Ο ΖΙΚΟ ΣΤΟΝ ΘΡΥΛΟ...

ΑΡΤΟΥΡ ΑΝΤΟΥΝΙΕΣ ΚΟΪΜΠΡΑ ΖΙΚΟ



Η Π.Α.Ε. ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ανακοινώνει τη συμφωνία της, για δύο χρόνια, με τον Βραζιλιάνο προπονητή Αρτούρ Αντούνες Κοίμπρα (Ζίκο).

Το 1998 ο Ζίκο ανέλαβε χρέη τεχνικού διευθυντή στην εθνική Βραζιλίας για το παγκόσμιο κύπελλο του 1998, θέση την οποία εγκατέλειψε με το πέρας του Μουντιάλ. Το 2002 ο Βραζιλιάνος που έχαιρε μεγάλης εκτίμησης στην Ιαπωνία, δέχθηκε πρόταση απ'την ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ιαπωνίας να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της ομάδας. Ο Ζίκο έκανε αποδεκτή την πρόταση και σε αντίθεση με τον προκάτοχο του, Φιλίπ Τρουσιέ, επέβαλλε ένα πιο ελεύθερο στυλ στο παιχνίδι της ομάδας, ενώ και τα ΜΜΕ τον αντιμετώπιζαν με σεβασμό. Το ξεκίνημα του δεν ήταν το ιδανικό και περιελάμβανε πολλά... παρατράγουδα : Μεθυσμένοι παίκτες, βαριές ήττες, ο κόσμος να ζητάει την απόλυση του. Ο Ζίκο δεν πτοήθηκε και οδήγησε την Ιαπωνία στην κατάκτηση του Ασιατικού κυπέλλου το 2004 έχοντας στη σύνθεση του μόνο έναν ποδοσφαιριστή που αγωνιζόταν στην Ευρώπη (Νακαμούρα). Η επιτυχία συνεχίστηκε με την εξασφάλιση της πρόκρισης στην τελική φάση του Παγκοσμίου κυπέλλου του 2006 με μόλις μια ήττα παθητικό. Στο Παγκόσμιο κύπελλο η Ιαπωνία ναι μεν έπαιξε καλά, αλλά έκανε δύο ήττες (από Αυστραλία και Βραζιλία) και μια ισοπαλία (με την Κροατία) σκοράροντας δύο φορές, δεχόμενη εφτά γκολ. Με το πέρας της διοργάνωσης ο Ζίκο παραιτήθηκε.

Ο Βραζιλιάνος δεν έμεινε χωρίς δουλειά για πολύ. Τον Ιούλιο του 2006 υπέγραψε για δύο χρόνια στην Φενέρμπαχτσέ και κατέκτησε το πρωτάθλημα τη σεζόν 2006-2007. Το 2007-2008 κατέκτησε το Super Cup Τουρκίας ενώ οδήγησε την Φενέρ για πρώτη φορά στην ιστορία της στους "8" του Champions League, αποκλείοντας μάλιστα την Σεβίλλη, που την διετία 2006-2008 έκανε πράγματα και θαύματα στα γήπεδα. Ο Ζίκο απέκτησε το παρατσούκλι "βασιλιάς Αρθούρος" απ'τους οπαδούς της Φενέρ, αλλά ο ίδιος θεώρησε πως ο κύκλος του στην Φενέρ έκλεισε και ανακοίνωσε πως δεν προτίθεται να ανανεώσει το συμβόλαιο του. Είχε εκφράσει το ενδιαφέρον του να αναλάβει την τεχνική ηγεσία της Νιουκάστλ (όπως και ο προκάτοχος του στον Ολυμπιακό, Τιμούρ Κετσπάγια) χωρίς όμως επιτυχία. Ο Ζίκο "ξέπεσε" στο Ουζμπεκιστάν και δη στην Μπουνιοντκόρ του γνωστού μας Ριβάλντο, την οποία οδήγησε στο νταμπλ. Το ξεκίνημα του 2009 τον βρήκε στην Ρωσία και τον πάγκο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, με την οποία κατέκτησε το κύπελλο και το Super Cup Ρωσίας. Στο πρωτάθλημα όμως τα πράγματα δεν πήγαιναν καθόλου καλά, η ΤΣΣΚΑ ήταν απογοητευτική και ως αποτέλεσμα, στις 10/09/2009 ο Ζίκο απολύθηκε από την τεχνική ηγεσία της ομάδας.

Σχεδόν μια εβδομάδα αργότερα, με τον Ολυμπιακό να έχει μείνει χωρίς προπονητή μετά την απόλυση του Τιμούρ Κετσπάγια ο Ζίκο συμφώνησε με τον Σωκράτη Κόκκαλη να αναλάβει την ομάδα και στις 15/09/2009 βρέθηκε στον Πειραιά, όπου παρακολούθησε τον νικηφόρο αγώνα του Ολυμπιακού επί της ΑΖ Άλκμααρ (1-0) στο Στάδιο Καραϊσκάκη. Ο στόχος του, να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα των αποδυτηρίων που δημιούργησε η κόντρα παικτών - Κετσπάγια και να επαναφέρει στην ομάδα και πάλι τον επιθετικογενή της χαρακτήρα. Η φιλοσοφία του Ζίκο είναι απλή : "Δεν θα σταματήσω ποτέ να επιθυμώ καλό ποδόσφαιρο. Υπάρχουν πολλές αμυντικές ομάδες με πόδοσφαιριστές που προτιμούν να αλλάζουν συνεχώς πάσες στις γραμμές. Προτιμώ παίκτες που διασκεδάζουν με το θέαμα και επιτίθενται. Ποτέ δεν θα έκανα με την ιδιότητα του προπονητή αυτά που μισούσα ως παίκτης. Για μένα ο διάλογος είναι απαραίτητος στο ποδόσφαιρο όσο και στη ζωή. Μου αρέσει να κουβεντιάζω με τους παίκτες και δεν αποκλείω τίποτα. Πάντα τους δίνω την ευκαιρία να ακούω τις απόψεις τους. Δεν θέλω να με ακούνε και να εκτελούν αυστηρά τις εντολές μου. Θέλω να έχουν απόλυτη ευκαιρία, να παίρνουν αποφάσεις μέσα στο γήπεδο, τούτη είναι η φιλοσοφία μου".

Οι "οπαδοί" του λένε πως είναι εύστροφος, εξπέρ στην ψυχολογική προετοιμασία των παικτών και "μάστορας" (αυτό έλειπε) στην προπόνηση και τη βελτίωση της τεχνικής. Οι "αντιφρονούντες" του καταλογίζουν εμμονή με το 4-3-3 το οποίο λένε πως δεν αλλάζει με τίποτα, αλλά και μεγάλη αδυναμία στον τομέα "εκγύμναση ομάδας", τονίζοντας πως αυτός ήταν και ο λόγος που απολύθηκε απ'την ΤΣΣΚΑ - η ομάδα έδειχνε ψόφια. Αυτό βέβαια είναι σχετικό, γιατί την διετία 2006-2008, η Φενέρ π.χ. κάθε άλλο παρά ψόφια έδειχνε. Απομένει να αποδειχθεί αν η μεγάλη αυτή προσωπικότητα του ποδοσφαίρου είναι ένας προπονητής ικανός να οδηγήσει τον Ολυμπιακό εκεί που πρέπει : Στους τίτλους...