ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ;

11.000.000 ευρώ.

Tο τίμημα που κατέβαλε η Hellas Gold, για να αποκτήσει το δικαίωμα
εκμετάλλευσης 317.000 στρεμάτων στη Βόρεια Χαλκιδική με σύμβαση που υπέγραψε με το Ελληνικό Δημόσιο, κατόπιν μεσολάβησης του Πάχτα, τότε υφυπουργού Οικονομίας και σημερινού Δημάρχου Αριστοτέλη. Η σύμβαση έγινε χωρίς διαγωνισμό, με απευθείας ανάθεση σε μια εταιρεία που είχε δημιουργηθεί δυο μέρες πριν (με μετοχικό κεφάλαιο 60.000 ευρώ!) και με απαλλαγή της από οποιαδήποτε ευθύνη αποκατάστασης περιβαλλοντικών
ζημιών που είχαν γίνει από την καναδική TVX Gold (έφυγε νύχτα από τα
μεταλλεία Κασσάνδρας αφήνοντας απλήρωτους 472 εργαζόμενους – συνολικό χρέος της προς τους εργαζόμενους: 17 εκατ. ευρώ).

95.700.000 ευρώ.

Το κέρδος των Μπόμπολα – Κούτρα – Τίμις (κυρίων μετόχων της “Ελληνικός
Χρυσός”) από την τμηματική πώληση της εταιρείας στη μητρική πολυεθνική
European Goldfields.

408.000.000 ευρώ.

Η αγοραία αξία των μεταλλείων, όπως υπολογίστηκε από διεθνή οίκο έξι μήνες μετά την πώλησή τους από το Ελληνικό Δημόσιο, δηλαδή 37 φορές παραπάνω. Αυτό δεν εμποδίζει την τότε ελληνική κυβέρνηση να επιδοτήσει την “Ελληνικός Χρυσός” με 15.000.000 ευρώ.

2.300.000.000 ευρώ.

Η σημερινή αξία των μεταλλείων στο χρηματιστήριο του Τορόντο μετά την
απόκτηση του 95% των μετοχών από την European Goldfields, πολυεθνική εταιρεία με έδρα τον Καναδά πίσω από την οποία βρίσκονται funds και τράπεζες όπως η JP Morgan και η Goldman Sachs.

15.436.000.000 (!) ευρώ.

Η αξία των μεταλλευμάτων που βρίσκονται στα
μεταλλεία της Χαλκιδικής.

0 ευρώ!!!

Το κέρδος του Ελληνικού Δημόσιου. Σύμφωνα με τον Μεταλλευτικό Κώδικα, ο ορυκτός πλούτος ανήκει αποκλειστικά στις εταιρείες που τον
εκμεταλλεύονται και δεν προβλέπεται η απόδοση δικαιωμάτων στο Δημόσιο
από την εκμετάλλευσή του. Γι’ αυτό άλλωστε η Τρόικα αρνήθηκε να
αποδεχθεί τα μεταλλεία της Χαλκιδικής στις εγγυήσεις που έδωσε η
ελληνική κυβέρνηση για τη δανειακή σύμβαση.

«Όσοι αντιδρούν είναι υποκινούμενοι και οπισθοδρομικοί»

Το μεταλλείο που θέλει να κατασκευάσει η European Goldfields δεν θα
είναι ένα υπόγειο ορυχείο με στοές όπως πιθανώς φαντάζονται πολλοί
αλλά μια επιφανειακή εκμετάλλευση που θα αποσπά τον χρυσό κατόπιν
επεξεργασίας του εδάφους με κυάνιο, μετατρέποντας τη γη σε απόρριμμα
και αφήνοντας τοξικά κατάλοιπα, κυρίως κυάνιο, αρσενικό και θειικό οξύ.

0.8 γραμμάρια ανά τόνο είναι η περιεκτικότητα σε χρυσό του εδάφους στην περιοχή.

18 τόνοι εξορύγματος χρειάζονται για να γίνει ένα χρυσό δαχτυλίδι.

2 χιλιόμετρα θα είναι η διάμετρος του ανοιχτού ορύγματος που θα
συνοδεύεται από λίμνες αποβλήτων όπου θα «αποθηκεύονται» τα τοξικά υγρά.

3.000 στρέμματα δάσους θα καταστραφούν για να υλοποιηθεί το έργο.

200 εκατ. τόνοι προβλέπεται να εξορυχθούν μέσα στα επόμενα χρόνια
σύμφωνα με το σχέδιο της εταιρείας. Τα 2.500 χρόνια που λειτουργούν
μεταλλεία στην περιοχή εξορύχθηκαν 30 εκατ. τόνοι, από τους οποίους οι
20 εκατ. τόνοι μετά το 1927 από τον Μποδοσάκη.

15.000.000 μ3: η ποσότητα νερού που αντλείται σήμερα ετησίως στην
περιοχή των μεταλλείων, ξεπερνώντας την ετήσια κατανάλωση νερού
ολόκληρου του νομού Χαλκιδικής.

691.000 λίτρα: η μέση κατανάλωση νερού ανά κιλό παραγόμενου χρυσού.
Πέρα όμως από την κατασπατάληση του νερού, οι συνέπειες ενός
ατυχήματος είναι ανυπολόγιστες. Το 2000, στη Baia Mare της Ρουμανίας
διέρρευσαν από εξορυκτική μονάδα χρυσού 100.000 κυβικά μέτρα
νερού με πολύ υψηλές συγκεντρώσεις κυανίου και άλλων βαρέων μετάλλων στον ποταμό Tisla και από εκεί στον Δούναβη, πλήττοντας εκτός από τη
Ρουμανία, την Ουγγαρία και τη Σερβία, δηλητηριάζοντας το πόσιμο νερό,
σκοτώνοντας δεκάδες χιλιάδες ψάρια και νεκρώνοντας τα οικοσυστήματα.
Το περιβαλλοντικό ατύχημα στη Baia Mare θεωρείται το πιο καταστροφικό
στην ιστορία της Ευρώπης μετά του Τσέρνομπιλ. Η καταστροφικότητα
λοιπόν των μεταλλείων στις Σκουριές της Χαλκιδικής δεν αφορά μόνο τα
γύρω χωριά, αλλά το σύνολο της Χαλκιδικής (αφού θα καταστραφεί ο
υδροφόρος ορίζοντας), και σε περίπτωση ατυχήματος και τη Θεσσαλονίκη
και ποιος ξέρει μέχρι πού…

«Η σιωπή είναι χρυσός»

Πολυεθνικές, τραπεζίτες και ντόπια αφεντικά ετοιμάζονται να βάλουν
στην τσέπη 15 δισ. ευρώ με μοναδικό αντάλλαγμα την καταβολή για κάποια
χρόνια μισθών σε μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους, οι οποίοι θα
πεταχτούν στα αζήτητα όταν η εταιρεία φύγει, αφήνοντας πίσω της
κρανίου τόπο. Όποιος σιωπά είναι συνένοχος στο έγκλημα.

Ανοιχτό Συντονιστικό Θεσσαλονίκης ενάντια στα μεταλλεία χρυσού

Μεταλλεία χρυσού Χαλκιδικής: «ναι» από το ΑΠΘ αλλά με προϋποθέσεις

 

 

Υπέρ της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της χώρας και των αποθεμάτων χρυσού τάσσεται το ΑΠΘ, αρκεί να πληρούνται συγκεκριμένοι όροι και προϋποθέσεις.

«Σε μία εποχή μεγάλης οικονομικής κρίσης η οικονομική ανάπτυξη που στηρίζεται στην αξιοποίηση των φυσικών αποθεμάτων ασφαλώς και είναι, για ένα κράτος που βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας, θέμα υψίστης προτεραιότητας. Ωστόσο η ανάπτυξη πρέπει να πληροί συγκεκριμένους όρους και σαφείς προϋποθέσεις».

Αυτό είναι το βασικό συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε το Πρυτανικό Συμβούλιο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, αφού έλαβε υπόψη του την εισήγηση του Συμβουλίου Περιβάλλοντος για την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» στη Βόρεια Χαλκιδική, καθώς και θέσεις για το αντίστοιχο θέμα του Κοσμήτορα της Σχολής Θετικών Επιστημών ΑΠΘ, Καθηγητή Γεωλογίας, Σπύρου Παυλίδη και του συντονιστή του Συμβουλίου Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, Καθηγητή του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών, Κωνσταντίνου Κατσιφαράκη.

Όπως επισημαίνεται σε σχετική ανακοίνωση του ΑΠΘ, στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας σε οποιοδήποτε σημείο της έκτασης των 264.000 στρεμμάτων που έχουν παραχωρηθεί στην εταιρεία χαρακτηρίζεται ως αειφορική εκμετάλλευση.

Όμως, η μεταλλευτική δραστηριότητα μπορεί να χαρακτηριστεί ως αειφορική μόνο όταν δεν αλλάζει το χαρακτήρα της περιοχής, η οποία στη συγκεκριμένη περίπτωση διαθέτει πλούσιο και μοναδικό φυσικό περιβάλλον, αξιόλογο ιστορικό και πολιτισμικό τοπίο.

