ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ 300
Η 11η Σεπτεμβρίου ήταν το αποκορύφωμα, το τελευταίο ως σήμερα, αποφασιστικό βήμα του σχεδιασμού για την παγκόσμια χειραγώγηση που άρχισε από τον 20ό αιώνα. «Ο Νέος Κόσμος» που απεργάζονται οι Επικυρίαρχοι είναι το ακριβώς αντίθετο από τις ουτοπίες που φαντάζονταν οι παλιοί μεταρρυθμιστές. Όσο πιο πολύ τελειοποιείται, τόσο πιο ανελέητος θα γίνεται, τόσο πιο ανελέητος θα γίνεται, γιατί η δύναμη του θα στηρίζεται στην τρομακτική ικανότητα των σχεδιαστών του να «πλάθουν» το ανθρώπινο μυαλό, δίνοντας του το σχήμα που αυτοί διαλέγουν. Ακριβώς όπως το προέβλεψε πρώτος ο Όργουελ στο 1984.
Αν θέλεις να ελέγχεις το παιχνίδι, θα πρέπει να ελέγχεις όλες τις πλευρές.Οι σημερινοί Επικυρίαρχοι ελέγχουν την πολιτική των τραπεζών, των επιχειρήσεων, των ΜΜΕ, έχουν ανθρώπους τους σε όλες τις κυβερνήσεις και εγκάθετους στα κόμματα των αντιπολιτεύσεων. Έχουν πράκτορες και στις δύο παρατάξεις των πολεμικών και πολιτικών συγκρούσεων, στα καρτέλ ναρκωτικών και στις Υπηρεσίες Δίωξης των ναρκωτικών, μέσα στα οργανωμένα συνδικάτα του εγκλήματος αλλά και στις Υπηρεσίες ασφαλείας, οι οποίες ¨προσπαθούν¨ να τα εξαρθρώσουν. Μέσα σε τρομοκρατικές ομάδες και μέσα στις αντιτρομοκρατικές Υπηρεσίες.
Αυτή η συνωμοτική δύναμη παγιώθηκε κατ΄αρχάς στον δυτικό κόσμο, μέσω του εκτεταμένου σχεδιασμού της δήθεν ελεύθερης αγοράς μετά τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και, κυρίως, μετά τον καταστροφικό Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε επισήμως όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία, τον Σεπτέμβριο υο 1939. Τρεις εβδομάδες αργότερα, ο πετρελαϊκός κολοσσός των Ροκφέλλερ, Standart Oil, και ηυ πανίσχυρη γερμανική χημική βιομηχανία I.G. Farben υπέγραφαν μια μυστική, ανίερη συμφωνία για να μοιραστούν πατέντες, δικαιώματα εκμετάλλευσης και εμπορικές συναλλαγές καθ΄ όλη τη διάρκεια του Πολέμου μέσω των ουδέτερων κρατών της Νοτίου Αμερικής, όπως η Κολομβία. Τη συμφωνία είχε διαπραγματευθεί ο ιδρυτής της οικογενείας Κέννεντυ, ο τότε φιλο-χιτλερικός πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Λονδίνο, μέχρι τον Οκτώβριο του 1940. Η συμφωνία προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την προστασία των εγκαταστάσεων της γερμανικής εταιρίας από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων. Πράγματι, στο τέλος του πολέμου, οι εγκαταστάσεις της Farben ήταν κατά 93% άθικτες και στέκονταν όρθιες στη θέση τους…!
Η βρετανική Βασιλική Οικογένεια ήταν και είναι γερμανική, έχοντας αρχικά το όνομα Von Battenberg. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμοάλλαξαν το όνομα τους σε Οίκος των Ουίνδσορ, ένα ουδέτερο όνομα. Ο Βασιλιάς Εδουάρδος Η΄ αρνήθηκε τον θρόνο τη δεκαετία του 1930, με πρόσχημα ότι ήθελε να παντρευτεί μια διαζευγμένη κοινή θνητή. Στην πραγματικότητα, παραιτήθηκε γιατί ήταν φιλο-χιτλερικός και αυτό θα προκαλούσε πρόβλημα στη Μεγάλη Βρετανία, καθώς τα σύννεφα του πολέμου είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται.
