Με άρθρο της στα "Νέα" η Ελενα Ακρίτα ασχολήθηκε με το διαζύγιο της Μενεγάκη με τον Λάτσιο,όχι με τα καλύτερα λόγια.Διαβάστε αναλυτικά το τι έγραψε...
ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ καιρό, σύμπαν το έθνος ασχολείται- με ομολογουμένως φθίνουσα πρόοδο- με τα διαζύγια παρουσιαστών και παρουσιαστριών. Με πάθος εντρυφεί στα προσωπικά τους, στα περιουσιακά τους, στα παιδιά, γατιά σκυλιά τους, στα τρίτα, τέταρτα και πέμπτα πρόσωπα που- ενδεχομένως- καραδοκούν στις παρυφές της δημοσιότητας για να σκάσουν μύτη όταν ο κουρνιαχτός θα έχει κατακαθήσει. Ποιος χώρισε ποιον, ποιος έφαγε με ποιον, ποιος έβαλε κοριούς σε ποιον, ποιος απάντησε σε ποιον...
Πολλά γράφτηκαν, πολλά ειπώθηκαν, πολλά σχολιάστηκαν... Πολλοί μίλησαν για κλειδαρότρυπες...
Λοιπόοοοον... Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Πρώτα απ΄ όλα, κλειδαρότρυπες υπάρχουν. Αλλά το κλειδί το έχει πάντα ο νοικοκύρης. Μέσα από το σπίτι του κλειδώνει, μέσα από το σπίτι του ξεκλειδώνει. Αυτός κάνει κουμάντο ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει. Αυτός αποφασίζει, αυτός ορίζει, αυτός θέτει τα όρια! Όταν μας χτυπάνε το θυροτηλέφωνο, ΠΡΩΤΑ ποιος είναι και ΜΕΤΑ ανοίγουμε. Δεν βάζουμε σημείωμα στην εξώπορτά μας «το κλειδί είναι κάτω απ΄ το χαλάκι, μπάτε σκύλοι, αλέστε!». Γιατί τότε θα πλακώσει όλος ο ντουνιάς. Και μετά που θα θέλεις να τον διώξεις, δεν θα μπορείς, γιατί θα έχει κατσικωθεί στη ζωή σου, με τις δικές σου ευλογίες. Και μέσα στο ίδιο σου το σπίτι τα όρια θα τα βάλουν οι άλλοι, όχι εσύ! Επιλογή σου! Ευθύνη σου! Λούσου το τώρα που ο μουσαφίρης σού κάνει αρμένικη βίζιτα και δεν μπορείς να τον ξεφορτωθείς!
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ προσάπτουμε πολλά στον δημοσιογραφικό κόσμο, αλλά η ουσία είναι μία και ο μπακλαβάς γωνία: όταν ένας «επώνυμος» θέτει αυστηρά τα όρια, ο δημοσιογράφος σπάνια τα ξεπερνά. Σέβεται τη διαχωριστική γραμμή και δεν προχωράει παρακάτω. Στον χώρο μας υπήρξαν άπειρες περιπτώσεις διασημοτήτων που η προσωπική τους ζωή ήταν κοινό μυστικό μεν, απολύτως σεβαστό δε! Ποιος δεν θυμάται το πολύχρονο ειδύλλιο, τη βαθιά αγάπη μεγάλης πρωταγωνίστριας με έναν από τους πιο σημαντικούς διανοουμένους του τόπου μας. ΠΟΤΕ δεν βγήκε τίποτα προς τα έξω. Γιατί οι νοικοκυραίοι είχαν εκείνοι το κλειδί. Και δεν επέτρεψαν ποτέ σε κανέναν να βγάλει αντικλείδι! (Σύντομη παρέθενση επί προσωπικού: επανειλημμένα, όλα αυτά τα χρόνια, μου ζητήθηκε να φωτογραφηθώ με τον γιο μου. Την τελευταία φορά, μάλιστα, θυμάμαι ότι το ποσόν ήταν τόσο δελεαστικό που μου κόπηκε η ανάσα. Δεν το έκανα ποτέ! Και δεν το έκανα ποτέ γιατί ο Παύλος είναι το παιδί μου! Δεν είναι τρόπαιο να το περιφέρω στην αρένα της σαρκοβόρας δημοσιότητας. Κλείνει η παρένθεση
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου