ΖΙΚΟ...

Ο...ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΖΙΚΟ!!!

Οταν επαιζε ποδόσφαιρο έβρισκε τους πιο απίθανους τρόπους να ξεπερνάει το τείχος των αντιπάλων αμυντικών και να βάζει γκολ με απευθείας εκτελέσεις φάουλ «τσαλακόνωντας» το σώμα του για να δώσει τα κατάλληλα φάλτσα στην μπάλα. Ως προπονητής ο Ζίκο ακολουθεί έναν αντίστοιχο δρόμο: έχει ακολουθήσει τους πιο... απίθανους προορισμούς, έχει τσαλακώσει το όνομά του, αλλά δεν έχει γνωρίσει ακόμα την αναγνώριση. «Οσο περνάνε τα χρόνια η προπονητική καριέρα του Ζίκο θα γίνεται ολοένα και καλύτερη. Οχι μόνο για την εμπειρία που θα συγκεντρώνει αλλά κυρίως για το ότι οι όλο και νεότεροι παίκτες που θα προπονεί θα πάψουν να τον αντιμετωπίζουν ως το ίνδαλμα των παιδικών τους χρόνων και θα τον βλέπουν ως έναν κανονικό άνθρωπο και προπονητή» είχε πει κάποτε πολύ εύστοχα ο Αλεξ της Φενερμπαχτσέ.
Τι εστί Ζίκο;
Το ερώτημα λοιπόν που εγείρεται είναι «τι εστί Ζίκο ως προπονητής»; Ο ίδιος έχει σκιαγραφήσει το σκεπτικό του λέγοντας: «βασίζομαι σε 2 βασικούς άξονες: διάλογο και επανάληψη στις προπονήσεις της θεωρητικής διδασκαλίας του προπονητή. Δεν θα κάνω ποτέ ως προπονητής αυτά που σιχαινόμουνα ως παίκτης. Ο διάλογος είναι πρωταρχικός τόσο στο ποδόσφαιρο όσο και στη ζωή. Δεν επιβάλλω ποτέ στους παίκτες μου κάτι που δεν θέλουν. Τους δίνω την ευκαιρία να κάνουν τη δικιά τους επιλογή. Προφανώς η δουλειά του προπονητή εμπεριέχει και μεγάλη δόση τακτικής αλλά εγώ θέλω οι παίκτες μου να αισθάνονται απολύτως ελεύθεροι, να παίρνουν αποφάσισεις και ευθύνες και να λύνουν προβλήματα σε ένα ποδοσφαιρικό αγώνα». Ένας προπονητής-ψυχολόγος δηλαδή που έχει ως πρώτο στόχο να «φτιάχνει» τους παίκτες του. Στη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ το 2007-08 η Φενερμπαχτσέ έχει κερδίσει με 3-2 τη Σεβίλλη αλλά στον επαναληπτικό ο τερματοφύλακας Βολκάν Ντεμιρέλ κάνει δύο σημαντικά λάθη και στέλνει τις δύο ομάδες στην παράταση και στα πέναλτι. Στην ανάπαυλα πριν την έναρξη των πέναλτι ο Ζίκο τον πιάνει και του λέει: «το ποδόσφαιρο είναι ένα σπουδαίο άθλημα γιατί σου δίνει τη δυνατότητα να λυτρωθείς από τα λάθη σου σε μερικά μόνο λεπτά. Ξέχνα ότι έγινε στον αγώνα. Έχεις τη δυνατότητα να γίνεις ήρωας». Το αποτέλεσμα ήταν ο Βολκάν να αποκρούσει 3 πέναλτι και να αποκλείσει την ισπανική ομάδα.Στα προημιτελικά η Φενερμπαχτσέ κληρώνεται με την Τσέλσι και μόλις στο 13’ του πρώτου εντός έδρας αγώνα ο Ντέιβιντ πετυχαίνει αυτογκόλ υπέρ των Άγγλων. Με το 0-1 να διατηρείται στο ημίχρονο, ο Βραζιλιάνος επιθετικός είναι συντετριμένος. Ο Ζίκο όμως τον κάνει ... περδίκι μέσα σε λίγα λεπτά εξηγόντας του πως: «το αυτογκόλ δεν σβήνει την ιστορία και την προσφορά σου. Ψηλά το κεφάλι, πάμε να παίξουμε ποδόσφαιρο». Στην επανάληψη η Φενερμπαχτσέ ισοφαρίζει γρήγορα και στο 81’ ο Ντέιβιντ διαμόρφωσε το τελικό 2-1 με εκπληκτικό σουτ από απόσταση 30 μέτρων. Η μέθοδος Ζίκο είχε πετύχει για μία ακόμα φορά.