Ως δούκας και δούκισσα του Ουίνδσορ- οι τίτλοι που πήραν αυτός και η σύζυγός του μετά την παραίτησή του- ζούσαν τον περισσότερο καιρό στις Μπαχάμες, όπου ο Εδουάρδος ήταν κυβερνήτης. Εκεί επέτρεπε, σε προκλητικό βαθμό, στα ναζιστικά υποβρύχια να ανεφοδιάζονται, ώστε να μπορούν…να κυνηγούν τις συμμαχικές νηοπομπές, βουλιάζοντας αμερικανικά και βρετανικά πλοία!
Όλα αυτά τα αναφέρω για να επισημανθεί ότι πρέπει να είμαστε άγρυπνοι και οξυδερκείς μελετητές της Ιστορίας προκειμένου να κατανοήσουμε την πραγματικότητα που μας περιβάλλει σήμερα.
ΟΙ 300 «ΟΛΥΜΠΙΟΙ»
Ο Τζων Κόλεμαν, πρώην πράκτορας της βρετανικής Μυστικής υπηρεσίας ΜΙ6, αποκαλύπτει τον ρόλο μιας ελιτίστικης ομάδας ανδρών και γυναικών, που έχουν επηρεάσει ουσιαστικά τον τρόπο ζωής τα τελευταία 200 χρόνια. Πρόκειται γα την επιτροπή των 300, του αποκαλούμενους και «Olympians» (Ολύμπιοι).
Στόχος της η επικράτηση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης στα πλαίσια της Νέας τάξης Πραγμάτων.
Περιγράφει μια μαύρη εικόνα, στην οποία τα μεγάλα think-tanks, όπως το Ινστιτούτο Tavistock ή το Stanford Research Institute και το Intitute for Social Relations λειτουργούν ως σύμβουλοι και «εγκέφαλοι» κρατών σε μια μορφή ψυχολογικού πολέμου χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία, που θυμίζει τους ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς της Γερμανίας και της Ιαπωνίας που οδήγησαν ουσιαστικά στην παράδοση των λαών αυτών.
Ο Κόλεμαν ισχυρίζεται ότι η λέσχη της Ρώμης και η Επιτροπή των 300 έχουν συνηγορήσει υπέρ μιας πολιτικής μηδενικής βιομηχανικής ανάπτυξης για της χώρες του Τρίτου Κόσμου, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ο έλεγχος επί των λαών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους (σας θυμίζει κάτι αυτό;). Κάθε εθνική κυριαρχία, ενεργειακή επάρκεια και νομισματική ανεξαρτησία πρέπει να καταργηθεί.
Επιπλέον, ολόκληρο το «περιβαλλοντικό» κίνημα και οι θεωρίες «περιορισμένης ανάπτυξης» της Λέσχης της Ρώμης ήταν ένα προμελετημένο σχέδιο-εργαλείο για τη δημιουργία ανησυχίας, σχετικά με την περιορισμένη επάρκεια των πλουτοπαραγωγικών πηγών, η οποία θα δικαιολογούσε τις απάνθρωπες πρακτικές εξωτερικής πολιτικής και εμπορίου απέναντι στα αποκαλούμενα «αναπτυσσόμενα κράτη». Έτσι η κυριαρχία επί αυτών των λαών, των ενεργειακών πηγών τους και των οικονομικών τους συστημάτων θα ήταν εξασφαλισμένη.
Η Λέσχη της Ρώμης είναι μια οργάνωση-ομπρέλα, «ένας γάμος μεταξύ των Ευρωπαίων και Αμερικανών εμπόρων και τραπεζιτών και των παλιών ευρωπαϊκών οικογενειών της Μαύρης Αριστοκρατίας», που συνδέονται με τους παλιούς Βενετούς τραπεζίτες. Περιγράφοντας τις τεχνικές τους, λέει ότι το κλειδί για τον έλεγχο είναι «η ικανότητα τους να δημιουργούν και να διαχειρίζονται απάνθρωπες οικονομικές κρίσεις, που οδηγούν τελικά σε ύφεση… δημιουργώντας εξαθλιωμένες μάζες ανθρώπων σε ολόκληρο των κόσμο που θα γίνουν αποδέκτες της μελλοντικής «ευημερίας» που οι οργανώσεις αυτές ευαγγελίζονται».
