Σαρλίζ Θερόν: η μητέρα μου σκότωσε τον πατέρα μου!

Όλα στην ζωή της δείχνουν τέλεια. Είναι όμορφη, πετυχημένη ηθοποιός με εκατομμύρια στον τραπεζικό της λογαριασμό, ένα Όσκαρ στην βιτρίνα και μια ευτυχισμένη, μακροχρόνια σχέση.

Παρόλα αυτά η Σαρλίζ Θερόν (Charlize Theron) μπορεί να μείνει ξάγρυπνη από τον φόβο μιας... ακατάστατης ντουλάπας.

Η 34χρονη ηθοποιός από την Νότιο Αφρική παραδέχτηκε ότι έχει εμμονή με την τάξη, και την αγχώνει η ακαταστασία:

"Εχω σοβαρό πρόβλημα. Με πιάνει πανικός στην ιδέα μια ακατάστατης ντουλάπας. Ενώ μπορώ να διαχειριστώ το εμφανές χάος, τρομάζω όταν αυτό είναι κρυμμένο. Δεν μπορώ να καταλάβω πως μερικοί άνθρωποι απλά στοιβάζουν τα πράγματα και κλείνουν την πόρτα χωρίς να νοιώθουν ενοχές", είπε σε πρόσφατη συνέντευξη.

Συνεχίζοντας η ηθοποιός που κέρδισε το πρώτο της Όσκαρ το 2004 με την ταινία "Το Τέρας", αποκαλύπτει: "Μπορεί να μην κλείσω μάτι όλη τη νύχτα αν μου κολλήσει η ιδέα ότι ένα φλιτζάνι δεν είναι στη θέση του. Αυτός είναι ο χειρότερος μου εφιάλτης".

Οι "ιδιαίτερες" φοβίες της Σαρλίζ μπορεί να ερμηνευθούν αν ανατρέψουμε στο παρελθόν της και στην τραυματική παιδική της ηλικία.

Η Σαρλίζ θερόν μεγάλωσε σε μια φάρμα λίγο έξω από το Γιοχάνεσμπουργκ, στην Νότια Αφρική, όπου η βία είναι τρόπος ζωής. Το βράδυ της 21ής Ιουνίου του 1991 -όταν η Θερόν ήταν 15χρονών - ο αλκοολικός και βίαιος πατέρας της επιστρέφοντας μεθυσμένος στο σπίτι, ανακάλυψε ότι είχε κλειδωθεί έξω.

Ενώ η γυναίκα και η κόρη του, φοβισμένες, είχαν κουρνιάσει στην κρεβατοκάμαρα, εκείνος γέμισε το όπλο του και έσπασε την κλειδαριά της πόρτας πυροβολώντας και φωνάζοντας: "Απόψε θα σας σκοτώσω και τις δύο"!

Όταν αστόχησε, παρά τρίχα, να πετύχει πυροβολώντας την Σαρλίζ, η μητέρα της τον πυροβόλησε στο κεφάλι με το δικό της όπλο και τον σκότωσε. Το δικαστήριο την αθώωσε αφού έκρινε αργότερα ότι βρίσκονταν σε νόμιμη άμυνα.

Η Θερόν απέφευγε να μιλήσει δημόσια για το περιστατικό: "Όλα στην ζωή μου άλλαξαν την ημέρα που πέθανε ο πατέρα μου. Στο παρελθόν προσπαθούσα να το κρύψω, λέγοντας ότι σκοτώθηκε σε τροχαίο. Τώρα πια το έχω ξεπεράσει. Έχω καταφέρει να τραβήξω μπροστά, αφήνοντας πίσω τον πόνο και την δυστυχία που μου προκάλεσε εκείνο το μοιραίο γεγονός".