέμμα – ενοχή, προσπάθεια απόκρυψης μυστικών.
Στήσιμο των χεριών στους γοφούς – θρίαμβος, κατηγορηματικότητα,
εκνευρισμός (όταν οι παλάμες είναι σε γροθιές)
Στήριγμα του κεφαλιού στα χέρια – βαριεστημάρα, πλήξη
Κλείσιμο του στόματος με το χέρι – ξάφνιασμα, σοκάρισμα
Πλέξιμο των δαχτύλων και στήριγμα του κεφαλιού – σκεφτικότητα
Ξύσιμο του κεφαλιού, μηχανικές κινήσεις, μικροενοχλήσεις κατά τον
διάλογο κλπ – αμηχανία, νευρικότητα, άγχος αλλά και σκέψη.
Ζούμε
στην εποχή της εικόνας και η τηλεόραση είναι ένα μεγάλο κομμάτι της
ζωής μας. Η γλώσσα του σώματος παίζει ακόμα πιο σημαντικό ρόλο, αφού
κάτω από τα φώτα της κάμερας όλα είναι εμφανή. Στους πολιτικούς, η
τηλεόραση τούς έχει δώσει δημοσιότητα και καθιστά την εξωτερική τους
εμφάνιση, αλλά και τη γλώσσα του σώματός τους πολύ σημαντική για τη
γενικότερη εικόνα τους. Αυτές οι δυνατότητες της τεχνολογίας δυσκολεύουν
κατά πολύ το έργο τους, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν και υπέρ τους
αν ξέρουν πώς να τις εκμεταλλευτούν. Γι’ αυτό και οι πολιτικοί δίνουν
πια πολύ μεγάλη σημασία στην εμφάνισή τους, όχι μόνο όσον αφορά το
ντύσιμο, αλλά και τον τρόπο που θα «στηθούν» μπροστά στην κάμερα, ώστε
να κερδίσουν το κοινό τους. Η εξωτερική εμφάνιση και το στυλ τους
συμβαδίζουν συνήθως με τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.
Από την
άλλη, το δύσκολο για εκείνους είναι πως συχνά μιλούν και υποστηρίζουν
απόψεις στις οποίες δεν πιστεύουν πραγματικά. Κάποιες φορές προσπαθούν
να παραπλανήσουν, να πουν ψέματα, να κρύψουν τα πραγματικά τους
συναισθήματα και τις σκέψεις τους και να εμφανιστούν ως κάτι που δεν
είναι πραγματικά. Μέσα από την οθόνη της τηλεόρασης, μπορεί να φανεί η
ασυνέπειά τους στη γλώσσα του σώματός τους. Όσοι από εκείνους το
γνωρίζουν αυτό, θα επιδιώξουν να κάνουν όσο το δυνατόν λιγότερες
χειρονομίες, κινήσεις και εκφράσεις, θα αποφύγουν να αγγίζουν το πρόσωπό
τους και θα έχουν σταθερή οπτική επαφή με το συνομιλητή τους.
Ένα
ενδιαφέρον παράδειγμα ήταν το debate των αρχηγών από τα δύο μεγαλύτερα
κόμματα. Είχε την ιδιαιτερότητα για τα ελληνικά δεδομένα ότι οι
υποψήφιοι ήταν όρθιοι πίσω από ένα αναλόγιο. Η στάση αυτή τους
δυσκόλευε, αφού αφενός ήταν κουραστική, αφετέρου όλο τους το σώμα ήταν
εκτεθειμένο προς παρατήρηση. Θετικό για εκείνους και αρνητικό για εμάς
τους τηλεθεατές ήταν ότι η κάμερα δεν έδειχνε σχεδόν καθόλου «ολόσωμα»
πλάνα, οπότε μόνο οι παρευρισκόμενοι είχαν τη δυνατότητα να βγάλουν
συμπεράσματα από το σύνολο της γλώσσας του σώματος. Επίσης, βοηθούσε η
ύπαρξη του αναλόγιου μπροστά τους, αφού δημιουργούσε ένα φυσικό εμπόδιο
ανάμεσα τους, ενώ μπορούσαν και να στηριχθούν πάνω σ’ αυτό. Τέλος, με
βάση τα πλάνα της τηλεόρασης δεν ήταν καθόλου ξεκάθαρο πού κοιτούσε ο
κάθε υποψήφιος όταν μιλούσε, κάτι που θα μας έδειχνε πώς πραγματικά
αντιμετωπίζει ο ένας τον άλλον και ποια σχέση επιδίωκαν να έχουν, αλλά
και σε ποιες φάσεις απέφευγαν την αντιπαράθεση με μειωμένη οπτική επαφή.
