ΚΡΗΤΙΚΑ ΑΝΕΚΔΟΤΑ...

Μια μέρα σε ένα αεροπλάνο που πήγαινε από Κρήτη στην Αθήνα:
1ος πιλότος: "Ωχ, μεγάλη καταστροφή!"
2ος πιλότος: "Τι, τι έπαθες;"
1ος πιλότος: "Χάλασε η μηχανή!"
2ος πιλότος: "Φτου. . Αλλά πρέπει να το πούμε και στους επιβάτες."
1ος πιλότος: "Ναι, αλλά μαλακά- μαλακά."
2ος πιλότος: "Έχω μια ιδέα."
Πέρνει το μικρόφωνο και λέει σε στυλ κρητικής μαντινάδας:
- "Εχάλασε η μηχανή και τ` αεροπλάνο πέφτει."
Και ακούγετε από πίσω:
- "Έλα έλα και τ` αεροπλάνο πέφτει."


Ένας Κρητικός στο αεροδρόμιο περνά από το μηχάνημα που ελέγχει για μεταλλικά αντικείμενα. Το μηχάνημα σφυρίζει. Αφήνει ο Κρητικός κλειδιά, κέρματα και άλλα αντικείμενα. Ξαναπερνά αλλά εκείνο συνεχίζει να σφυρίζει.
Σκέφτεται λίγο και λέει:
- Αααα, το κομπιουτεράτσι. Βγάζει όμως ένα όπλο! Ο αστυνομικός απορημένος λέει:
- Εσύ για κομπιουτεράκι το βλέπεις αυτό;
Και ο Κρητικός:
- Πάντως εμείς στη Κρήτη, με αυτό κάνουμε τους λογαριασμούς μας!


Ένας Κρητικός πρόκειται να επισκεφτεί για πρώτη φορά την Αθήνα. Οι χωριανοί του τον έχουν προειδοποιήσει ότι στην Αθήνα τα ταξί "πετάνε", κάτι που τον έχει τρομοκρατήσει.
Όταν λοιπόν παίρνει το ταξί από τον Πειραιά ο οδηγός τον ρωτάει.
-Πού πηγαίνετε;
-Αχαρνών, του απαντά.
-Σε ποιο ύψος;
-Αν το σηκώσεις πάνω από τέσσερα μέτρα, σε έχω σφάξει.


Ένας Κρητικός πηγαίνει στην Αθήνα και καθώς κάνει βόλτα στο Μοναστηράκι
ένας πλανόδιος πωλητής τον σταματά και του λέει:
-Πολύ ωραίο το μαχαίρι σου φίλε, μου το δίνεις;
-Και εσύ τι θα μου δώσεις; ρωτά ο Κρητικός.
-Θα σου δώσω αυτό το χρυσό ρολόι.
Τελικά συμφωνούν και ο Κρητικός γυρνά στο χωριό του ικανοποιημένος. Ένας γείτονάς του τον σταματά και του λέει:
-Μώρε συ Σήφη πού είναι το μαχαίρι σου;
-Το έδωσα σε ένα Αθηναίο και μου έδωσε αυτό το ρολόι.
-Κι αν σου πειράξουν την αδερφή μωρέ τι θα τους πεις; Τρεις παρά τέταρτο;


Ένας Κρητίκαρος λυράρης έκανε τη μεσημεριανή του σιέστα γιατί το βράδυ έπρεπε να παίξει λύρα σε μια ταβέρνα. Ξαφνικά τα παιδιά του αρχίζουν να φωνάζουν, να μαλώνουν, να γίνεται κακός χαμός στο σπιτι. Ξυπνάει ο λυράρης τσαντισμένος και βάζει τις φωνές.

Αφού δε μπόρεσε να κοιμηθεί, ντύνεται γρήγορα, παίρνει τη λύρα του και φεύγει για την ταβέρνα τσατισμένος. Πάνω στη βιασύνη του όμως κούμπωσε το κουμπί από το πουκάμισο στην κουμπότρυπα του σακακιού.

Φτάνει στην ταβέρνα για να αρχίσουν οι πρόβες.

Του λέει ο άλλος λυράρης:
- Θα αυτοσχεδιάσουμε μαντινάδες, εγώ θα τις ξεκινάω κι εσύ θα τις τελειώνεις.
- Έγινε.
- Του σακακιού σου το κουμπί, είναι του πουκαμίσου...
- Άλλοι εννιά μου το πανε, άντε κι εσύ γ@μήσου!