Για το λόγο αυτό προτείνεται η μεταλλευτική δραστηριότητα να περιοριστεί σε συγκεκριμένο τμήμα της έκτασης αυτής, ώστε να μην υπερβαίνει τη φέρουσα ικανότητά της περιοχής και να μην εκμηδενίζει τα περιθώρια ανάπτυξης του αγροτικού και του τουριστικού τομέα.

Σε ό,τι αφορά τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της επένδυσης κρίνεται ότι στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων υποβαθμίζεται ο περιβαλλοντικός κίνδυνος από την προτεινόμενη δραστηριότητα στα επιμέρους φυσικά και ανθρωπογενή συστήματα.

Προτείνεται λοιπόν στην παρούσα φάση να συμπληρωθεί και να επανεξεταστεί η ΜΠΕ στα σημεία που δεν παρέχονται εγγυήσεις για την ασφαλή εξόρυξη. Ενδεικτικά επισημαίνονται τα εξής σημεία τα οποία και χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης:
Για τους υδατικούς πόρους:

-Η προβλεπόμενη ταπείνωση της στάθμης του υπόγειου νερού στην περιοχή των Σκουριών είναι σημαντική καθώς αναμένεται να ξεπεράσει τα 600m.

-Η πιθανότητα ενίσχυσης της έντασης και της επικινδυνότητας των πλημμυρικών φαινομένων είναι μεγάλη (σε περιοχή μάλιστα που χαρακτηρίζεται από ισχυρές βροχοπτώσεις, με ιστορικό πολύ σημαντικών πλημμυρών και σε εποχή ακραίων φαινομένων).

-Υπάρχει κίνδυνος ρύπανσης των νερών από τις πρόσθετες δραστηριότητες.

-Η περιγραφή της διαδικασίας εισπίεσης του πλεονάζοντος αντλούμενου νερού είναι ασαφής. Η βαθειά εξόρυξη στην Ολυμπιάδα αναμένεται να προκαλέσει υφαλμύριση του παράκτιου υδροφορέα.

-Επιπτώσεις στους υδατικούς πόρους θα έχει επίσης και η σήραγγα Μαντέμ Λάκκου-Ολυμπιάδας.

Για την ατμόσφαιρα:
Δυστυχώς, η ΜΠΕ έχει σημαντικές ελλείψεις όσον αφορά την εκτίμηση των επιπτώσεων των προγραμματιζόμενων δραστηριοτήτων, ενώ υπάρχει σημαντική υποτίμηση των επιπτώσεων του έργου στην ποιότητα του αέρα. Οι μεταλλευτικές δραστηριότητες επιβαρύνουν την ατμόσφαιρα, κυρίως λόγω των εκπομπών αιωρουμένων σωματιδίων και βαρέων μετάλλων. Οι εκπομπές αιωρουμένων σωματιδίων από την ανάπτυξη του νέου μεταλλείου στις Σκουριές θα είναι πολύ μεγάλες, συγκρίσιμες σε μέγεθος με τις αντίστοιχες εκπομπές από τις οδικές μεταφορές για όλες τις κατηγορίες οχημάτων στην Θεσσαλονίκη ή τις εκπομπές από την εξόρυξη λιγνίτη στα μεγάλα ορυχεία της ΔΕΗ στην κοιλάδα της Εορδαίας (π.χ. Πεδίο Καρδίας). Το μετάλλευμα που θα εξορύσσεται, αλλά και τα στείρα, παρουσιάζουν μια σημαντική περιεκτικότητα σε βαρέα μέταλλα, οπότε εκτιμάται ότι οι εκπομπές βαρέων μετάλλων, ιδιαίτερα αρσενικού, από την εξόρυξη, την κατεργασία αλλά και τα τέλματα, θα είναι πολύ υψηλές.

Για τα στερεά απόβλητα:
Το Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων της ΜΠΕ προβλέπει τη δημιουργία χώρου απόθεσης επικινδύνων αποβλήτων, αλλά δεν λαμβάνεται υπόψη ότι το βασικό απόβλητο, η ιλύς σκοροδίτη-γύψου απαιτεί απόθεση σε χωριστές κυψέλες, καθώς η συναπόθεση με άλλα στερεά απόβλητα με αλκαλικό pH ή με μεγάλη περιεκτικότητα σε κυανιούχα θα δημιουργήσει συνθήκες ευνοϊκές για την επαναδιάλυση του As.
Για τα λιμενικά έργα και το θαλάσσιο περιβάλλον:
Το συμπέρασμα της ΜΠΕ ότι «η χρήση του υφιστάμενου λιμένα και η κατασκευή του νέου εκτιμάται ότι θα έχουν αρνητική αλλά μη σημαντική επίπτωση στο σύστημα παράκτιων υδάτων της περιοχής Στρατωνίου (GR0010000100091)», εκτιμάται ότι δεν είναι επαρκώς τεκμηριωμένο και δεν ευσταθεί, αφού υπάρχουν παραλήψεις και αναπάντητα ερωτήματα, όπως πιθανά ναυτικά ατυχήματα και βλάβες μεταφόρτωσης κ.α.