Ο
κάθε υποψήφιος είχε το δικό του στυλ στον τρόπο που μιλούσε και
χρησιμοποιούσε το σώμα του ανάλογα με την προσωπικότητά του, αλλά και το
"δασκάλεμα" που είχε γίνει προηγουμένως από τους ειδικούς που τον
πλαισιώνουν. Ο κ. Καραμανλής ήταν γενικότερο πιο συναισθηματικός,
κατηγορηματικός μέχρι και επιθετικός στη γλώσσα του σώματός του και στην
εκφορά της ομιλίας του. Οι χειρονομίες του ακολουθούσαν τη ροή του
λόγου του και χρησιμοποιούνταν για να δώσει έμφαση στα λεγόμενά του και
να τραβήξει την προσοχή των τηλεθεατών σε κάποια σημεία. Ανάλογο ήταν
και το κούνημα (γνέψιμο) του κεφαλιού, ενώ έκανε και κάποιες εκφράσεις
στο πρόσωπο, κυρίως το ανασήκωμα ή σμίξιμο των φρυδιών. Κάποια
παραδείγματα της γλώσσας του σώματός του και της αποκωδικοποίησής της
ήταν τα εξής:
· Κουνούσε αρκετά το σώμα του και τα κάτω άκρα,
γεγονός που μαρτυρούσε άγχος, μπορεί όμως και να ένιωθε άβολα στην όρθια
θέση. Συχνά παρερμηνεύεται ως αστάθεια στις απόψεις · Σταύρωνε τα χέρια του κυρίως όταν μιλούσε για δυσάρεστες εξελίξεις, παίρνοντας έτσι μια στάση άμυνας · Με το ανασήκωμα των φρυδιών έδινε έμφαση στα λεγόμενά του ·
Κουνούσε τα χέρια με την παλάμη προς τα κάτω, σαν να απέκρουε λεκτική
επίθεση, χωρίς απαραίτητα να έχει γίνει. Προσπαθούσε να την προλάβει
ίσως · Με μια χειρονομία σαν «τσεκούρι» που σκίζει τον αέρα έδειχνε αποφασιστικότητα ·Έχοντας ένταση στη φωνή και διακυμάνσεις παρουσιαζόταν πιο συναισθηματικός και ζωντανός, πιο ανθρώπινος, αλλά και επιθετικός · Ακουμπούσε τα δύο χέρια στο αναλόγιο όταν συνόψίζε, αποπνέοντας σιγουριά και σταθερότητα ·
Έσμιγε τα φρύδια (μιλώντας πχ. για την ανεργία), θέλοντας να δείξει
προβληματισμό, αλλά και να τονίσει και τη σοβαρότητα του θέματος · Όταν
κάποια στιγμή τον διέκοψε ο συνομιλητής του, έβαλε το χέρι με την παλάμη
προς τα κάτω, αντικρούοντας και σωματικά την επιθετική προσέγγιση του
συνομιλητή του, ενώ λεκτικά απέρριπτε τα λεγόμενα του. · Σχηματίζοντας γροθιές με τα χέρια, όταν μιλούσε, εμφανιζόταν να έχει αφοσίωση και αποφασιστικότητα στα πιστεύω
Ο
αντίπαλός του, κ. Παπανδρέου, ξεκίνησε με "ξύλινο" λόγο και
επιτηδευμένες χειρονομίες. Στην πορεία οι χειρονομίες έγιναν περισσότερο
φυσικές και εμφανίστηκαν κάποιες εκφράσεις στο πρόσωπο. Είχε όμως
μεγαλύτερη σταθερότητα από τον συνομιλητή του στα κάτω άκρα και κατά
συνέπεια στη θέση του, γεγονός που τον παρουσίαζε πιο ψύχραιμο και
σταθερό, αν και λιγότερο άμεσο. Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα από τη δική του γλώσσα σώματος:
·
Ανοιγόκλεινε τα μάτια του περισσότερο δείχνοντας έτσι άβολα
συναισθήματα, νευρικότητα και άγχος, κάτι που ερχόταν σε αντίθεση με τη
σταθερή του στάση και τις ήρεμες κινήσεις · Χρησιμοποιούσε τη
χειρονομία «καμπαναριό» (ένωνε τα ακροδάχτυλα των δύο χεριών μεταξύ τους
με τα δάχτυλα ανοιχτά, έτσι ώστε να θυμίζει καμπαναριό καθολικής
εκκλησίας) για να εμφανίζεται με αυτοπεποίθηση, κύρος και υπερηφάνεια.
