Σκάνδαλο η έκδοση του National Geographic για το Ομηρικό έργο...

Η πληροφορία που πραγματεύεται το κείμενο που ακολουθεί είναι πολύ σημαντική. Περιγράφει τη δολοφονία του Όμηρου, του δικού μας Όμηρου, από το National Geographic. Για να είμαστε και πιο ορθοί την εκτέλεση του Όμηρου. Διαβάστε γιατί... Αναρωτιέμαι αν και πόσοι από εμάς έχουν πάρει χαμπάρι τι γίνεται στην Ελληνική Γλώσσα και γραφή. Θα μου πείτε με όλα τα υπόλοιπα, που να καταλάβουμε πως εκδόθηκε από το National Geographic η Οδύσσεια του Όμηρου, εκείνου του καλού παραμυθά από το παρελθόν, στα Ελληνικά!

Θα έλεγε κανείς περήφανος: "πόσο μας εκτιμούν οι Ευρωπαίοι και πόσο σημαντικά πράγματα έκαναν οι πρόγονοί μας, κλπ, κλπ..". Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι.

Η Οδύσσεια αυτή τη φορά εκδόθηκε σε ένα έκτρωμα, που μόνο ελληνική γλώσσα δεν είναι.

Αποτελείται από μόλις 21 γράμματα, όπως είχε ζητήσει ο Υφυπουργός Παιδείας της Κύπρου τον περασμένο χρόνο, αλλά εμείς ασχολούμασταν με τις φωτιές στα μπατζάκια μας που είχαμε ήδη, και δεν το προσέξαμε μάλλον!
Από αυτήν λοιπόν τη διήγηση του Όμηρου, λείπουν τα η,υ,ει,οι,ω,αι,αυ,ευ.
Υπάρχουν μόνο τα ι,ο,ε και ου, ως ο μόνος δίφθογγος.

Πως θα σας φαινόταν να διαβάζατε την τελευταία πρόταση που μόλις διαβάσατε, ως εξής:

Από αφτίν λιπον τι διιγισι του Ομιρου λιπουν... ή για παράδειγμα:

Αφτί ι γινέκα φορούσε στο δεξί αφτί τις ένα αρκετά εντιποσιακό σκουλαρίκι φτιαγμένο από φύλλα εφκαλίπτου και αβγά χελιδονιόν, κλπ.

Όπως θα μπορούσε κανείς να καταλάβει, η επίθεση είναι σε όλα τα επίπεδα.
Αν αφήσουμε να δολοφονηθεί έτσι γλώσσα μας, τότε έχουμε χάσει όλα τα παιχνίδια του μέλλοντός μας.

Εκτός των άλλων, το αγαπητό και έγκρητο περιοδικό, εκδίδει το έργο σε αρκετούς τόμους, νομίζω 8, όπερ μεθερημνεύεται σε εβδομαδιαία συνδρομή των 9,95 ευρώ. Δηλαδή και μας δολοφονούν και τους πληρώνουμε.

Δεν με ενδιαφέρει να το αναρτήσετε το κείμενό μου! Με ενδιαφέρει όμως να το ερευνήσετε και να ευαισθτοποιηθεί ο κόσμος.

Ιδιαίτερα δε όλοι όσοι έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση.

Ξέρω πως η δολοφονία της γλώσσας μας έχει αρχίσει εδώ και αρκετές δεκαετίες και ξεκινάει από πολύ νωρίς (Δημοτικό).

Αλλά πιστεύω πως όλες οι παραχωρήσεις έχουν και κάποιο όριο.

Καλά είναι να μην πληγώνουμε τους μικρούς μαθητές με τα κόκκινα σημάδια στην ορθογραφία, αλλά γιατί να πληγώνουμε τη συνείδηση και την ψυχή ενος λαού, καταστρέφοντας και φτωχαίνοντας τη γλώσσα του;