Νέα μέθοδος μπλοκάρει τη μετάσταση του καρκίνου

Αντισώματα και χημικά που μπλοκάρουν ένα ένζυμο στους καρκινικούς όγκους είναι «πολύ πιθανό» να χρησιμοποιηθούν μελλοντικά στην κλινική πράξη, υποστηρίζουν Βρετανοί ερευνητές που μελέτησαν ποντίκια με καρκίνο του μαστού... Το ένζυμο LOXL2, το οποίο υπερλειτουργεί στους όγκους και διευκολύνει τη μετάσταση, «είναι ένας φανταστικός στόχος για [νέα] φάρμακα. Είναι πολύ πιθανό να χρησιμοποιηθεί στο κλινικό περιβάλλον» δήλωσε στο BBC η Δρ Τζανίν Έρλερ, επικεφαλής της μελέτης στο βρετανικό Ινστιτούτο Έρευνας Καρκίνου.
Αισιόδοξοι για τη νέα προσέγγιση κατά των μεταστάσεων δήλωσαν και οι χρηματοδότες της μελέτης. Τα αποτελέσματα των προκαταρκτικών δοκιμών δημοσιεύονται στο Cancer Research, της Αμερικανικής Εταιρείας για την Έρευνα του Καρκίνου.
Οι μεταστάσεις ευθύνονται για το 90% των θανάτων από καρκίνο, επισήμαναν οι ερευνητές.
Διάγνωση, επίθεση
Σε πρώτη φάση, η ομάδα της Δρ Έρλερ εξέτασε ασθενείς με καρκίνο του μαστού. Διαπίστωσε ότι τα υψηλά επίπεδα του LOXL2 σχετίζονταν με αυξημένο κίνδυνο μετάστασης και μειωμένη πιθανότητα επιβίωσης.
Φαίνεται ότι το ένζυμο βοηθά τα καρκινικά κύτταρα να αποσπαστούν από τον κύριο όγκο και να μεταναστεύσουν σε άλλα σημεία του σώματος.
Στην επόμενη φάση της μελέτης, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν αντισώματα και άλλες ουσίες, προκειμένου να εμποδίσουν τη δράση του LOXL2 σε ποντίκια με καρκίνο του μαστού. Το πείραμα πέτυχε και τα πειραματόζωα γλίτωσαν από την εμφάνιση μεταστάσεων.
Οι ερευνητές εκτιμούν τώρα ότι τα ευρήματά τους θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν όχι μόνο σε νέα φάρμακα αλλά και σε νέες διαγνωστικές εξετάσεις, οι οποίες θα μετρούν τα επίπεδα του ενζύμου και θα προβλέπουν την πιθανότητα μετάστασης.
Η Αρλίν Ουίλκι, διευθύντρια ερευνών στη φιλανθρωπική οργάνωση Breast Cancer Campaign, η οποία συγχρηματοδότησε τη μελέτη μαζί με την οργάνωση Cancer Research UK, έκανε ενθαρρυντικές δηλώσεις:
«Χρησιμοποιώντας το LOXL2 για να προβλέπουμε σε ποιους ασθενείς θα εξαπλωθεί ο καρκίνος [...] θα μπορούσαμε να σώσουμε πολύ περισσότερες ζωές. Αυτή η εργαστηριακή μελέτη είναι πολλά υποσχόμενη και περιμένουμε να δούμε πώς θα αξιοποιηθεί σε ασθενείς» είπε.