Ταιριάζει «γάντι» στον Ολυμπιακό
Ο Ρομπέρτο Κάρλος τον χαρακτηρίζει ως το αντίθετο προπονητικό πρότυπο του Φάμπιο Καπέλο: «Ο Καπέλο ανησυχεί για την παραμικτή τεχνική και τακτική λεπτομέρεια. Ο Ζίκο νοιάζεται για τα βασικά του ποδοσφαίρου και στη συνέχεια δίνει πλήρη ελευθερία στους παίκτες του μέσα στο γήπεδο. Το μόνο που ζητάει είναι να παίξουμε καλό ποδόσφαιρο». Αυτή ενδεχομένως ήταν και η σημαντικότερη παράμετρος της πρόσληψής του στον Ολυμπιακό. Μετά από τον δογματικό Κετσπάγια που απέτυχε να προσεγγίσει τους παίκτες, ο Σωκράτης Κόκκαλης ήθελε έναν τεχνικό που θα μπορέσει να βγάλει τα καλύτερα στοιχεία των «λάτιν» αστέρων της ομάδας και ο Ζίκο δείχνει ιδανικός σε αυτό το ρόλο.Ως πρώην παίκτης με τεράστια καριέρα και επιτυχίες βέβαια, το χειρότερο που μπορείς να κάνεις είναι να πληγώσεις τον εγωισμό του. Σε μία προπόνηση της Φενερμπαχτσέ, όπου ο Ζίκο δίδασκε την «σπεσιαλιτέ» του που ήταν τα απευθείας φάουλ, ο Ντεμιρέλ έκανε το λάθος να ρωτήσει τον Άλεξ αν ήταν καλός εκτελεστής ως παίκτης με τη δικαιολογία πως: «είμαι πολύ μικρός και δεν τον έχω δει να παίζει». Ο Ζίκο τον άκουσε, του είπε να κάτσει κάτω από τα δοκάρια, έστεισε το τείχος και προέβη σε 10 εκτελέσεις. Ολες κατέληξαν στα δίχτυα και σταμάτησε να εκτελεί μόνο και μόνο για να μην σακατέψει την ψυχολογία του βασικού του τερματοφύλακα εν’ όψει των επίσημων αγώνων. Ο σεβασμός που εμπνέει στους παίκτες του είναι δεδομένος παρά το ότι είναι πολύ κοντά τους και τους δίνει μεγάλες ελευθερίες. Ο πρώην παίκτης του Ολυμπιακού και νυν της Φενερμπαχτσέ εξηγεί πως: «Είναι πάντα ήρεμος και το μεταδίδει και στην ομάδα. Δεν μπορείς όμως να αμφισβητήσεις αυτά που λέει. Και μόνο το μέγεθός του είναι αρκετό για να επιβληθεί χωρίς καν να κάνει προσπάθεια. Απλά κάνεις ότι ακριβώς σου ζητάει στο χορτάρι». Ο καλύτερος επίλογος για τον προπονητή Ζίκο ανήκει και πάλι στον Άλεξ: «Μερικές φορές με εκνευρίζει αυτή του η ηρεμία. Πολλές φορές μπορείς να διακρίνεις ότι βράζει μέσα του, αλλά ποτέ δεν σηκώνει τον τόνο της φωνής του. Είναι υπερβολικά ήρεμός, μοιάζει με μοναχό. Με αυτά που εκτιλύσσονται με τους μοναχούς του Θιβέτ, θα έλεγα κιόλας ότι ο Ζίκο είναι περισσότερο ήρεμος και από αυτούς»!