Όσον αφορά στα παράκτια ύδατα της περιοχής υπάρχουν παραλήψεις διερεύνησης σχετικά με τα θαλάσσια ιζήματα και τις επιπτώσεις των πλημμυρικών ή ατυχηματικών παροχών στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Οικολογικά ζητήματα:
Ως προς τα οικολογικά ζητήματα οι αρνητικές επιπτώσεις διακρίνονται σε αντιστρεπτές και μη αντιστρεπτές. Με την επιχειρούμενη επένδυση στη θέση Σκουριές εκτιμάται ότι θα προκληθούν μόνιμες και μη αντιστρεπτές ζημιές στα δάση της περιοχής (πολλά εκ των οποίων έχουν χαρακτηριστικά αρχέγονων δασών), στη βιοποικιλότητα, στο τοπίο, στα εδάφη καθώς και στα επιφανειακά και υπόγεια νερά. Πρόκειται για δραστηριότητα πολύ μεγάλης κλίμακας μη συμβατής με τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής.

Τέλος, το Πρυτανικό Συμβούλιο του ΑΠΘ προτείνει τη σύσταση ανεξάρτητου φορέα παρακολούθησης με συμμετοχή επιστημόνων, εκπροσώπων της τοπικής κοινωνίας και της εταιρείας, έτσι ώστε να υπάρχει διαρκής έλεγχος και να πιστοποιείται ότι υλοποιούνται συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τήρηση των κανονισμών και των περιβαλλοντικών όρων.

Το Πρυτανικό Συμβούλιο εκτιμά επίσης ότι ούτε η δαιμονοποίηση και η de facto απόρριψη κάθε αναπτυξιακής δραστηριότητας που κινείται στην κατεύθυνση της αξιοποίησης των φυσικών πόρων, ούτε όμως και η άκριτη αποδοχή μεγάλων επενδύσεων, στη λογική της υπέρβασης της οικονομικής κρίσης, χωρίς την ολοκληρωμένη εξέταση και διασφάλιση του συνολικού αναπτυξιακού οφέλους, της κοινωνικής συνοχής και της προστασίας του περιβάλλοντος, είναι πράξεις συμβατές με τον επιστημονικό ορθολογισμό. Για το λόγο αυτόν, το Πρυτανικό Συμβούλιο προτείνει τις συγκεκριμένες αλλαγές και τροποποιήσεις στην όλη διαδικασία.

Αντιδράσεις από τους κατοίκους

Υπενθυμίζεται ότι στα τέλη Μαρτίου σημειώθηκαν εκτεταμένα επεισόδια στην περιοχή Σκουριές της Χαλκιδικής ανάμεσα σε κατοίκους της περιοχής και εργαζομένους της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός ΑΕ που έχει αναλάβει τις εξορύξεις του πολύτιμου μετάλλου.

Οι κάτοικοι της περιοχής υποστηρίζουν ότι η εξόρυξη στo βουνό Κάκκαβος της BA Χαλκιδικής θα καταστρέψει και θα υποβαθμίσει το περιβάλλον, ενώ από την άλλη πλευρά οι εργαζόμενοι στα ορυχεία έχουν συμπαραταχθεί με την «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» και εκφράζουν την εκτίμηση ότι η επένδυση θα σώσει την περιοχή.

Στο πλευρό των κατοίκων τάσσεται και ο Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Κρίτων Αρσένης, ο οποίος προειδοποιεί για την εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού με χρήση κυανίου και με τη μέθοδο των ανοιχτών ορυγμάτων μέσα σε δασικές περιοχές.

Αντίθετη στις εξορύξεις χρυσού στη Χαλκιδική είναι και η περιβαλλοντική οργάνωση Καλλιστώ, η οποία μάλιστα έχει συντάξει και δυο μελέτες σχετικά με το θέμα.

Οι μελέτες καταλήγουν στο συμπέρασμα πως το έργο επέκτασης των Μεταλλευτικών-Μεταλλουργικών Εγκαταστάσεων της Εταιρίας «Ελληνικός Χρυσός» δεν πρέπει να προχωρήσει μιας και σχεδιάζονται παρεμβάσεις οι οποίες θα έχουν κρίσιμες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, σε σημαντικά οικολογικές περιοχές για τα προαναφερθέντα είδη: τον λύκο, το τσακάλι και τη βίδρα.

econews