Αποκαλύπτεται επίσης ότι ο Αουρέλλιο Πετσέι, που ήταν επικεφαλής του Οικονομικού Συμβουλίου του Atlantic Institute, υπήρξε ο βασικός αρχιτέκτονας της Λέσχης της Ρώμης, του πιο ισχυρού εργαλείου εξωτερικής πολιτικής της Επιτροπής των 300. Το άλλο είναι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Οι δύο αυτέ λέσχες συνεργάστηκαν το 1968, υπό την αιγίδα των 300, σε μια καινούρια και επείγουσα προσπάθεια να επιταχύνουν τα σχέδια για μια «Παγκόσμια Κυβέρνηση».
Η εξέταση των τελευταίων 100 χρόνων της Ιστορίας αποκαλύπτει πολλά γεγονότα που μας κάνουν να αναρωτιόμαστε αν μπορεί να συνδέονται με την ατζέντα της Επιτροπής των 300. Αυτά τα γεγονότα περιλαμβάνουν: α) την καθιέρωση της Αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας Αποθεμάτων (FED) το 1917, β) τη μεγάλη ύφεση του μεσοπολέμου και γ) τις μεταρρυθμίσεις της νομισματικής πολιτικής του Bretton Woods που εφαρμόσθηκαν μετά τον Β΄ Π.Π. και οδήγησαν στην εδραίωση του Διεθνές Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και στην επέκταση της BIS (Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών).
Σήμερα είναι ορατά πολλά άλλα σημάδια της παρέμβασής τους. Γιατί η τέχνη και η επιδεξιότητά αυτής της Επιτροπής των 300 έχουν τις ρίζες τους πίσω, στις μέρες του εμπορίου του οπίου και της Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών. Το εμπόριο του οπίου άνθιζε επί δεκαετίες και συνεχίζει μέχρι σήμερα με τη μορφή της ηρωήνης. Σχετίζεται με τη ροή εκατομμυρίων δολαρίων σε μετρητά και χρυσό από την Ινδία μέσω Κίνας, Χονγκ Κόνγκ και, ακολούθως, στην υπόλοιπη υφήλιο.
Σύμφωνα με τον Κόλεμαν, εκατομμύρια Κινέζων κούληδων (εθισμένων στο όπιο) δημιουργήθηκαν επίτηδες από την Βρετανική Εταιρία Ανατολικών Ινδιών, ώστε να εξασφαλίζεται σταθερή ζήτηση και ροή χρημάτων. Αυτό επίσης περιελάμβανε και σημαντικό εμπόριο ράβδων χρυσού μέσω του Χόνγκ Κόνγκ , αφού οι έμποροι του οπίου ζητούσαν συχνά πληρωμή σε χρυσό. Το εμπόριο οπίου έγινε τόσο επικερδές, που ο Οίκος των Ουίνδσορ στο Λονδίνο άρχισε να αξιώνει το δικό του μερίδιο από αυτό. Μέχρι και οι Κινέζοι κομμουνιστές υπό τον Μάο Τσε Τουνγκ δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στον πειρασμό των χρημάτων από το εμπόριο και τελικά ασχολήθηκαν με αυτό. Μέχρι σήμερα το εμπόριο συνεχίζεται.
Οι λεπτομέρειες που παραθέτει ο Κόλεμαν από την ατζέντα της Επιτροπής των 300 συνοψίζονται στους παρακάτω στόχους, οι οποίοι δείχνουν πραγματικά να επαληθεύονται με μαθηματική ακρίβεια μέχρι τις μέρες μας:
• Μία Παγκόσμια Κυβέρνηση, με μια Οικουμενική Εκκλησία και κοινό Νομισματικό Σύστημα (θα δούμε σε άλλο άρθρο γιατί πρέπει να γίνει αυτό) υπό την δική τους εξουσία.