Ωστόσο, στα σημεία που προσπαθούσε να πείσει τους τηλεθεατές θα μπορούσε
να θεωρηθεί εγωιστική και αυτάρεσκη χειρονομία. · Είχε τα δάκτυλά
του λυγισμένα σαν να κρατάει σφικτά ένα αντικείμενο, χειρονομία που
μαρτυρούσε προσπάθεια επιβολής και ενισχυόταν με χτύπημα στο τραπέζι ·
Όταν έκανε την ίδια κίνηση, αλλά δεν έσφιγγε τόσο πολύ τα χέρια του
ουσιαστικά περνούσε το μήνυμα ότι δεν ήταν σίγουρος ή δεν είχε αρκετή
θέρμη, ενώ προσπαθούσε να γίνει πιστευτός. · Απευθυνόταν ευθέως στον
αντίπαλό του, δείχνοντας αμεσότητα και πως δεν φοβάται την σύγκρουση,
αλλά ταυτόχρονα προσωποποιούσε την αντιπαράθεση ·Ακουμπούσε τον
αντίχειρα με το δείχτη και το μέσο και τα υπόλοιπα δάχτυλα ήταν
λυγισμένα μέσα στην παλάμη, όταν ήθελε να κάνει σχόλια με ακρίβεια και
λεπτότητα. · Σταύρωνε τα χέρια του όταν ήταν αρνητικός στην τοποθέτηση του αντιπάλου του ·
Χρησιμοποιούσε ανοιχτές χειρονομίες, αποκαλύπτωντας την παλάμη του και
αφήνωντας ακάλυπτο το σώμα του για να παρουσιαστεί ως έντιμος,
ειλικρινής, συμπαθής και προσεγγίσιμος · Στο ξεκίνημα κάποιων
απαντήσεων έκανε παύσεις, προσπαθώντας να σκεφτεί την απάντηση. Δεν
γέμιζε, ωστόσο, το κενό με λέξεις ή ήχους, δείχνοντας έτσι μειωμένο
άγχος και αυτοκυριαρχία ·Στο τέλος, ζητά από τους πολίτες την ψήφο
τους και παράλληλα κάνει μια χειρονομία με την παλάμη προς τα κάτω που
δήλωνε άμεση εξουσία και επιταγή.
Και η πιο χαλαρή στιγμή της
βραδιάς ήταν όταν η κα. Χούκλη ξέχασε ότι ο κ. Καραμανλής είχε άλλο ένα
λεπτό να μιλήσει. Ζήτησε συγγνώμη και απολογήθηκε ότι ήταν από το άγχος
της. Τότε, ο κ. Καραμανλής της είπε με ανοιχτή χειρονομία ότι δεν
χρειαζόταν να έχει άγχος. Εκείνη φάνηκε να κολακεύτηκε αφού είχε μια
αντίδραση που ονομάζεται «σχεδόν φλερτάρισμα», με ντροπαλό χαμόγελο,
χαμηλωμένο βλέμμα και βάζοντας τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της!
Σε χαμηλό 8 μηνών βρίσκεται το ευρώ λόγω της αυξημένης πιθανότητας να ζητήσει οικονομική βοήθεια η Ισπανία.