Κόντρα με Πελέ, Ρομάριο
Το μέγεθος του ονόματος Ζίκο στην Βραζιλία είναι τεράστιο. Κυρίως γιατί είναι το απόλυτο ίνδαλμα της Φλαμένγκο, της ομάδας με τους περισσότερους οπαδούς στη χώρα της «σάμπα». Αυτό έχει προκαλέσει το φθόνο ακόμα και του Πελέ, ο οποίος είχε πει όταν ο Ζίκο ήταν ακόμα παίκτης πως: «δεν θα φύγει ποτέ από τη Βραζιλία όπου είναι βολεμένος και κερδίζει πολλά λεφτά προκειμένου να τεστάρει τις δυνάμεις του στα σκληρά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και ιδιαίτερα στο ευρωπαϊκό». Ο Ζίκο πήγε στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στην Ιταλία και την Ουντινέζε, διέπρεψε και απάντησε λέγοντας: «από το στόμα του Πελέ και από τον κ.. λο ενός μωρού δεν ξέρεις ποτέ τι μπορεί να βγει».Όταν ο Ρομάριο αγωνίστηκε στη Φλαμένγκο, προσπαθουσε να ξεπεράσει σε δημοτικότητα στις καρδιές των οπαδών τον Ζίκο και επειχειρηματολογούσε επί αυτού του σκοπόυ με τα εξής επιχειρήματα: «Ο Ζίκο έχασε 3 Μουντιάλ ως παίκτης και 1 ως προπονητής. Εγώ αγωνίστηκα σε 1 και το κατέκτησα. Ο Ζίκο είναι ένας γεννημένος λούζερ». Η απάντηση του τεχνικού του Ολυμπιακού ήταν άμεση: «Τι άλλο μπορείς να περιμένεις από έναν άνθρωπο που νομίζει πως είναι θεός»;Ο Ζίκο όμως δεν έχει μόνο κόντρες αλλά και φιλίες στην πατρίδα του. Αποτελεί το ίνδαλμα εκατομμυρίων βραζιλιάνων και το όνομά του συμπεριλαμβάνεται στη λίστα όλων των ψηφοφοριών με τους καλύτερους βραζιλιάνους παίκτες όλων των εποχών μαζί με τους Γκαρίντσα, Ρονάλντο ενώ για τον τελευταίο ο Ζίκο έχει πει πως εάν τον είχε στην Εθνική Βραζιλίας του 1982 δεν θα έχανε ποτέ εκείνο το Μουντιάλ. Θεωρεί ως μέντορά του τον Λουίς Φελίπε Σκολάρι και εκφράστηκε ανοιχτά κατά της απόλυσής του μετά από μόλις 7 μήνες θητείας στον πάγκο της Τσέλσι ενώ για το Ροναλντίνιο έχει τονίσει πως είναι «λίγος για τη Μίλαν, αν δεν επιστρέψει στο επίπεδο που ήταν στην Μπαρτσελόνα». Όπως και να έχει ο Ζίκο δεν περνάει απαρατήρητος. Και ο Σωκράτης Κόκκαλης ενδεχομένως να πέτυχε το στόχο του, φέρνοντας μία προσωπικότητα παγκοσμίου βεληνεκούς στο χώρο του ποδοσφαίρου. Ο πρόεδρος του Ολυμπιακού είχε δείξει την αδυναμία του στα μεγάλα αστέρια του παρελθόντος καλώντας στο Καραϊσκάκη τον Πελέ και τον Μαραντόνα. Ο Ζίκο είναι ο τρίτος θρύλος που φτάνει στο λιμάνι και θα κάτσει λίγο περισσότερο από τους προηγούμενους.
ΠΗΓΗ:ΕΘΝΟΣΠΟΡ