• Πλήρης καταστροφή κάθε εθνικής ταυτότητας και εθνικής υπερηφάνειας.
• Καταστροφή κάθε παραδοσιακής θρησκείας, ειδικά του Χριστιανισμού.
• Έλεγχος κάθε ατόμου μέσω του mind control, της τεχνολογίας και της διαφήμισης.
• Καταστολή της επιστημονικής ανάπτυξης (π.χ πειράματα για τη σύντηξη), εκτός από εκείνους τους τομείς που είναι επωφελείς για την Επιτροπή (π.χ. γενετική μηχανική).
• Εξασθένιση της ηθικής υπόστασης του Έθνους και εξαχρείωση των εργαζομένων με τη δημιουργία μαζικής ανεργίας. Οι εξαθλιωμένοι και απογοητευμένοι άνεργοι θα στραφούν εύκολα στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
• Δημιουργία αλλεπάληλων κρίσεων και ¨διαχείριση¨ των κρίσεων απο τους ίδιους, ώστε να μήν μπορούν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο να αποφασίσουν για τη μοίρα τους. Αυτό θα οδηγήσει στη σύγχυση και εξαχρείωση του πληθυσμού, έτσι ώστε, μη μπορώντας να αισθανθεί κύριος του εαυτού του, να οδηγείται σε μαζικό επίπεδο στην απάθεια.
• Εξαγωγή ιδεών περί ¨θρησκευτικής ελευθερίας¨ σε ολόκληρο τον κόσμο, ώστε να διαλυθούν όλες οι υπάρχουσε εκκλησίες και να δημιουργηθεί μια πολιτισμική συγκρητική σούπα.
• Εισαγωγή καινοφανών λατρειών (σεκτών) και προώθησή τους μέσα απο την υπονόμευση των μεγάλων ιστορικών θρησκειών.
• Πρόκληση πλήρους κατάρρευσης των εθνικών οικονομιών, με αποτέλεσμα τη δημιουργία απόλυτου πολιτικού χάους πρίν απο την εγκαθίδρυση της παγκόσμιας δικτατορίας.
• Άσκηση ελέγχου σε κάθε εξωτερική και εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ώστε να είναι οι ουσιαστικοί πλανητάρχες. (
• Πλήρης υποστήριξη υπερεθνικών θεσμών, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το Παγκόσμιο Δικαστήριο και, όσο είναι δυνατόν, μείωση της επιρροής των κρατικών και εθνικών θεσμών μέσω της απορρύθμισης τους ή της υπαγωγής τους στον ΟΗΕ.
• Διάβρωση και υπονόμευση όλων των κυβερνήσεων, με στόχο την εκ των έσω καταστροφή της εθνικής ακεραιότητας των κρατών που εκπροσωπούν.
• Οργάνωση ενός παγκόσμιου τρομοκρατικού ¨φαντάσματος¨ (όπως συμβαίνει σήμερα, μετά τις 11/9).
• Πλήρης έλεγχος της εκπαίδευσης στην Αμερική και στην Ευρώπη, ώστε να προωθηθούν ¨εξ απαλών ονύχων¨ αυτές οι ιδέες. (Ρεπούση παλιότερα, Δραγώνα τώρα.!!!!)
Οι «Ολύμπιοι» διαθέτουν παρακλάδια σε όλο τον κόσμο και μια σημαντική γραφειοκρατία που αποτελείται από εκατοντάδες think tanks και μετωπικές οργανώσεις που διευθύνουν ολόκληρη την γκάμα των πολυεθνικών επιχειρήσεων και επηρεάζουν τους ηγέτες πολλών κυβερνήσεων. Στα μέλη της, που μπορεί να είναι και μέλη του ΝΑΤΟ ή της Λέσχης της Ρώμης κ.ά., μεταξύ άλλων, περιλαμβάνοντο......κατά καιρούς ο David Rockefeller της Chase Manhattan Bank, ο Gabriel Hague της σημαντικής Manufactures Hanover Trust and Finance Corporation, ο Milton Katz του ιδρύματος Ford, ο Βίλλυ Μπραντ, παλαιός ηγέτης της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και μέλος της Στρογγυλής Τράπεζας, ο Russel Train, Αμερικανός πρόεδρος της Λέσχης της Ρώμης και του World Wildlife Foundation του πρίγκηπα Φιλίππου (το γνωστό WWF), η Elizabeth Midgely, παραγωγός προγραμμάτων του CBS, ο Άβερελ Χάρριμαν, εξέχων μέλος της υπερεθνικής ελίτ, ο Thomas L. Hughes του Carnegie Endowmwnt Fund, και ο Dennis Meadows και ο Jay Forrestor του περίφημου Τεχνολογικού Ινστιτούτου του ΜΙΤ.
Το 1920και 1921 η Επιτροπή πρόσθεσε στον ιστό της το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων (RIIA) στη Μ. Βρετανία και το Συμβούλιο Εξωτερικών υποθέσεων (CFR) στις ΗΠΑ. Το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων στη Νέα Υόρκη δημιούργησε το δικό του «υποδίκτυο» μέσα στις ΗΠΑ, το οποίο διασυνδέει τα αμερικανικά υπουργεία , το Κογκρέσο, ιδιοκτήτες ΜΜΕ, εκδότες, δημοσιογράφους, Ιδρύματα (όπως το ίδρυμα Ροκφέλλερ), πανεπιστήμια, επιστήμονες, πρέσβεις, στρατιωτικούς, ιστορικούς, τραπεζίτες και επιχειρηματίες. Κάθε μεγάλη χώρα έχει ένα τέτοιο δίκτυο, το οποίο ακολουθεί το Σχέδιο που υπαγορέυεται από τα παγκόσμια κέντρα συντονισμού, του Λονδίνου, της Γαλλίας και, κυρίως της Ελβετίας.
Αυτές οι αλληλένδετες ομάδες αριθμούν ανάμεσά τους τούς κορυφαίους στον τραπεζικό, επιχειρηματικό, δημοσιογραφικό, στρατιωτικό, κατασκοπευτικό, εκπαιδευτικό και πολιτικό τομέα.
Το κεντρικό τραπεζικό δίκτυο συνδέεται άμεσα με τους υπερεθνικούς «Olympians». Ένας αριθμός διοικητών της Τράπεζας της Αγγλίας, όπως ο σερ Γκόρντον Ρίτσαρντσον, ήταν μέλη της Μπίλντερμπεργκ και το ίδιο ισχύει για άλλες κεντρικές τράπεζες, όπως η αμερικανική FED,η οποία ελέγχει την οικονομία των ΗΠΑ.
Ο Άλαν Γκρίνσπαν, ο περιβόητος διοικητής της FED, μέλος και αυτός του ίδιου ιστού, με τις εκάστοτε δηλώσεις του ανεβοκατέβαζε τις διεθνείς χρηματαγορές κατά το δοκούν, εξυπηρετώντας τους στόχους της ελίτ. Η ουσία ήταν ό,τι είτε με ¨τυφλοπόντικες¨ όπως ο Γκρίνσπαν είτε με ¨ρέμπελους¨ (όροι του ερευνητή και συγγραφέα David Icke), οι μεγάλοι παίκτες όπως Ρότσιλντ και Ροκφέλλερ ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία.
Ο Σόρος, πχ. έβγαζε δισεκατομμύρια το 1992 κερδοσκοπώντας εις βάρος της αγγλικής λίρας, ενώ υπουργός Οικονομικών στο Λονδίνο ήταν ο Νόρμαν Λαμόντ της Λέσχης Μπίλντερμπερκ. Τα ίδια έκανε και στη Σουηδία επί πρωθυπουργίας Κάρλ Μπιλτ, άλλου μέλους της λέσχης, ωθώντας την είσοδο της χώρας στην Ευρωπαική Ένωση, γεγονός για το οποίο έχουν μετανιώσει πικρά οι Σουηδοί (και δεν είναι οι μόνοι...).
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου